Goden en koningen in de Kathmandu Vallei

De afgelopen dagen hebben we een bezoek gebracht aan verschillende tempels en paleizen in de vallei waarin Kathmandu ligt en in de stad zelf. Ooit was deze vallei een groot meer, totdat een monnik met zijn zwaard een berg door midden sloeg, waardoor een diepe kloof ontstond, de Chorbar Gorge bij het dorpje Chovar. Het meer liep leeg en liet een vruchtbare laagvlakte achter met daarin een rivier, Bagmati River. Hier ontstond de stad Kathmandu en zijn vruchtbare vallei.
Als deze monnik nu nog zou kunnen ruiken hoe smerig het water is dat vanuit Kathmandu door de rivier wegstroomt, zou hij de kloof meteen weer sluiten. Wat stonk het daar verschrikkelijk! De Bagmati River is de meest vervuilde rivier ter wereld.
Kathmandu heeft geen riolering, zelfs niet bovengronds via greppels of geulen. Alle afvalwater komt in de bodem terecht en dat is op sommige plekken in de stad behoorlijk te ruiken. Op toiletten wordt deze geur vaak verdoezelt door heel veel mottenballen!
In een stad die in korte tijd gegroeid is van 70.000 oorspronkelijke bewoners naar 4.000.000 op een totaal van 28 miljoen Nepalezen, is niet alleen het ontbreken van riolering en de gigantische vervuiling een probleem. Ook de drinkwater- en stroomvoorziening zijn een groot probleem. De stroom valt regelmatig uit, ’s winters is er tot wel 17 uur per dag géén stroom. Er is geen watervoorziening via een leidingensysteem, nee hier gaat dit nog met emmertjes. Zuiver water is schaars geworden in de stad en in de vallei. Het is vervuild met zware metalen en restanten van dierlijk en menselijk afval.

Al deze problemen zijn ook politiek te verklaren. Nepal was een koninkrijk, maar onder de huidige burgerregering is alles nog slechter dan het was, zeggen de mensen zelf. Er zijn zoveel verschillende partijen dat men het nooit eens zal kunnen worden over de toekomst van het land. Dit wordt nog eens bevestigd door een parlement bestaande uit 601 leden die gezamenlijk een nieuwe grondwet moeten schrijven. Er is nog weinig vertrouwen dat dit ooit zal gebeuren en blijft in Nepal alles zoals het is, stilstand dus en eigenlijk achteruitgang.
Het leger houdt zich in principe overal buiten, ze hebben zich achter de huidige regering geschaard, zoals eerder ook achter het Koningshuis. Het is echter wel een sterke macht in het geheel, getuige de vele check-points op alle invalswegen naar de stad. Alleen toeristen worden niet gecontroleerd! Op de muren van de vele legerkampen in de stad staan rondom veel wachttorens met daarin een mitrailleur gericht naar buiten, op de eigen bevolking dus.

Het regenseizoen is sinds afgelopen zondag voorbij, we boffen dus Margo! De valleien zien er fris en groen uit, veel staat in bloei. Door de gigantische uitbreiding van de stad is er echter weinig grond meer over voor akkerbouw en veeteelt. Het rivierwater is niet meer geschikt voor bevloeiing van de landbouwgronden. De prijzen van groenten en fruit zijn evenredig hoog gestegen. Nepal heeft weinig van zichzelf, 75% wordt geïmporteerd, vooral uit India en China. Maar deze landen vragen uiteraard harde valuta en dit wordt alleen maar door toeristen binnen gebracht. Het toerisme heeft grote mogelijkheden in dit land, maar daarvoor heb je dan wel een sterke regering nodig, die zich zou richten op de ontwikkeling van het land en de mensen. Maar helaas. Zoals de situatie nu is, werken méér toeristen alleen maar de vervuiling nog meer in de hand.
De nationale luchtvaartmaatschappij van Nepal heeft slechts 2 grote vliegtuigen, waarvan er één steeds in reparatie is. De toeristensector is dan ook erg blij dat ArkeFly vanuit Europa een rechtstreekse vlucht naar Kathmandu heeft. Minder blij zijn ze dat ArkeFly heeft besloten te stoppen met deze vlucht. De mensen hier ervaren dit als een ramp.

De vele tempels en paleizen in Nepal zien er voor ons vaak uit alsof we ze al kennen. Dat komt natuurlijk doordat we de meeste landen in dit deel van Azië al bezocht hebben. De Hindu- en Boeddha-tempels zien er vaak hetzelfde uit.
Interessant is vaak wel het verhaal achter de tempels en het bijzondere ervan.

