Bhaktapur en Patan, koningssteden

Gisteravond om 19.00 uur stond een luxe auto mét airco klaar voor het hotel om ons naar ‘Bricks Café’ in Patan te brengen, een gerestaureerd stenen gebouw uit 1903. Nu is het een restaurant met een tuin waar je bovendien héérlijk kunt eten. Amir van Royal Mountain Travel stond ons al op te wachten en overhandigde mij een brief van Koen en Jorien van Riksja Travel, in het Nederlands dus! Volgens de tekst had ik deze brief op de dag van mijn verjaardag zelf moeten krijgen, maar dat zullen ze hier niet helemaal begrepen hebben! De verrassing was er niet minder om.
Ons werd dus een diner aangeboden en dat was een feest van begin tot einde. Een starter, warme en koude kleine hapjes; een heerlijke onbekende soep; een hoofdgerecht bestaande uit rijst, groente, vlees en diverse kommetjes met sausjes en zoet-zure pickles; en als nagerecht een bolletje ijs op een chocolade cakeje.
We zaten heerlijk buiten in de tuin, terwijl er ook nog gedanst werd, maar dit laatste niet alleen voor de jarige!
Amir was trouwens een gezellige prater, hij wilde graag weten hoe de reis ons tot nu toe beviel, ook hij is heel open over het hedendaagse Nepal.

Vandaag hebben we de twee andere koningssteden in deze vallei bezocht: Bhaktapur en Patan. We hebben heerlijk rondgewandeld in deze Middeleeuwse steden, opnieuw weer tempels en paleizen bezocht en opnieuw weer erg lekker gegeten. De straten zijn smal, dus niet toegankelijk voor auto’s, maar helaas wel voor brommers en motors! Behalve voor het culturele, kun je deze steden ook bezoeken om te shoppen in de knusse straatjes. Alles is hier veel rustiger en gemoedelijker dan in Kathmandu. Patan ligt tegenwoordig tegen Kathmandu aan, alleen nog gescheiden door de rivier.
Het is vandaag weer behoorlijk warm, de temperatuur loopt van frisjes in de morgen snel op naar boven de 30 graden.
Tussen Kathmandu en Bhaktapur ligt warempel een volledig geasfalteerde ‘autoweg’, helaas maar 9 km. lang, maar toch! Té hard rijden kan hier toch niet! Dit is trouwens de enige weg die voldoet aan internationale normen.
Er zijn dus ook stoplichten, waar het verkeer warempel bij stilstaat.

Wat restaurants betreft kun je het beste kiezen voor het dakterras, waarbij je vaak van prachtige vergezichten kunt genieten. Bovendien waait er meestal een lekker fris windje. In Patan hadden we een mooi uitzicht op ‘Durbar Square’. En dan zit je op zo’n prachtig dakterras, in Nepal, en dan hoor je opeens ‘plat kalle’. Christien hoorde meteen dat het Limburgs was en ze had nog gelijk ook. Een kort gesprekje ging over Roermond, Maastricht en Montfort, ze waren met 30, een hele bus vol. Met een auto is het al tijdrovend reizen hier, wat moet dat dan wel niet met een bus zijn? Ze moesten erg lachen toen ik zei dat ik ‘Oppe Ruiver’ was geboren!

Er rijden hier bijna alleen maar tweedehands auto’s, wie zou hier ook met een nieuwe durven te rijden? Die zou er na één dag rijden al tweedehands uitzien! Bovendien zijn nieuwe auto’s 3x duurder dan in de omringende landen, de overheid zet er 240% bovenop! Een Toyota Yaris kost hier € 30.000,- en benzine € 1 per liter. Het gros van de mensen kan zich dit laatste al niet permitteren! Vandaar dat je in het verkeer vooral last hebt van brommers, fietsers, handkarren, voetgangers én koeien en geiten! Verbaas je niet als je opeens een varken midden op de straat ziet liggen! Ik kan niet begrijpen waarom deze dieren op die plaatsen gaan liggen, de wegen zijn juist de smerigste plekken! Gelukkig kunnen wij op vloerkleedjes zitten in de auto!

Dit was de laatste culturele dag in Nepal. Morgen beginnen we aan het natuur-gedeelte van onze reis. Eerst naar ‘Dhulikhel’ en dan naar ‘Nagarkot’, de bergen in dus, van 1400 via 1550 naar 2300 meter hoogte met prachtige uitzichten op de Himalaya. De vergezichten moeten adembenemend zijn.
Vrijdag laten we dan Kathmandu achter ons en vertrekken we in alle vroegte naar Chitwan, waar het nog warmer zal zijn dan hier.

Nu we Kathmandu een paar dagen meegemaakt hebben, zullen we ons
waarschijnlijk nergens meer over verbazen, waar we ook nog zullen komen.
Wat kan de overbevolking en het verkeer een stad lam leggen en
ontwikkelingen blokkeren. En er is geen rooie cent om ook maar iets te
veranderen c.q. te verbeteren. Het land is inderdaad straatarm en de
politieke situatie ziet er ook niet rooskleurig uit. De komende
verkiezingen zullen wéér geen verandering brengen, zolang politieke
partijen niet op een lijn zitten.
Het boekje ´Te gast in Nepal´ schrijft ergens dat de huidige problemen voor de jeugd vooral de schuld zijn van hun contacten met toeristen en buitenlanders. Er ontstaan hierdoor grote generatieconflicten. Dat vooral de jongeren problemen hebben, komt door de westerse geest die God, huwelijkstrouw en gemeenschap heeft afgezworen. Hoewel deze conclusie te simpel is, zit er wel een kern van waarheid in, maar dit geldt natuurlijk voor alle minder-ontwikkelde landen waar toeristen komen. Het land zelf kan het hoge tempo van veranderingen niet bijhouden.
De mensen zijn echter erg vriendelijk. We verheugen ons op de rest van de reis.
Namasté, pheri bhetaulaa!