Yangshuo dag 3

Het Mountain Retreat hotel ligt op een mooie plek langs de rivier. Op het terras aan het water kun je wat drinken, eten en kijken naar de bamboevlotjes die langs drijven. Er wordt de hele dag gevaren, vooral door Japanse en Chinese toeristen die zich onderweg soms voortdurend nat spuiten met grote, gehuurde waterpistolen. Volwassen kleutergedrag of willen ze zich even kunnen uitleven?

Na het ontbijt springen we om negen uur op onze fietsjes voor een fietstocht naar Dragon Bridge. We fietsen langs Yulong River en over het platteland die beide tussen de karstbergen door slingeren. Het blijft redelijk vlak.
De wegen bestaan uit grote tegen elkaar gelegde betonplaten, af en toe nog een hobbelige keienstrook. In 2008 was dit nog andersom. Persoonlijk vind ik dat het platteland hiermee iets aan charme heeft verloren, maar ook hier moet de economische vooruitgang voor de mensen zichtbaar gemaakt worden! Er wordt veel gebouwd, vooral hotels en restaurants, waarbij de bouw dan toch weer tot stilstand is gekomen! Oorzaak: het geld is op!
De soms bouwvallige huisjes hebben allemaal een eigen waterpomp buiten of een dorpspomp.
We zien op de hellingen veel graven, overledenen krijgen bijna altijd hun laatste rustplaats op een plek die uitkijkt over het landschap, als laatste eerbewijs door de nabestaanden.

Om twaalf uur bereiken we Dragon Bridge, een 400 jaar oude stenen boogbrug, zestig meter lang, vijf breed en in het midden negen meter hoog. We nemen onze fiets op de schouder en lopen de trappen van de brug op en weer af. Halverwege heb je een prachtig uitzicht op de rivier en de omliggende bergen.
Dit uitzicht behoort, naast vele andere, tot de meest gefotografeerde plekken van China, zoals deze fietstocht in 2015 tot de top tien van de mooiste fietsroutes ter wereld behoorde!

De route voert langs vele dorpjes, enkele huisjes vormen hier al een dorp, en langs bezienswaardigheden uit een lang vervlogen verleden. Veel wordt gerestaureerd, waardoor ook deze dorpjes zullen gaan profiteren van de vooruitgang en het toerisme! In deze dorpjes is verder weinig te zien of te doen! Een auto kan er vaak niet komen, het aantal fietsers neemt gigantisch toe. De oogst is al binnen gehaald, de landbouwgronden liggen er dan ook verlaten bij. Alleen de mandarijnenbomen hangen helemaal vol.

Om een uur zijn we weer terug bij de Giggling Tree waar we het fotofietsboekje hebben geleend. Je fietst de route aan de hand van duidelijke foto's en korte teksten. Om je de weg te wijzen hoeft een Chinees dus geen Engels te kennen! We spreken even met de managers, een jong stel uit Eindhoven die hun functie hier een jaar lang uitoefenen.
We lunchen er en genieten van een heerlijke verse juice, die we in India zo gemist hebben!

Met beurse billen en kromme benen en nog enkele pijnlijke ongemakken fietsen we het laatste stukje langs de rivier naar ons hotel.
Op ons terras beginnen we met onze telelenzen nog een wedstrijdje 'wie maakt de mooiste vlinderfoto?', beiden de tong uit de mond van inspanning, maar niet van het fietsen!!

Om vijf uur begint het te schemeren, de vlinders zoeken een veilige schuilplaats, tenzij ze een eendagsvlinder zijn! De zon breekt nog even door het wolkendek en verdwijnt weer snel!