Bandipur
Door: janenchristien
Blijf op de hoogte en volg Jan & Christien
15 Oktober 2013 | Nepal, Bandipur
Bandipur is een uniek bergdorpje in de Himalaya, centraal gelegen in Nepal. Het ligt aan het eind van een 8 km. lange weg die langzaam omhoog krult van 450 naar 1050 meter hoogte. De weg verdwijnt langzaam in de wolken. Bandipur is het enigste dorp in Nepal waarvan het centrum geheel verkeersvrij is. Het ligt aan een oude handelsroute naar Tibet, maar heeft zijn betekenis verloren door de bezetting van Tibet door China. Het dorpje verviel maar er is de laatste jaren veel gedaan om het in authentieke staat te renoveren. De verbouwing van rijst en sinaasappels kwam in de plaats van de handel met Tibet. Het aanleggen van een geasfalteerde weg, maakte het ook mogelijk toeristen hierheen te laten komen.
Bij aankomst mag je met de auto niet verder het dorpje in, de laatste vijf minuten moesten we met de koffers en onze rugzakjes bergop lopen. Gelukkig liep onze chauffeur met ons mee, hij nam graag de zwaarste koffer waar we de 10 kg. T-shirts van Puck al hadden uitgehaald om ze in een aparte tas te doen.
Het regent opnieuw. Werden we op de heenweg naar Chitwan geconfronteerd met de nadelen, het Dashain Festival toonde ons vandaag de voordelen ervan: er was nauwelijks verkeer op de weg. De rit die normaal een kleine vijf uur duurt, deden we in precies de helft. Onze chauffeur was vanmorgen al uit Kathmandu vertrokken en ook die rit duurde slechts drie uur.
De gemiddelde snelheid van de auto lag dus een stuk hoger, maar dat ligt hier ook vaak aan de behendigheid van de chauffeur bij het ontwijken van de vele gaten in de weg. Het lijkt vaak alsof ze de weg kunnen lezen, ze maken geen enkele fout bij het bepalen van waar onder het water géén gat zit!
Onderweg zien we dat iedereen, vooral de kinderen in hun nieuwe kleren, er keurig uitziet. De op de heenweg naar Chitwan rustig voortkabbelende riviertjes zijn nu veranderd in wild stromende watermassa’s. Er moet heel wat water gevallen zijn de afgelopen dagen!
De waterkrachtcentrales kunnen hun achterstand inhalen en de stroomvoorraad gigantisch uitbreiden. Maar helaas zal dat niet ten goede komen aan de mensen in Nepal, deze extra stroom wordt liever verkocht aan India en China. De centrales worden trouwens bewaakt door militairen met mitrailleurs in hun handen. Datzelfde geldt ook hier voor kazernes: gigantische hoeveelheden prikkeldraad en altijd soldaten met mitrailleurs in kazematten. Voelt het leger zich soms bedreigd?
We zitten nu in het Old Inn, een gerestaureerd authentiek huis midden in het oude centrum van Bandipur. We hebben een grote kamer die vol staat met oude meubels met handgesneden houtwerk en versieringen. De deuropening is erg klein en laag, we zullen nog wel vaak onze kop stoten. De vloer heeft ouderwetse tegeltjes en het plafond is weer van hout met balken waar Carola zich steeds aan zou stoten! In deze authentieke Tibetaanse huizen heb je sowieso de neiging voortdurend gebogen te lopen. De kamer heeft geen nummer maar een naam: Gautam.
We hebben zojuist geluncht, soep met croutons, rijst, pittig gekruide aardappels, gefrituurde bloemkool en rundvlees. De croutons waren zó heet dat je ze in de soep moest laten afkoelen!
Na de lunch die weer heerlijk smaakte (wél erg zout zei Christien) hebben we door de regen een korte wandeling door het dorpje gemaakt. Het is er óf klimmen óf dalen, niets is vlak. Er komt zoveel water omlaag over de geplaveide straatjes dat je alleen daarvan al meteen natte voeten hebt.
In een Nepalese krant lezen we dat er rond de komende verkiezingen al een aantal politici vermoord zijn, maar méér dan een klein berichtje wordt er niet aan gewijd. Wél aan het feit dat er zoveel geiten geofferd worden, waarvan 80% geïmporteerd moeten worden uit India. Er gaan op die manier teveel valuta naar het buitenland in plaats van andersom. Dit is dus slecht voor de economie. Bovendien schijnt het helemaal niet zo te zijn dat Hindu-boeken voorschrijven dat je een dier moet offeren! Er is wel sprake van het offeren van groenten en fruit.
Opnieuw valt de stroom weer uit, ook onze laptop schiet gelijk in de spaarstand. En er ging nog wel zoveel water door de rivier! Waarschijnlijk wil de regering op deze manier het geitengeld weer terug verdienen! Ze had al 10% belasting ontvangen over elke geit!
Het is nu 16.30 uur en het heeft intussen alweer de hele dag geregend. De voorspellingen voor morgen zijn: nog meer regen. Of onze wandeling naar Ramkot door zal gaan? Het is hier al een en al geglibber. Ook in Chitwan werd gisteren van alles afgelast, alleen de rit met een olifant door de jungle niet. Maar ook dat leek ons geen pretje!
