Op weg naar Ahmedabad en laatste nacht in Gujarat

Onderweg naar Ahmedabad, vanwaar we morgenvroeg naar Delhi vliegen, zijn we nog op verschillende plaatsen gestopt. We zien prachtige vogels langs de weg, vogels die in dit gebied vanuit andere delen van India 'overwinteren'.
In Banjara mogen we in een nomadenkamp rondkijken, we worden meteen door vele kinderen gevraagd of we iets willen kopen. Het zijn nomaden uit Rajasthan die hier enkele maanden in een resort hun armbanden e.d. mogen verkopen aan toeristen, daarna de velden bewerken en 's avonds in hetzelfde resort mogen dansen. Hiervoor krijgen ze uiteraard betaald, maar dat zal niet veel zijn, vermoeden we!
Op de wegen grote kuddes koeien en buffels, af en toe schapen en geiten. Het zijn er in ieder geval méér dan het aantal auto's en vrachtwagens. Soms lopen ze aan beide kanten van de weg en dan is het een hele kunst ertussen door te rijden zonder ze te raken! Het landschap is nu minder stoffig en het wordt steeds groener. Op de velden groeit venkel, komijn en sesam.
In Modhera bezoeken we de prachtige zonnetempel uit de 11de eeuw, waar jaarlijks grote tempeldansfeesten gehouden worden. De entree bedraagt INR 300 (25 voor Indiërs). Er ligt ook een prachtige waterbron. De tempel en de waterbron hebben al vele aardbevingen en een beeldenstorm door moslims doorstaan en overleefd.
De beroemde en misschien grootste 'stepwell' (waterbron) van India ligt in Patan. Het is een enorme waterput uit de 11de eeuw waar de koning en zijn vrouwen konden baden, rusten en verkoeling zoeken. In Gujarat vind je veel 'stepwells', van sierlijk beeldhouwwerk voorziene waterputten met enorme trappen die tientallen meters naar beneden leiden. Op de lagere verdiepingen werden destijds complete kamers ingericht, waar men tijdens de hete zomers verkoeling kon vinden. We slaan een bezoek aan deze waterbron over, we willen naar Ahmedabad. Bovendien durven ze hier aan toeristen een entreeprijs van INR 600 te vragen!
We verbazen ons intussen nergens meer over. Is het busje nog niet vol genoeg, je kunt als chauffeur altijd nog bij iemand op schoot gaan zitten. Je zit dan wel met je buik tegen het stuur, maar je hoeft eigenlijk alleen maar rechtdoor te rijden! Moet je de bocht om, dan maar even je buik inhouden!
We naderen Ahmedabad, we zien huizen en flats waarvan de verf afbladdert en muren die vol schimmel zitten. We zagen dit onderweg ook vaak binnenshuis! Staat er ergens een stoplicht op rood denken de meeste mensen dat het stoplicht niet goed werkt en rijden gewoon door!
We zien opeens iemand languit op een matje op de rijbaan naast ons liggen. Het schijnt een pelgrim te zijn, hij heeft toestemming én politiebescherming. Achter hem bijna een kilometer file (2 banen) want de pelgrim moet iedere keer weer opstaan en zijn matje vooruit schuiven om er opnieuw op te gaan liggen!
Het aantal kinderen dat op brommers, motors en scooters wordt meegenomen door de ouders is erg groot. Ze staan vaak tussen de benen van de bestuurder (scooter) of zitten tussen de ouders. Ze hebben nooit een helm op! Soms heeft de moeder een baby op de schouder of een kind onder de arm omdat er op de brommer geen zitplaats meer is! Het is maar goed dat ze hier geen Jeugdzorg kennen, want anders zouden alle kinderen aan de ouderlijke macht onttrokken worden!

Om 12.30 uur zijn we in ons hotel, maar helaas is opnieuw onze kamer niet klaar, we moeten nog een half uurtje wachten. Op de kamer ligt een leuk op naam gesteld welkomstkaartje, apart!
We slapen nog één nacht in het prachtige House of MG, we zullen genieten van onze laatste thali in Gujarat. We kijken terug op een afwisselende reis door deze deelstaat van India, een reis met minnen en plussen. Het was niet onze mooiste reis, nee, maar er zaten zeker wel mooie ervaringen en ontmoetingen in!
Gujarat heeft indrukwekkende tempels op heuveltoppen, woestijnen, uitgestrekte zoutvlakten met een grote verscheidenheid aan vogels, dorpjes met minderheidsgroepen en veel rondtrekkende nomaden met hun schapen, geiten en kamelen. Ook hier forten en paleizen en sfeervolle heritagehotels en oude paleishotels om te overnachten. Er komen hier nog maar weinig buitenlandse toeristen, ook wij zagen er maar weinig en dan vooral Britse die een historische band met India hebben. Maar Gujarat is méér dan een rijk en ver verleden. Het is ook de geboortestreek van Mahatma Gandhi, de vader van het moderne India die in Ahmedabad zijn geweldloos verzet tegen de Britse kolonisator voor het eerst in praktijk bracht. Gujarat ontwikkelt zich vooral tot een van de meest ontwikkelde deelstaten van India. Gujarat wil vooruit maar weet niet precies hoe. Misschien moet het gewoon zo blijven, het is een van de laatste stukken India die nog origineel zijn. De mensen zijn erg open, soms wat verlegen. Dieren worden hier enorm gerespecteerd.
Daar waar wij op zoek gingen naar verborgen schatten, zijn wij voor de lokale bevolking de attractie geworden, we werden veelvuldig gefotografeerd!

Tip: in november vindt het Vautha Mela festival plaats, de grootste vijfdaagse veemarkt van Gujarat. De jaarlijkse markt wordt op een heilige plaats gehouden, de Sangam Thirta, daar waar het water van zeven rivieren in elkaar samenvloeit. Hier komen ook veel pelgrims naar toe om een bad in het heilige water te nemen. Het festival vindt plaats in de maand van Kartik (Hindoe kalender) bij volle maan. Rondom het festival worden veel tenten opgezet om huisvesting aan alle bezoekers te bieden. Honderden lampjes drijven 's avonds op het water, langzaam de donkere nacht in.

Het is erg druk op straat. Officieel zijn de Diwali-festiviteiten gisteren begonnen met Ekadashi: het verlichten met kleine lampjes van huizen, winkels en markten. Iedereen is nog druk met zijn laatste inkopen! We hebben nog een halve dag hier in Ahmedabad, straks gaan we nog een keer door de stad wandelen, nu is het te warm (34 graden). Vanavond eten we onze laatste thali, gaan vroeg slapen want om 6.00 uur gaan we naar het vliegveld.