Van Diu Island naar Gondal

Gisteravond wilden we weer bij de buren gaan eten, maar die waren helaas gesloten. We liepen naar de hoofdstraat en sloegen linksaf. Al snel zagen we een vertrouwd aandoend open restaurant. Wat kun je het soms toch treffen: wat een heerlijk eten én natuurlijk weer erg goedkoop! Enige nadeel, maar dat geldt voor bijna alle restaurants: je eet met de handen of met een kinderlepeltje en je moet vanwege de ventilator boven je hoofd snel eten! Een tip dus: Jay Khodiyar Family Restaurant! Een nadeel van Nagoa Beach is wel dat het ver van Diu Town afligt. We konden dus niet, afgezien van de stadstour, even door de mooie oude binnenstad wandelen, want ook dat is een aanrader! Vanmorgen om 8.30 uur gingen we weer op weg. We hebben ervoor gekozen om niet via Somnath en via Junagadh te rijden. De tempel en het fort zijn eigenlijk de omweg van een uur niet waard. Wikram vindt dat we een leeuw moeten zien! Hij heeft een schitterend idee. Er is een weg binnendoor, bijna iedereen rijdt over de highway naar Gondal, waarbij we gratis door een natuurpark mogen rijden, Gir Wildlife Sanctuary. Hij hoeft alleen maar bij de ingang een vergunning te halen, we mogen de weg niet verlaten! We rijden het park binnen bij Jasandahr en weer uit bij Timbarva. De kans dat we leeuwen, althans één, en ander wild zullen zien is redelijk groot. Helaas valt dit tegen, we zien aanvankelijk slechts één pauw en één hert. We komen wél veel mensen op fietsen en brommers tegen, maar de leeuwen hier vallen nooit mensen aan omdat mensen stinken! Midden in het park woont nog een stam, de Rabari. Ze mogen hier van de overheid blijven wonen mits ze niet op dieren jagen en geen bomen kappen. We mogen alleen maar op de verharde weg rijden, safari's mogen ook verder het park in. Dit gebeurt natuurlijk erg vaak illegaal! Wikram kent nog een park waar we zéker een leeuw zullen zien! We rijden nog een stuk verder, verlaten het park en zien opeens in the middle of nowhere iemand naast de weg zitten die zonnebrillen verkoopt! In Una was ons al een bepaald vervoermiddel opgevallen, een chagada. Het is een verbouwde motor met een grote bak erachter waar mensen en spullen mee vervoerd kunnen worden. Hij kan méér gewicht hebben dan de tuktuk's. Intussen heeft dit vervoermiddel de goedkeuring van de overheid. Het rijdt vooral in de zuidelijke regio's van Gujarat. Ooit kwam iemand op het idee, hij is intussen miljonair. Verder zien we, vooral in de dorpjes, véél armoede en veel zwervers en bedelaars. We zien veel tentjes en bouwsels van takken, plastic en karton. Terwijl we verder rijden zien we een buizerd en dat is hier een bijzonder zeldzame vogel. Het is 12.00 uur en het Ambardi Safari Park sluit om 13.00 uur, we dachten nog binnen te kunnen, maar helaas duurt de safaririt twee uur en konden er tot 11.00 uur kaartjes gekocht worden! We rijden dus terug en daarna naar Gondal. Het landschap onderweg is hetzelfde als gisteren: katoen en pinda's! De laatste 60 km. hebben we een goede weg en er is nauwelijks verkeer. Daarom is het, vooral in de dorpjes, raadzaam bij elke bocht vaart te minderen. Achter de bocht kan zomaar een koe staan, maar ook een spelend kind! Er komen hier nauwelijks auto's, zelfs de koeien gaan niet vanzelf aan de kant. En ja, wegduwen mag niet, ze zijn tenslotte heilig! Ook nu belt ons volgende hotel al met de vraag wat we vanavond willen eten! We horen Wikram 'medium spicy' zeggen! En opnieuw weer hele kuddes geiten en koeien op de weg, voor toeterende auto's gaan ze heus niet opzij. De stok van de hoeder werkt beter! Voordat we weer de bewoonde wereld bereiken, zien we nog een katholieke school. Vlak voor de stad wordt het verkeer opeens weer drukker, er rijden soms méér tegenliggers op onze helft dan op hun eigen, de doorgetrokken streep wordt voortdurend, door iedereen genegeerd! Bij aankomst in Gondal om 14.45 uur bezoeken we eerst het 17de eeuwse Navlakha Darbargadh Palace, het paleis van de laatste Maharadja. Hier zijn zijn collecties theepotten, poppen, eieren, miniatuur auto's, speelgoed, porselein, koetsen en tulbanden tentoongesteld. In zijn jonge jaren heeft de Maharadja nog aan de formule 1 meegedaan, hij was best een goed coureur. Voor ons is de toegang gratis en we krijgen een rondleiding, omdat we een kamer geboekt hebben in een ander paleis van de Maharadja. In de balzaal krijgen we nog een onverstaanbare uitleg maar we horen de gids duidelijk zeggen dat de electrische ventilators aan het plafond 400 jaar oud zijn!?! In de bibliotheek van het paleis staan vooral veel oude Engelse boeken. Bij het rijden door de oude stad moet je veel geduld hebben, zegt Wikram, de straten zijn smal, er lopen ontzettend veel koeien en nog meer mensen en spelende kinderen. Het is voor een zwangere vrouw in India verboden om vóór de geboorte een echo te laten maken. Ze mogen niet weten van welk geslacht de geborene zal zijn. We begrijpen natuurlijk waarom, stel je voor dat het een meisje zou zijn! De voormalige koninklijke familie heeft hun vroegere Huzoor paleis verbouwd tot het Orchard Palace Hotel, vroeger werd het door de Maharadja gebruikt om zijn gasten onder te brengen. Het is nu een 7-kamer heritage hotel. De grote kamers met hoge plafonds en antiek meubilair kijken uit op de tuin en fruitbomen. We hebben kamer 7. Onze woon/slaapkamer meet 10 x 7,5 meter, de inloopkamer 4,5 x 3, de badkamer 3 x 5 en ons terras is 15 x 4 meter. De kamer heeft 2 airco's (voor ieder één) en een ventilator. We overwegen toch weer om te gaan emigreren! We hebben om zeven uur het avondeten afgesproken in de eetkamer beneden. We worden, zoals het in een paleis hoort, bediend door twee mannen in een wit pak. We hebben erg lekker gegeten vooral de pompoensoep en het griesmeeltoetje viel bijzonder in de smaak. De twee mannen komen telkens met de schalen langs, maar vragen gelukkig wel of je nog iets wilt. Ik had na de eerste ronde al genoeg en zoiets kennen ze hier eigenlijk niet! India staat op de hongerindex op plaats 102 van de 117. De ranglijst wordt bepaald op basis van lengte en gewicht van alle kinderen tot vijf jaar! En die plek zegt eigenlijk al genoeg over de armoede bij de meeste mensen hier!