Nepal: niets is wat het moet zijn

Er wordt de Nepalese bevolking weinig rust gegund! Na de aardbevingen worstelt Nepal op dit moment weer met een ander levensgroot probleem: de grens met India is onofficieel al 4 weken dicht. India heeft dan niet officieel een blokkade afgekondigd, maar onofficieel doet het wel mee aan de blokkade acties van de Nepalezen in de ‘Tarai’. Dit heeft nog steeds te maken met onvrede over de nieuwe grondwet. Eerder werden alle wegen naar ‘Kathmandu’ al afgesloten zodat er geen goederen meer vervoerd konden worden naar de hoofdstad. Bij de protesten tegen deze nieuwe grondwet vielen in dit gebied al 45 doden, mensenrechten worden door leger en politie geschonden.
Maar de gevolgen zijn dramatisch! Geheel omgeven door andere landen is Nepal voor vele producten helemaal afhankelijk van invoer over land, via India. Het meest ingrijpende zijn de ontstane tekorten in brandstof: geen benzine meer voor voertuigen en een dreigend tekort aan gasflessen die gebruikt worden om te koken. Maar ook andere artikelen worden schaarser en dus duurder.
Als de blokkade nog langer duurt zullen velen in Nepal waarschijnlijk het werk gedeeltelijk moeten neerleggen: als bussen niet meer rijden, kunnen personeelsleden niet meer op het werk komen en zullen vele restaurants en hotels hun deuren tijdelijk moeten sluiten.
Invoer via het andere grote buurland China is wat ingewikkelder omdat de Himalaya in de weg liggen. Bovendien is de enige aanvoerweg uit China al sinds de aardbeving op diverse plaatsen geblokkeerd door enorme rotsblokken. Met man en macht wordt er nu aan gewerkt om die route te heropenen, zodat er in ieder geval invoer via China kan plaatsvinden, maar de verwachting is dat dit pas volgend jaar het geval zal zijn.
Ondertussen proberen de Nepalezen op allerlei creatieve manieren toch verder te leven. Er zijn ook weer demonstraties, nu vanwege de blokkade.
Naast de lange rijen wachtende bussen, auto’s, brommers en motoren, zagen we nu voor het eerst ook lange rijen gasflessen langs de weg staan, die erop wachten gevuld te worden. Tankauto’s gevuld met gas staan vast in de grensplaats ‘Raxaul’ en moeten 250 km. omrijden naar ‘Sunauli’, waar wij ook te voet de grens passeerden, waar ze nu mondjesmaat tankauto’s met benzine en gas doorlaten. Eén tankauto met gas heeft een voorraad gas voor 1200 gasflessen, maar de behoefte is vele malen groter. Een gevulde gasfles kost momenteel NPR 1400. In ‘Raxaul’ staan nu overigens méér dan 2000 vrachtwagens met goederen!
Steeds meer restaurants moeten sluiten vanwege een tekort aan gas. Hun keukens koken op gas en kunnen niet omschakelen op hout. In ‘Kathmandu Valley’ heeft al 30% van de restaurants hun deuren gesloten. Die, die nog open zijn, serveren enkel nog snacks en gebak. Een goedlopende zaak als ‘The Bakery Café’, met diverse filialen, is nu nog maar zes uur per dag geopend waar minstens tien gebruikelijk was. Veel restaurants kunnen slechts 20% van hun menukaart serveren en dan alleen nog die, die snel gekookt en bereid kunnen worden.
Het is iedereen in Nepal toegestaan sprokkelhout te rapen in bossen en oerwouden. De onrust in de ‘Tarai’ en de grensblokkade hebben er al toe geleid dat er veel illegale houtkap plaatsvindt en dat rijstopslagloodsen worden geplunderd.
In de afgelegen gebieden rijden géén auto’s meer, in sommige streken zijn ze al twintig jaar een verharde weg aan het aanleggen, het vervoer van eerste levensbehoeften geschiedt nu met ezels, yaks en dragers. Met de winter voor de deur zal het effect op afgelegen en hoger in de bergen gelegen gebieden enorm zijn. Het wordt een race tegen de klok om deze gebieden van voldoende voedsel, tenten e.d. te voorzien, gebieden die door sneeuw en ijs afgesloten zullen zijn van de buitenwereld. Vele passen in de Himalaya zullen eind oktober al geblokkeerd worden door de sneeuwval.
De aardbevingen en het olietekort in Nepal heeft ook grote gevolgen voor het toerisme in de Indiase staat ‘Sikkim’, 70 % van de toeristen reist via Nepal naar dit deel van India. Er komen in ‘Sikkim’ 20.000 toeristen per jaar die via Nepal reizen en nog eens 10.000 Nepalezen die hier hun vakantie doorbrengen. ‘Sikkim’ ligt geïsoleerd en is maar beperkt bereikbaar via enkele wegen en door de lucht alleen maar via ‘Bagdogra’ in ‘West Bengalen’ en vervolgens nog een autorit van vier uur. Momenteel wordt er 35 km. buiten de hoofdstad ‘Gangtok’ een vliegveld aangelegd. ‘Sikkim’ wil zich vooral onderscheiden door in de landbouw geen pesticiden of chemische kunstmest meer toe te staan, enkel nog organisch afval.
De politieke onrust in de ‘Tarai’ en de grensblokkade hebben grote gevolgen voor de stad ‘Pokhara’. Hotels hebben steeds meer problemen voldoende voedsel aan hun gasten te serveren. De gerechten op de menukaart worden steeds meer afgeplakt en er komen nauwelijks nog Nepalese toeristen naar deze stad. Er is een enorm tekort aan ‘cooking gas’. Veel restaurants zijn overgegaan op elektrisch koken, maar door de vele stroomuitvallen biedt dit nauwelijks soelaas. De overheid is dan ook dringend verzocht de stroom niet of minder uit te schakelen. De dagen dat wij in ‘Pokhara’ waren, hebben we daar weinig van gemerkt. Stroomuitval is hier dagelijkse praktijk, meerdere malen op een dag en vaak rond etenstijd! Er zijn in ‘Pokhara’ 400 hotels met 16.000 bedden, buiten de stad liggen nog eens 200 hotels. Met het wegblijven van zowel buitenlandse als inlandse toeristen, dreigt er een ramp voor deze prachtige stad! Het lokale vervoer, ook naar verdere bestemmingen, is al drie tot viermaal duurder geworden, tenminste als er benzine is om te rijden.
Veel bedrijven lopen een grote betalingsachterstand op bij de banken, ze kunnen hun leningen niet meer aflossen en dreigen failliet te gaan. Banken gaan er nu nog soepel mee om, maar er dreigt een einde te komen aan deze soepelheid omdat veel banken in handen zijn van de overheid of individuele leden uit de regering!
Tijdens het ‘Dashain’ festival is het per gezin/familie gebruikelijk om een geit te slachten. Vooral door het vervoersprobleem waren het er dit jaar beduidend minder, slechts 40.000, waarvan het grootste deel uit India. Deze dieren mochten wél de grens passeren, vermoedelijk lopend!
Tonnen aan hulpgoederen liggen nog steeds op het vliegveld van ‘Kathmandu’, in legeropslagplaatsen en in loodsen van de overheid te wachten. Er wordt al regelmatig geplunderd en het leger grijpt dan hardhandig in.

