Van Hodka naar Bajana (Little Rann of Kutch)

Vandaag rijden we naar Bajana in de Little Rann of Kutch, een lange reisdag, onderweg zien we watervogels (o.a. ooievaars!) en enkele dorpjes. Deze regio bestaat voornamelijk uit woestijn, moerassen en zoutmeren c.q. zoutvlaktes. We rijden van een heldergroene bush naar een dor en droog gebied met gigantische zoutvlaktes.
We verblijven twee nachten in het Royal Safari Camp in Bajana. We zijn zeer onder de indruk van de kwaliteit van het eten en de behulpzaamheid van het personeel. Het ligt ideaal voor een bezoek aan het Wild Ass Sanctuary en voor het verkennen van de lokale dorpjes. Onze kamer is ruim en schoon. Alle maaltijden zijn in de prijs inbegrepen, als ook de prijs voor de beide safari's. We betalen € 107 per nacht.
Tijdens de middagsafari bezoeken we lokale stammen en dorpjes. Er zijn hier geitenhoeders van de stam Amabala, vissers van Padhars, maar ook Rabari, Koli, Banania en wevers van de stam Dasada.

Om 8.30 uur vertrekken we uit Hodka, we rijden weer terug via Bhuj naar Maliya en vandaar rijden we naar Halvad. Voor een groot deel dezelfde weg weer terug rijden roept natuurlijk de vraag op of het de moeite waard was naar Hodka te gaan. Eerlijk gezegd, raden we het iedereen af, tenzij je van zoutvlaktes houdt, maar zélfs die waren er nu niet! We hebben slecht geslapen, er kroop teveel kriebelend ongedierte door het bed. Ze vielen zelfs vanaf het hoge, houten plafond naar beneden. Bovendien was het ontzettend warm, gelukkig viel de stroom niet nog een keer uit, maar zou dat werkelijk verschil hebben gemaakt? 's Morgens is het wel lekker fris buiten, alles wordt weer van een laag stof ontdaan. We mogen nog niet gaan zitten voor het ontbijt!

Onderweg zien we een bekende truc om te voorkomen dat je geflitst wordt, flitspalen hebben we echter nog niet gezien! De nummerborden in Gujarat zijn wit met zwarte letters en cijfers, ze verven gewoon de letters en cijfers ook wit! We hebben Wikram verteld dat nagel- en haarlak ook hetzelfde effect hebben!
Langs de kant van de weg liggen in een dorpje tientallen grote doeken te drogen in het gras. De stoffen zijn geverfd, uitgespoeld en worden daarna te drogen gelegd. Dit proces herhaalt zich net zo lang totdat de juiste kleur bereikt is. We passeren een vrachtauto met drie gigantische buizen erop. Ze zijn vastgemaakt met rafelige spanbanden en een roestige ketting! We moeten deze vrachtauto inhalen! Zoiets zou bij ons natuurlijk niet mogen, hier gaat echter alles mee totdat het werkelijk niet meer kan!
Geven jullie de kinderen wel eens een tik als ze niet luisteren, vraagt Christien aan Wikram. Hij antwoordt dat hij dat niet mag, maar zijn vrouw wél! Een gedeelte van de rechter rijbaan is afgezet, in de middenberm wordt het gras geknipt, maar het lijkt erop dat de werkers ruzie met elkaar hebben. Waarschijnlijk gaat het over de lengte van het gras! We rijden weer langs zoutvlaktes, deze keer wel wit! We nemen dit jaar geen souveniers mee naar huis, iedereen krijgt van ons een zakje strooizout, de winter staat weer voor de deur!

Het schijnt dat chauffeurs die vaak drie tot vier keer langer aan een stuk rijden dan bij ons, tijdens het rijden in slaap vallen. Je ziet onderweg vrachtwagens met aanhanger op z'n zij of zelfs ondersteboven liggen.
We rijden langs het Wild Ass Sanctuary, morgen gaan we daar op safari. Nu eerst naar Bajana, enkele kilometers verder waar we om 13.45 uur aankomen. Het resort ziet er netjes uit, het personeel is erg behulpzaam. Tussen het hoofdgebouw en alle kamers c.q. bhunga's zitten verkoopsters hun waar aan te prijzen, gelukkig is er ook een andere weg naar het restaurant. We gaan meteen lunchen, alles wordt opgeschept en je kunt eten zoveel je wilt! De rest van de dag blijven we op de kamer, eerst douchen en een middagdutje. Ook hier is het overdag erg warm, 's avonds is het aangenaam en 's morgens lekker fris totdat.........