Een tropische verkoudheid

Vanaf Cheong Fatt Tze Mansion ben je per taxi in twintig minuten bij het vliegveld van Pinang. Het ligt 16 km. ten zuidoosten van George Town en op de verkeersborden staat nog steeds als naam ervan genoemd ´Bayan Lepas´. Maar als je de nieuwe naam zou moeten onthouden (‘Penang International Airport Lapangan Terbang Antarabangsa Pulau Pinang’) zou ik waarschijnlijk ook de oude naam aanhouden. Als je op Pinang het woord ’airport’ zegt, word je gelukkig wél naar het vliegveld gebracht, er is er ook maar één. De taxirit kost RM 45.

In tegenstelling tot een aantal andere moslimlanden, de Islam is in Maleisië staatsgodsdienst, mogen alle vrouwen autorijden en roken! Je komt er meisjes met een modieuze ħijāb en in een strakke niets verhullende lange broek tegen naast vrouwen in volledig zwarte burka met de ogen nauwelijks zichtbaar!
Je bent in Maleisië vrij om een ander geloof te belijden en kerken worden toegestaan.
Een niet taxfree gekocht fles ‘alcohol’, dus óók bier, wordt op de luchthavens in beslag genomen. Eén liter wordt toegestaan, mits dus taxfree gekocht. Er zijn moslimlanden (Pakistan, Saudi Arabia) waar je überhaupt geen alcohol mag invoeren, ook als toerist niet!
Ook wat sigaretten of shag betreft hanteren bepaalde landen vreemde regels. In Hong Kong mag je slechts 19 sigaretten of 1 sigaar invoeren! Hou daar rekening mee als je vanuit een ander land via Hong Kong naar Nederland reist en je gaat nog even de stad in. Je moet dan door de douane en bent dus de klos! Je kunt je goedkoop gekochte sloffen inleveren! Koop deze dan op de terugweg als je weer door de douane bent taxfree. Ze zijn dan wel veel duurder dan b.v. in Kuala Lumpur, maar nog altijd de helft goedkoper dan in Nederland.

Vanuit Pinang zouden we terugvliegen naar KL met Air Asia. Je komt dan in KL aan op ‘domestic’ en moet dan nog met een taxi in een half uur naar ‘international’. Wij vlogen echter met Malaysia Airlines en die landt altijd op ‘international’!
Op alle vliegvelden zie je gebedsruimten voor moslims, gek genoeg nooit voor andere geloven. Maar het blijft tóch vreemd hier aparte gebedsruimten voor mannen en vrouwen te zien. Die voor mannen hebben een deur, die voor vrouwen niet! Zélfs daar worden vrouwen blijkbaar door iets of iemand in de gaten gehouden!
Een blouse met als merknaam in de nek het woord ‘GEK’ vond ik al net zo gek!

Op het vliegveld worden we al meteen geconfronteerd met de aardbeving in Burma: Shwebo en Madalay zijn zwaar getroffen. Een hotel in Mandalay is van de 2de tot de 6de verdieping opengescheurd, bruggen zijn ingestort. En dat alles doet ons weer denken aan 2010 toen er in hetzelfde gebied overstromingen waren met dezelfde effecten. We moesten onze toenmalige reis meerdere malen aanpassen!
We hebben zelden televisie kunnen kijken, meestal hadden we geen t.v. op de kamer. Soms mis je het wereldnieuws wel, maar hier is de alledaagse werkelijkheid nieuws. Men kijkt óf de hele dag soaps óf internationaal voetbal. Het Nederlands voetbal blijft populair en we hadden tóch van Spanje moeten winnen! Zélfs VVV Venlo haalt hier de krant, ze wonnen met 4-1 van Willem II en dat is voor mij wereldnieuws!

We zijn nu weer één dag terug in Nederland en meteen al verkouden. Niet van het koude weer hier en we vonden het kóud! We voelden het beiden al aankomen de laatste dagen in George Town. Het verschil tussen de temperatuur buiten en de gekoelde ruimten was wel erg groot en niet altijd heb je daar zelf invloed op. Oók in de vliegtuigen vonden we het al koud!
Denk je in het vliegtuig bij het ontbijt nog één keer Aziatisch te eten en kies je voor congee, doe dat dan alleen als je weet wat dat is en je dat lekker vindt. Congee is een dikke of dunne pap van rijst gekookt in water, het kan zoet of hartig bereid worden. Terwijl Christien haar bakje volledig leeg at, vond ik het maar smakeloos. Zélfs de reepjes beef die er in zaten, hadden nauwelijks smaak.
Misschien kunnen Aziatische maatschappijen eens overwegen om boerenkool met worst op het menu te zetten!

