Nagarkot en Dhulikhel: uitzicht op de Himalaya

Vandaag zijn we met de auto in een rustig tempo langzaam omhoog gereden naar een hoogte van 2300 meter. Veel haarspeldbochten, maar vooral prachtige en indrukwekkende vergezichten op Kathmandu en op de Himalaya.
Zodra je buiten Kathmandu bent, wordt het verkeer minder en de wegen, gek genoeg, vaak beter. Toch blijft het achter elke bocht oppassen dat jouw tegenligger niet toevallig op jouw weghelft zit. De wegen zijn vaak aan beide kanten dusdanig verzakt, kapot of weg geslagen, dat er meestal alleen in het midden van de weg een goed berijdbare strook overblijft, waar alle verkeer over heen wil. Je moet er maar op vertrouwen dat elke weggebruiker op tijd weer aan de kant gaat en dat gebeurt meestal op het laatste moment! Tóch gebeuren hier weinig ongelukken, ondanks dat zebrapaden en doorgetrokken strepen genegeerd worden.

Van het stoffige en drukke Kathmandu naar Nagarkot is een dik uurtje rijden. Buiten de stad verandert het stadsbeeld direct in een vriendelijk, groen akkerbouw gebied, waar boeren druk bezig zijn op het land. De rijst staat er prachtig bij in zijn groen-gele kleuren. Het oogsten is op vele plaatsen net begonnen. Onderweg zien we veel mensen lopen met een geit aan het lijntje. Morgen beginnen de vier belangrijkste dagen van het Dashain Festival, waarbij deze geiten geofferd zullen worden. Overal langs de weg zien we dan ook geitenmarkten.
Oók in Nepal zijn bussen pas vol als er echt niets meer bij kan. De daken zitten vol met koffers, handels- en koopwaar, mensen én geiten! De politie controleert steeds op overbeladen auto’s en bussen. Je ziet dan ook vaak bussen keurig beladen bij de controleposten om vervolgens 100 meter later te stoppen waarbij de halve bus weer op het dak gaat zitten! Waar de weg slechts één bus breed is, is het vaak lastig manoeuvreren, maar het lukt altijd.

Op een hoger gelegen uitzichtpunt, geen lastige verkopers op de trappen omhoog, hadden we een prachtig uitzicht op een aantal van de hoogste toppen van de Himalaya. Het was helder weer en we hebben er mooie foto’s kunnen maken. De volgende week, in Pokhara, zijn we er nóg dichter bij!

Waar Nagarkot verder erg toeristisch is, is Dhulikhel weer een leuk authentiek dorpje om doorheen te wandelen. De mensen zijn vriendelijk en willen graag op de foto en maken daarbij niet het bekende gebaar met hun handen. Het was lunchtijd en we vonden een leuk restaurantje met uitzicht op weer andere bergen (Hotel Boomerang) en een hele zwerm arenden boven ons. Arenden zie je in Nepal overal, ze zweven op de thermiek totdat ze een prooi in zicht hebben, die dan meestal al verloren heeft! Hun duikvluchten zijn prachtig om te zien.
We hebben echt Nepalees gegeten, nou ja niet met de handen dan, en het was heerlijk. Onze gids heeft nog elke keer met ons mee gegeten, gezellig, hij vertelt graag en wil graag veel weten. Bij het afrekenen werden geen 13% belasting berekend. Er zal hier wel niet gecontroleerd worden of is het een vorm van protest?

We gaan zo dadelijk weer eten en via de trappen naar beneden. Er is wel een lift, maar de stroom valt zo vaak uit dat deze er eigenlijk alleen maar voor de sier is. Je zou er maar in zitten terwijl de stroom uitvalt. Dan nog liever onder de douche terwijl dit gebeurt! Voor toekomstige Nepalgangers een tip: controleer altijd bij het opladen van accu’s e.d. dat de stekker er niet langzaam uitglijdt, de stekkergaten hebben een groter formaat dan de pinnen van de stekker!

Morgen laten we Kathmandu achter ons en gaan we met een auto naar het Chitwan Nationale Park, de koffers zijn al gepakt.