Gisteren bezochten we DakshinKali, waar de godin Kali wordt vereerd. Deze godin versloeg demonen en dronk hun bloed. Daarom worden hier dieren geofferd, waarbij het er nogal bloederig aan toe gaat. Diegene die zich dit niet kan veroorloven, mag een kokosnoot offeren! Vanwege het Dashain Festival was het er bijzonder druk, maar het wordt nóg drukker op de belangrijkste dagen van dit Festival dat 15 dagen duurt en tevens een schoolvakantie is.
Aansluitend bezochten we Kirtipur dat tegen Kathmandu aan ligt. Een bijzonder stadje, dat nauwelijks door toeristen bezocht wordt. Het is een vroegere koningsstad met prachtige huizen en uiteraard weer tempels. Een aantal ervan zelfs met erotisch houtsnijwerk. Mooi om te bezoeken zijn de Uma Maheskwar Temple uit 1673 en de Bagh Bhairab Temple. Wil je lekker en erg goedkoop eten, dan raden we aan hier tijdens een trip te lunchen in Kirtipur View Point Restaurant waar je een mooi uitzicht hebt op Kathmandu. Dit is weer zo’n plek waar je vele malen lekkerder eet tegen minder dan de helft dan elders in de stad.

Vandaag hebben we een citytour door Kathmandu gedaan waarbij we de meest interessante plaatsen hebben aangedaan. Natuurlijk weer tempels en paleizen. En omdat al deze plaatsen met geld van UNESCO zijn gerestaureerd, moeten toeristen een toegangsprijs betalen, variërend van 2 tot 10 euro.
Bij een bezoek aan ´Swayambunath´ mag je 365 treden opklimmen en ook weer afdalen. Bij ´Pashupatinath´ mochten we lijkverbrandingen zien.
Het meest opvallende was het bezoek aan het ‘Kumari Bahal’, het huis van ‘Kumari’.
Het Hindoeïsme kent één god in verschillende verschijningsvormen. Daarnaast zijn er ook nog levende goden en de belangrijkste daarvan is ‘Kumari’, de maagd.
‘Kumari’ is een levende kind-godin. Ze wordt verkozen na een strenge selectie waarbij ze moet voldoen aan 32 fysieke en geestelijke kenmerken. Bovendien moet haar horoscoop erg gunstig zijn. Een van de laatste selectiecriteria is dat alle gegadigden worden opgesloten in een donkere ruimte, waarbij enge geluiden en bangmakende maskers een rol spelen. Diegene die niet bang wordt en niet gaat huilen is een grote kanshebster om ‘Kumari’ te worden. De kinderen die hieraan onderworpen worden zijn ongeveer 4 jaar oud!
‘Kumari’ blijf je tot de eerste menstruatie of andersoortige grote bloeding. Daarna keer je met een groot pensioen terug in de normale maatschappij. Trouwen met een ex-Kumari brengt ongeluk, ze blijven daarom vaak alleen achter in een wereld die ze nauwelijks kennen.
Ze leeft al deze jaren in het ‘Kumari Bahal’ en komt meestal maar eenmaal per jaar buiten. Op verzoek zal ze zich laten zien op de binnenplaats in een venster, daarbij geflankeerd door haar ouders. Van dit moment mogen geen opnames gemaakt worden.
Ondanks dat ‘Kumari’ een Hindu-godin is, komt ze meestal voort uit een Boeddhistisch gezin.

Op ‘Durbar Square’ staat bij de ingang van het paleis de Jagannath tempel, die vol hangt met erotisch houtsnijwerk. De ingang van het paleis wordt bewaakt door de god Hanuman, die meestal zijn ogen verbonden heeft met een doek. Hij moet het kwade buiten houden!

Voor Sameer is nog interessant te noemen dat de naam ´Agarwal´ hier vaak voorkomt en deze naam hoog aangeschreven staat.
Enkele andere bijzonderheden:
Alcoholcontrole vindt hier plaats door aan iemand te ruiken!
Vrouwen worden geacht niet te roken, maar ze houden gewoon hun hand ervoor!
In banken wordt het geld dat je geeft om te wisselen gekopieerd, zou het hergebruikt worden?
Als agenten het verkeer niet regelen, gaat het veel sneller!

Terwijl ik dit schrijf, 18.00 uur, valt de stroom weer eens uit en zitten we in het donker. Zo dadelijk worden we opgehaald voor ons verrassingsdiner. Morgen gaan we naar ‘Patan’ en ‘Bhaktapur’, twee oude koningssteden in de vallei.