Is deze rondreis door Maleisië nu tegen gevallen?
Als we als norm nemen dat Christien graag mensen fotografeert en ikzelf landschappen, ja!
Het landschap van Maleisië dat voornamelijk bestaat uit plantages van rubberbomen en oliepalmen, toont ontzettend saai. Natuurlijk is het interessant om te zien hoe rubberbomen bewerkt worden om de latex af te staan en hoe dit verzameld en verwerkt wordt. En natuurlijk geldt dit ook voor de oliepalmen, maar als je beide eenmaal gezien hebt, heb je het gezien! In andere landen zeggen we dit vaak ook van de tempels, maar daar zit in ieder geval méér variatie in!
Het is desondanks gek dat Maleisië bekend staat om zijn mooie natuur. Daar waar we deze oorspronkelijk natuur nog zagen (o.a. Taman Negara, Cameron Highlands), was dit dan ook indrukwekkend. De oorspronkelijke natuur van inheemse planten en bomen (jungle) heeft in de loop der eeuwen plaats moeten maken voor uitheemse bomen (rubber, olie). Zélfs de theestruiken zijn door de Britten uit India gehaald.
De Britten zorgden er ook voor dat de bij deze plantages behorende mensen, die de kennis ervan reeds bezaten, naar Maleisië gebracht werden. De bevolking van Maleisië bestaat vooral uit immigranten uit India, Sri Lanka, Bangla Desh, Indonesië en natuurlijk uit China, maar die kom je overal op de wereld tegen. Deze bevolkingsgroepen hebben zich dan weer gemixt en daaruit zijn de Maleiers voortgekomen. De oorspronkelijke bewoners van Maleisië, de Orang Asli, trekken zich steeds meer terug diep in de nog aanwezige jungle, maar zullen op de duur het gevecht met de overheid gaan verliezen. Er bestaan er nog slechts 60.000.
In veel steden vind je nog wijken waar de aparte bevolkingsgroepen wonen: Little India, Chinatown. En de voertaal is daar nog steeds Indiaas en Chinees.
Natuurlijk was het ook erg interessant om de Hollandse historie te ontdekken en te spreken met iemand die ons zag bidden bij het diner en daarbij begripvol wachtte. Het maakte indruk op haar dit te zien en ze sprak met ons over hoe moeilijk het voor Christenen is hun geloof te belijden te midden van moslims. En ondanks de godsdienstvrijheid, kun je om die reden zomaar je baan verliezen!

Als geheel genomen, plaatsen wij Maleisië onderaan onze lijst van meest indrukwekkende landen! Voor Little India kun je beter naar India zelf gaan en dat geldt ook voor China Town en de andere bevolkingsgroepen. Behalve de nog aanwezige junglegebieden, heeft Maleisië te weinig van zichzelf. Natuurlijk zaten er avontuurlijke elementen in en we mogen ook niet vergeten dat een groot deel van Maleisië niet door ons bezocht is. Maar hoe zal het deel dat ligt op Borneo ook niet gaan veranderen zoals dat met het vasteland is gebeurd. 80 % van de oorspronkelijke natuur is reeds gekapt en heeft weer plaatsgemaakt voor plantages! En ook op Borneo bestaat het grootste deel van de bevolking uit Maleiers en is er nog weinig van de oorspronkelijke bevolking over.

Dat wat ons in andere Aziatische landen zo aansprak, het contact met de lokale bevolking in hun dagelijkse ‘struggle for life’, zijn we in Maleisië niet tegen gekomen. Het land is goed georganiseerd, de wegen zijn perfect, maar de achtergronden zijn altijd Brits, Indiaas of Chinees.
We sluiten af met slechts één foto gemaakt in het vliegtuig van KL naar Hong Kong van een kind in wiens ogen we onze heimwee naar Azië zagen ondanks dat we ook weer blij waren terug te gaan naar huis. Wij waren interessant voor hem, hij was zo jong dat hij misschien nog nooit blanke mensen gezien had!
Oók vonden we het fijn vooraf nog een weekje in China geweest te zijn, het meest avontuurlijke dáár was het smokkelen van een aansteker en een doosje lucifers! Daar waar het scanapparaat twee jaar geleden tot vijfmaal toe piepte, bleef het dit jaar stil!

We verheugden ons weer op onze kinderen en kleinkinderen en waren erg blij dat Carola ons in mijn auto kwam afhalen! Ik had nog nooit iemand in mijn auto laten rijden!
Het was steeds leuk de vele reacties te lezen.

Lieve groetjes, Jan en Christien