Stadstoer Diu

Het stadje Diu is omgeven door een oude vestingmuur. Het Portugese fort zie je al van verre liggen. Een deel ervan kun je bezichtigen, het andere deel deed tot voor kort dienst als gevangenis. Er zijn drie katholieke kerken: St. Thomas', St. Franciscus Church en St. Paul's Church met prachtig houtsnijwerk. Ook de smalle straatjes met de aantrekkelijk versierde gebouwen met balkons en veranda's zijn een wandeling waard. Je kunt in de stad trouwens ook fietsen huren! De straten zijn zo smal dat je er met een auto niet in kan/mag! Aan de noordkant van het eiland zijn de kreken tot vogelreservaat verklaard voor de vele flamingo's, ibissen en pelikanen. Onderweg kwamen we deze vogels ook al veelvuldig tegen. Christien kon weer op vogeltjesjacht!

In het vissersdorpje Vanakbara in het uiterste westen van het eiland worden grote vissen op kleine karren geladen, kleine vissen hangen te drogen. Vissen worden op grootte gesorteerd, schoongemaakt en direct verkocht. Overal liggen hoopjes garnalen, kleine visjes, kleine haaitjes, krabbetjes e.d. Het ziet er allemaal onfris uit, de vis wordt op de grond gegooid, diverse keren aangepakt en weer verder gegooid.
Op een heuveltje buiten het dorp ligt aan de kust het kerkhof, het heeft mooi gekleurde familiehuisjes. Binnen staan en liggen oranjekleurige stenen en elke steen staat voor een overledene. Het oorspronkelijk Portugese kerkhof is bij de vissers nog steeds in gebruik. Er loopt een prachtige weg naar en langs het kerkhof. Echter, driehonderd meter voorbij het kerkhof houdt de weg zomaar opeens op!

Vandaag, donderdag, bezoeken we drie katholieke kerken en het fort van Diu City. Je hoeft nergens entree te betalen, wel moet je in de kerken de schoenen uitdoen en mag je niet fotograferen. Maar ook hier is alles mogelijk!
St. Thomas' Church werd als kerk in 1998 gesloten. Inmiddels is het een museum met alle beelden uit de vroegere kerk, sommige nog vanaf de opening van de kerk. De wandschilderingen zijn helaas bijna helemaal weggewassen. Bij het verlaten van de kerk mocht ik één foto maken!

St. Paul's Church is nog steeds in gebruik, er worden nog steeds Portugese missen opgedragen en ook hier is fotograferen verboden. Deze kerk is gebouwd in 1610. We krijgen een kaarsje om aan te steken en dan mogen we na een offergave, op verzoek, vrij fotograferen. Er komen hier veel Indiase jongeren die dan met de Here Jezus of Maria een selfie willen maken! Het interieur is schitterend, veel houtsnijwerk en zoals in Katholieke kerken normaal is véél beelden en schilderijen. Diu Island wordt ook wel het eiland van de stilte genoemd, nou dat voel je hier wel!

Een deel van de kerk van Sint Franciscus van Assisi werd gebruikt als ziekenhuis. Tegenwoordig is het hele gebouw gesloten. Het was de eerste kerk die door de Portugezen vanaf 1593 op het eiland gebouwd werd.

Het oude fort, gebouwd vanaf 1535 ligt in een bastion met nogal wat andere gebouwen. De Portugese gouverneur had binnen de muren zijn paleis, er was een gevangenis en er stonden zelfs drie kerken. Je hebt vanaf de muren, met kanonnen, een mooi uitzicht over de Golf van Khambhat. Het fort is de enige plek waar je de littekens kunt zien van de luchtaanvallen door de Indiase regering in 1961. Hierna gaf het Portugese leger zich vrij snel over. Het fort is bijna geheel vervallen en ligt vol eeuwenoude kanonskogels. Vlak voor de kust ligt nog het fort Panikotha, dat de vorm van een schip heeft. Men fluistert dat er een tunnel ligt tussen beide forten! Dit fort is verboden terrein en je kun soms een boot huren om het van dichtbij te bekijken.

Omdat het ontzettend warm is en nauwelijks schaduw, verlaten we het fort weer en maken op de terugweg, buiten de stad, nog een opname van een Katholieke kerk, Fudam Church. Helaas is ook deze kerk gesloten. Langs de weg ligt een fietspad tot in Nagoa Beach. Het is dan wel als fietspad aangelegd, maar wordt niet gebruikt, omdat er hier geen fietsen zijn en bijna niemand kán fietsen!

Vanmiddag blijven we een paar uurtjes lekker op onze koele kamer, buiten is het weer ontzettend heet, het voelt als 37! Straks gaan we nog langs het strand wandelen en vanavond weer eten bij de buren! Morgenvroeg gaan we om negen uur weer op weg naar Gondal, een autorit van minimaal vijf uurtjes!