Delhi, Indira Gandhi International Airport

De vlucht naar Delhi verliep rustig, ik heb bijna de hele vlucht geslapen, behalve als er iets te eten viel. Géén ‘window-seat’ dus maar twee stoelen in de middenrij.
Om kwart over elf in de avond landden we in Delhi. Aanvankelijk dachten we nog op een verkeerde vlucht te zitten, we zagen véél mensen met ijsmutsen op! Maar gelukkig ook tulbanden!
Het was dan ook erg koud in het vliegtuig, vandaar die ijsmutsen natuurlijk. Voor ons zou dit voorlopig de laatste kou zijn!
Bij ‘imigration’ ging het vervolgens weer erg traag allemaal. We hadden een e-visum en dat moest nog omgezet worden in een definitief visum in ons paspoort, helaas werd dit geen mooi ingeplakt visum maar een simpele stempel! Iedereen moest acht vinger- en twee duimafdrukken afstaan en er werd nog een foto van je gemaakt. De aanwijzingen in gebrekkig Engels waren zo onduidelijk dat bij verschillende mensen alles twee tot driemaal opnieuw gedaan moest worden. Soms ook omdat mensen het verschil tussen rechts en links blijkbaar nog niet kenden! Het ging zo vaak fout dat wij pas na twee uur wachten aan de beurt waren. Bovendien mochten alle ouders met huilende en schreeuwende kinderen, mindervaliden e.d. steeds voorgaan. Wij hadden dan weer de pech dat we in de eerste rij stonden, die aanvankelijk het kortste was.
Van ons hoefden ze slechts een foto en een scan van de middelvinger die we graag omhoog staken! Wij zaten al in het systeem! Onze koffers hadden we snel gevonden, ze stonden al uren op ons te wachten!
De wisselkoers op het vliegveld was wel heel erg ongunstig, 69 Rs, terwijl 75,19 op dit moment de koers is. Dus zonder Rupees op zak gingen we op zoek naar de uitgang en naar iemand die onze namen omhoog hield en óók die hadden we snel gevonden. Hij nam zonder meer aan dat wij diegenen waren waar hij op stond te wachten! Géén fotovergelijking, geen vingerafdrukken, geen paspoortcontrole!
Het was voor hem een gok met welke maatschappij wij zouden aankomen, vlucht KL 3816 stond nergens op de aankomstborden. Hij was dus zelf maar op zoek gegaan naar een vlucht uit Amsterdam met een ongeveer vergelijkbare aankomsttijd en was zo bij Jet uitgekomen, vlucht 9W 0233 en die vlucht stond ook op onze boardingpass maar niet op ons e-ticket! KLM zou hier toch iets aan moeten doen!
De rit vanaf het vliegveld was een hernieuwde kennismaking met de Indiase chaotische en overvolle straten. Rond half drie kwamen we bij ons hotel aan, Gautam Residency. Bij de ingang moesten we eerst door een detectiepoortje, dat hoefden we op het vliegveld dan weer niet! Alle lichtjes begonnen te knipperen, maar misschien moet dat wel zo! Er stond ook niemand bij om dit te controleren!
Mijn koffer wilde niet open maar dat was op dat moment (nog) geen probleem, we wilden alleen maar slapen!
Arun, Sameers vader, zou ons om tien uur komen ophalen voor een dagje Delhi.