Een dag met Arun in Delhi

Vanmorgen waren we alweer vroeg wakker, het is koud op de kamer. We zetten de airco uit en gaan ons in de badkamer opwarmen! Na het ontbijt gaan we om 9.00 uur naar Arun, de vader van onze schoonzoon Sameer. We boffen, het is rustig op de weg en we zijn er in drie kwartier. Het zou ook zomaar twee uur kunnen zijn als het druk is. In Delhi staan nog veel door de Britten gebouwde kerken en kathedralen, de meeste worden nog steeds gebruikt, vooral door Katholieken. De laatste gebouwde Katholieke kerk is uit 1978. Vooral de laatste jaren zijn de geweldsdelicten tegen Christenen en kerken enorm toegenomen. De overheid doet geen enkele poging om aanvallen van radicale hindoes op minderheden te stoppen. In 2017 werden in India acht Christenen vermoord om hun geloof. Velen werden zonder vorm van proces gearresteerd, aangevallen en gedwongen hun huizen te verlaten. In augustus van dit jaar werd een Christelijke vrouw voor de ogen van haar 3-jarige dochtertje met een bijl afgeslacht door haar hindoe-familie! Christenen, maar ook moslims, worden steeds meer vervolgd! De ontmoeting met Arun was weer allerhartelijkst, hij had ons nog niet verwacht, dacht dat we eerst zouden bellen! Na een kopje massala chai laat hij ons zijn nieuwe woning zien en om elf uur gaan we naar een 'stepwell' in Delhi, Ugrasen ki Baoli. Deze waterbron is totaal anders dan die in Gujarat, deze gaat van één kant met grote traptreden naar beneden. Hij is in de 15de eeuw gebouwd en de toegang is gratis. Ook deze keer loop ik de trappen naar beneden en weer terug naar boven. Ik voel alleen de vermoeidheid van het traplopen, zelfs Arun verbaast zich erover dat ik dit zonder moeite doe! Er zijn geen leuningen waar je je aan vast kunt houden, dus deze keer blijft Christien op de bovenste tree zitten! De 'stepwell' meet 15 bij 60 meter, de diepte staat nergens vermeld, maar ik schat veertig meter. Al rijdende door central-Delhi zien we opnieuw weer veel bedelende kinderen op de kruispunten en bij stoplichten. Vreemd genoeg staan ze niet bij stoplichten die 120 seconden op rood staan (en 20 op groen)! Arun vertelt ons dat de bedelende hijra's (transgender vrouwen) niet anders kunnen dan bedelen omdat ze geen werk hebben en krijgen en niet mogen studeren. En wat maken wij ons soms toch druk over een krasje of een deukje op onze auto, hier rijdt geen enkele auto zónder! Je kunt je daar ook niet tegen verzekeren. Tegen ongelukken wél maar dan moet je niet de veroorzaker zijn! Trouwens, de meeste zijn gewoon niet verzekerd! Wetten en regels worden hier sowieso aan de lopende band overtreden, zelfs door politieagenten die, terwijl ze het verkeer regelen, gewoon met hun mobieltje spelen! Zijn collega staat wat in het wilde weg met zijn armen te zwaaien. Er zijn maar weinig chauffeurs die niet rondrijden met hun mobiel in de hand en ook dat is hier verboden. Eigenlijk rijdt en loopt iedereen met zijn mobiel in de hand! Er zijn hier ook vrouwelijke agenten in aparte herkenbare politieauto's voor de vrouwen. Om half drie gaan we lunchen bij Nathu's op de Bengali Market. Voor de liefhebbers: we eten Chana Bhatura, Papri Chaat en Bhalla Papri. Als voorafje en als toetje iets heel erg zoets, maar zoet is hier normaal. We kunnen niet in het restaurant eten want daar worden allerlei zoetigheden gemaakt, verpakt en verkocht in verband met Diwali. Het is vandaag Deepotsav, de laatste dag dat er geschenken en zoetigheden gekocht kunnen worden. We kunnen wel buiten eten en later binnen enkele foto's maken. Alleen van het kijken naar die zoetigheden kom je al drie kilo aan! Morgen is het dus Diwali, het lichtjesfeest. Het stadsbestuur heeft het afsteken van vuurwerk beperkt tot alleen maar groen vuurwerk (milieubewust kenmerk!) en er mag alleen vuurwerk afgestoken worden tussen acht en tien uur 's avonds. We horen het geknal natuurlijk nú al! Het voordeel van het vele vuurwerk was altijd dat na Diwali alle muggen uit de stad verdwenen waren. Of dat nu ook nog het geval zal zijn? Het is nu trouwens al code rood in de stad: 's nachts mag er niet gewerkt worden aan gebouwen en wegen. De luchtverontreiniging in de stad is gigantisch. In de staten Punjab en Haryana worden door de boeren de resten van de oogsten overal op de velden verbrand. Hier krijgen de boeren niet de schuld van die verontreiniging, want verkeer en fabrieken stoten véél meer giftige stoffen uit! "De boeren kunnen toch niet stoppen"! Om 18.00 uur rijden we weer terug naar ons hotel. We hebben nog een erg vol gevoel, we slaan het diner dus over! Morgen onze laatste dag in Delhi, Diwali. Om 23.00 uur worden we naar het vliegveld gebracht, vanwaar we om 03.20 weer terug naar Nederland vliegen. We zijn om 07.50 op Schiphol, geen idee of dit zomer- of wintertijd is!