Fietsen door het karstlandschap

Lieve mensen,
om veel van de omgeving te kunnen zien, kun je het beste de fiets pakken. Daarbij moet je wél bedenken dat alles wat groter en sneller is dan een fietser, zélfs als een voetganger, altijd voorrang heeft. Soms voelt het alsof je als voetganger en als fietser hier in China (ook) niet bestaat! Maar dit zou dan voor driekwart van de bevolking gelden!
Verdwalen kun je niet zo snel, als je tenminste aan de goeie kant van de berg zit. Uiteindelijk kom je altijd wel weer op een verharde weg.
Gisteren zijn we, met het fotoboekje van Karst en Paulien in de hand, via de Dragon Bridge naar Baisha gefietst. De hobbelige fietspaadjes van vorig jaar worden nu steeds meer vervangen door beton.
Op de markt in Baisha kijk je je ogen uit, nu geen varkenskoppen maar wèl de pootjes en allerhande ingewanden. Kruidendokters in allerlei soorten, van het kijken naar en het ruiken van hun brouwseltjes zou je al spontaan ziek worden! Sommige mensen werden ter plekke behandeld met dopjes, bloedzuigers en vreemdsoortige mengseltjes. Gewoon van alles op je huid laten aanbrengen en dan 5 minuten wachten........(zie foto).
Leuk dat je dan op de terugweg ergens lekker appeltaart met ijs kunt krijgen, wat was hij weer lekker Karst en Paulien!
Het weer vandaag is weer heel anders dan gisteren, de temperatuur blijft dan wel gelijk (28 graden) maar vandaag voelde het als 34.
Van het vele fietsen zijn onze benen gevoelsmatig korter geworden. Het valt niet echt mee op die Chinese fietsjes, vandaar dat we niet naar Fuli en Xing Ping zijn gefietst, wel naar Yangshuo via een grotere omweg, zowel heen als terug. Yangshuo is erg commercieel, er is zó veel te koop.
Vanmorgen lag er een briefje van Andrew bij de receptie, hij moest onverwacht naar Guilin. Daarom besloten we om op de terugweg van Yangshuo bij Julie langs te gaan en afscheid te nemen. Alle kinderen waren thuis voor de lunch. Ze hadden middagpauze van school. Toen ze weer naar school gingen gaven ze ons allemaal een handje en spraken de enigste Engelse woorden die ze kenden Bye bye.
Bij ons afscheid was Julie lichtelijk ontroerd en omhelsde Christien. Ter bemoediging spraken we elkaars verbondenheid uit en zeiden we dat we waarschijnlijk over twee jaar weer teurg zouden komen. Dus Freek en Marianne...............
Het zit er nu weer bijna op hier. We gaan dadelijk weer eten en voor wie hier na ons komt, de porties zijn zó groot dat ze genoeg zijn voor één. Dus bestel één rijstgerecht, één groentegerecht en èèn vleesgerecht en eet dat met z`n tweeen. Er is altijd wel een single die met je mee wil eten!
Morgenvroeg worden we om negen uur weer naar het vliegveld gebracht en vliegen, met de aansteker in het grote koffer, naar Guangzhou waar we nog 2 nachten blijven. We zijn benieuwd of de aansteker gevonden wordt, want het is verboden deze mee te nemen!
Lieve groetjes, Jan en Christien