Onze hoogtepunten van Delhi

De afgelopen dagen heeft Arun, de vader van Sameer, onze schoonzoon, ons zijn geliefde Delhi laten zien. Arun woont in het zuiden van de stad, wij in het noorden, hij moest dus elke dag door de drukte van deze stad heen om ons op te halen en vervolgens weer diezelfde drukte in te duiken om ons de stad te laten zien.
Het is haast ondoenlijk om alles op te sommen, Delhi heeft zoveel bezienswaardigheden die alle de moeite waard zijn. We noemen er enkele in willekeurige volgorde: Hanuman Mandir Temple, Birla Mandir Temple, Bangla Sahib Gurudwara Temple, Rajpath, Chadni Chawk, India gate, Lodi Gardens en Qutb Minar. namen van tempels en gebouwen die pas betekenis krijgen als je ze ziet.
Delhi kent vele daklozen, mensen die overdag proberen de kost te verdienen en 's nachts ergens buiten slapen. Ze slapen meestal onder bomen die ook 's nachts zuurstof produceren (pipal bomen).
De 'Bangla Sahib Gurudwara' is een Sikh tempel. Sikhs zijn herkenbaar aan hun tulbanden. Je mag er alleen maar in op blote voeten en het hoofd bedekt. Dit geldt óók voor de mannen! Er liggen dan ook lange tapijten en matten om over te lopen. Het marmer is ontzettend heet. Overdag is het nog steeds erg heet in Delhi, ondanks dat de winter eraan komt, 36 graden ervaren ze hier nog niet als erg warm! Er is hier een hal waar duizenden mensen elke dag gratis mogen komen eten (langar prasad). Lange rijen mensen, rug aan rug op de grond met een ijzeren bord op hun schoot. Vanuit emmers worden diverse groenten, sauzen, brood en rijst opgeschept door mensen die langs de rijen lopen. Ze komen zelfs meerdere malen voorbij! Je kunt eten zoveel je op kunt. En buiten staan nog honderden mensen te wachten tot de hal weer helemaal gedweild en schoon gemaakt is. Dit gaat de hele dag door, snel, efficiënt en schoon.
'Rajpath' is een lange, brede laan met bomen en parken. Aan het ene uiteinde staat het presidentieel paleis en aan het andere India Gate. Vooral India Gate met de namen erop van gesneuvelde soldaten wordt druk bezocht. En natuurlijk word je hier overvallen door de velen die je iets willen verkopen of op een slinkse manier willen aansmeren. Christiens armen zaten, voordat ze er erg in had, al vol met henna, en dat moest natuurlijk betaald worden. Ter plekke gemaakte armbandjes voor Rp 2 per letter, vergeet het maar! Ze kosten achteraf opeens Rp 100 omdat je ook moet betalen wat ze niet vertellen! Een armbandje bestaat tenslotte uit méér dan alleen maar letters, toch!
Het paleis en de beide parlementshuizen worden permanent door de politie bewaakt, je kunt ze alleen maar vanaf grote afstand bekijken.
Na het ontbijt op de tweede dag, had Arun een verrassing voor ons. Arun werkt in het hotelwezen en hij was nauw betrokken bij het Imperial Hotel, een 5 sterren hotel waar de goedkoopste kamer € 300 kost. Een hotel waar alle luxe aanwezig is, alles van marmer, personeel in uniform en klederdracht, een hotel waar wij ons ongemakkelijk zouden voelen.
Willy Vandersteen tekende in de jaren 50 van de vorige eeuw de strip 'Biggles in India' en dit hotel speelt hierin een grote rol. In het begin van dit jaar had ik de pagina met de ingang van het hotel op Aruns facebook gezet, hij was toen blij verrast! Deze pagina hangt nu ingelijst in de kamer van de general-manager van dit hotel.
En nu verraste Arun ons met een bezoek aan dit hotel. Hij had een afspraak geregeld en we kregen een rondleiding door het hele hotel. We kregen gratis koffie met koekjes aangeboden, wat zou dit normaal hier gekost hebben? Bij het afscheid kreeg ik nog als dank voor de pagina een keurig ingepakt geschenk mee, dat ik morgen in Jaipur, samen met Arun, zal uitpakken. Dit hotel is zijn prijs dubbel en dwars waard, maar niet voor ons!
Op 'Chadni Chawk' was het erg druk, bijna geen doorkomen aan, laat staan dat je nog ergens de auto zou kunnen parkeren. Hier dient zich een eigenaardig fenomeen aan: speciaal uitgedoste mensen die oren schoon maken! Zou neuzen schoonmaken niet een nuttiger bezigheid zijn?
Ook bij 'Baha'i Temple' (Lotus tempel) was het erg druk. Het gebouw zou in de Efteling niet misstaan, en zéker de wachtrij van anderhalf uur niet! Ook deze attractie hebben we voorbij laten gaan.
Tussen de middag hebben we heerlijk gegeten bij 'Chidambaram's', een restaurant in het zuiden van Delhi. We hebben de 'South Indian Platter' genomen met diverse soorten brood en sauzen, ontzettend lekker én goedkoop.
Als laatste bezochten we de 'Qutb Minar', een minaret van 72 m. hoog met ernaast de oudste moskee van Delhi en vele graftomben. De minaret was oorspronkelijk nog hoger maar door een blikseminslag is het topje verdwenen. Ooit mochten de bezoekers tot helemaal bovenin klimmen, maar na een val waarbij vele bezoekers omkwamen, is de toren gesloten. Het was de dag van de toerist en dus mochten we gratis naar binnen. Normaal betaalt een toerist Rp 250 en Arun zou slechts Rp 10 hoeven betalen. Een mazzeltje dus.
Bij binnenkomst moet je eerst door een detectiepoortje, maar die piepte bij iedereen. Af en toe plukken ze er dan iemand uit die gefouilleerd wordt. Blijkbaar zagen ze in mij ook iets potentieels!?!
En ook de tweede avond gingen we met de tuktuk terug naar ons hotel. In Delhi vind je nagenoeg geen koeien meer op de straat, maar destemeer kuilen en wildplassers. Waar je ook kijkt, je hebt er altijd wel minstens twee in beeld!
Na terugkomst in ons hotel kregen we van Arun nog een mail waarin hij ons schreef dat Jet Airways ons een vergoeding had toegezegd van Rp 2000 en dat we die de volgende dag op het vliegveld konden komen halen. Maar dat werd nog een heel gedoe, je gelooft het niet, ze waren de formulieren van Christien kwijt!
We zijn nu aangekomen in Jaipur, een hele dag én op het vliegveld én onderweg. Morgen het verhaal. We zitten trouwens in 'Dera Rawatsar' en we hebben een prachtige kamer. Bij het avondeten belde Arun spontaan onze vriendin Ina op, hij zag haar nummer in mijn boekje, stelde zich aan haar voor en gaf vervolgens zijn mobiel aan Christien. En wat een vreugde aan de andere kant van de lijn en Baisha op de achtergrond! Ze zitten al op ons te wachten!
Morgen zal Arun ons naar haar toebrengen. Arun is trouwens niet met zijn eigen auto maar heeft voor drie dagen een auto mét chauffeur gehuurd. We voelen ons net de koning en koningin van India!