De taxi die ons naar het vliegveld zou brengen was al een half uur eerder. Je moet drie uur van tevoren al op het vliegveld zijn, we waren dus ruim op tijd. Even dreigde er nog een vertraging te ontstaan, een koe bleef nogal lang vóór onze auto staan!

Op het vliegveld van ‘Kathmandu’, ‘Tribhuvan’, is niets wat het moet zijn, het is er een zooitje ongeregeld. Het inchecken van de koffers kan, als je achteraan in de rij staat, uren duren en dan heb je mogelijk te weinig aan die drie uur! Zorg dus dat je altijd op tijd bent! Wij stonden gelukkig vooraan in de rij. Mijn aansteker werd snel gevonden, maar de lucifers niet. Een tip voor de rokers: neem uit het laatste hotel een doosje ‘wax-lucifers’ mee in de handbagage, deze worden niet gedetecteerd. Ook de fles water werd niet opgemerkt. Je wordt diverse malen gefouilleerd, maar ze zijn alleen maar op zoek naar aanstekers en pakjes sigaretten waar mogelijk een aansteker of lucifers in verstopt zouden zitten!
Bij het inchecken van de koffers, zélf hadden we online al ingecheckt, kregen we te horen dat het vliegtuig een uur eerder zou vertrekken omdat er in ‘Kathmandu’ te weinig kerosine was om de hele vlucht naar ‘Abu Dhabi’ te kunnen maken, we zouden dus een tussenlanding in India moeten maken om bij te tanken. Maar de vlucht vertrok gewoon mét vertraging om 18.25 uur, een half uur later dus! Ze hadden waarschijnlijk alle reizigers in die drie uur niet kunnen inchecken, want bijna alles gebeurt hier nog handmatig.
Een los pakje sigaretten kost ‘duty free’ NPR 250, net zoveel of iets meer dan op straat. Vreemd is dan weer dat een hele slof (tien pakjes) dan NPR 3200 kost! De vloeren worden veelvuldig met een zwabber schoon gemaakt, maar op een vensterbank ligt een ticket met als datum 2 mei! Van personeelstekort is geen sprake! Buiten rijdt een tractor, die worden hier standaard gebruikt om de karren met koffers naar en van de vliegtuigen te brengen. Koffers die er onderweg afvallen, worden gelukkig bemerkt en er weer terug op gegooid.
Het enige dat er nog modern uitziet, zijn de vele bussen die de passagiers vervoeren naar en van de vliegtuigen, je hoeft dus niet te lopen. Hoewel, ze zien er van dichtbij aan de buitenkant toch uit alsof ze ook al eens in de stad gereden hebben! Voordat je de bus instapt, word je nogmaals gefouilleerd, ik ben nog nooit zo vaak door mannen betast als hier!
Een half uur te laat laten we dan eindelijk Nepal achter ons, we zien het langzaam verdwijnen, het is al donker. ‘Kathmandu’ ligt op 1332 meter hoogte en het is er rond deze tijd in de avond 21 graden. We maken om 19.10 uur een tussenlanding in de Indiase stad ‘Lucknow’ om bij te tanken en om 20.00 uur vliegen we weer verder. Het kwartiertje tijdverschil met Nepal is er weer af!
De maan vergezelt ons aan de linkerkant van het vliegtuig, soms lijkt het alsof we bóven de maan vliegen, een grappig gezicht.
Om 22.45 uur, 20.45 uur in Nederland, komen we in ‘Abu Dhabi’ aan, waar we om 02.20 uur met een halfuurtje vertraging doorvliegen naar Amsterdam.

De Volkskrant die we in het vliegtuig krijgen, staat vol artikelen over de vluchtelingenstroom in Europa, dat wordt dan onze nieuwe realiteit. Waarschijnlijk zou een groot deel van de Nepalese bevolking in aanmerking komen toegelaten te worden tot deze vluchtelingenstroom, helaas kunnen/mogen zij niet hun land verlaten!