De mistflarden komen van de omringende bergen naar beneden, vanuit het dal komen ze omhoog. Bandipur verdwijnt langzaam in een dichte mist.
Bij aankomst mag je met de auto niet verder het dorpje in, de laatste vijf minuten moesten we met de koffers en onze rugzakjes bergop lopen. Gelukkig liep onze chauffeur met ons mee, hij nam graag de zwaarste koffer waar we de 10 kg. T-shirts van Puck al hadden uitgehaald om ze in een aparte tas te doen.
Het regent opnieuw. Werden we op de heenweg naar Chitwan geconfronteerd met de nadelen, het Dashain Festival toonde ons vandaag de voordelen ervan: er was nauwelijks verkeer op de weg. De rit die normaal een kleine vijf uur duurt, deden we in precies de helft. Onze chauffeur was vanmorgen al uit Kathmandu vertrokken en ook die rit duurde slechts drie uur.
De gemiddelde snelheid van de auto lag dus een stuk hoger, maar dat ligt hier ook vaak aan de behendigheid van de chauffeur bij het ontwijken van de vele gaten in de weg. Het lijkt vaak alsof ze de weg kunnen lezen, ze maken geen enkele fout bij het bepalen van waar onder het water géén gat zit!
Onderweg zien we dat iedereen, vooral de kinderen in hun nieuwe kleren, er keurig uitziet. De op de heenweg naar Chitwan rustig voortkabbelende riviertjes zijn nu veranderd in wild stromende watermassa’s. Er moet heel wat water gevallen zijn de afgelopen dagen!
De waterkrachtcentrales kunnen hun achterstand inhalen en de stroomvoorraad gigantisch uitbreiden. Maar helaas zal dat niet ten goede komen aan de mensen in Nepal, deze extra stroom wordt liever verkocht aan India en China. De centrales worden trouwens bewaakt door militairen met mitrailleurs in hun handen. Datzelfde geldt ook hier voor kazernes: gigantische hoeveelheden prikkeldraad en altijd soldaten met mitrailleurs in kazematten. Voelt het leger zich soms bedreigd?
We zitten nu in het Old Inn, een gerestaureerd authentiek huis midden in het oude centrum van Bandipur. We hebben een grote kamer die vol staat met oude meubels met handgesneden houtwerk en versieringen. De deuropening is erg klein en laag, we zullen nog wel vaak onze kop stoten. De vloer heeft ouderwetse tegeltjes en het plafond is weer van hout met balken waar Carola zich steeds aan zou stoten! In deze authentieke Tibetaanse huizen heb je sowieso de neiging voortdurend gebogen te lopen. De kamer heeft geen nummer maar een naam: Gautam.
We hebben zojuist geluncht, soep met croutons, rijst, pittig gekruide aardappels, gefrituurde bloemkool en rundvlees. De croutons waren zó heet dat je ze in de soep moest laten afkoelen!
Na de lunch die weer heerlijk smaakte (wél erg zout zei Christien) hebben we door de regen een korte wandeling door het dorpje gemaakt. Het is er óf klimmen óf dalen, niets is vlak. Er komt zoveel water omlaag over de geplaveide straatjes dat je alleen daarvan al meteen natte voeten hebt.
In een Nepalese krant lezen we dat er rond de komende verkiezingen al een aantal politici vermoord zijn, maar méér dan een klein berichtje wordt er niet aan gewijd. Wél aan het feit dat er zoveel geiten geofferd worden, waarvan 80% geïmporteerd moeten worden uit India. Er gaan op die manier teveel valuta naar het buitenland in plaats van andersom. Dit is dus slecht voor de economie. Bovendien schijnt het helemaal niet zo te zijn dat Hindu-boeken voorschrijven dat je een dier moet offeren! Er is wel sprake van het offeren van groenten en fruit.
Opnieuw valt de stroom weer uit, ook onze laptop schiet gelijk in de spaarstand. En er ging nog wel zoveel water door de rivier! Waarschijnlijk wil de regering op deze manier het geitengeld weer terug verdienen! Ze had al 10% belasting ontvangen over elke geit!
Het is nu 16.30 uur en het heeft intussen alweer de hele dag geregend. De voorspellingen voor morgen zijn: nog meer regen. Of onze wandeling naar Ramkot door zal gaan? Het is hier al een en al geglibber. Ook in Chitwan werd gisteren van alles afgelast, alleen de rit met een olifant door de jungle niet. Maar ook dat leek ons geen pretje!
De mistflarden komen van de omringende bergen naar beneden, vanuit het dal komen ze omhoog. Bandipur verdwijnt langzaam in een dichte mist.
-
15 Oktober 2013 - 15:05
Margo Veldhuizen:
Hoe krijgen jullie het voor elkaar dat jullie altijd maar regen hebben. Misschien is het een idee om in het vervolg een maand later te gaan. Als het regent ziet de wereld er heel anders! Ik hoop dat het snel droog wordt zodat jullie wandeling morgen door kan gaan!
Groetjes, Margo -
15 Oktober 2013 - 16:45
Joyce:
Jammer van het weer maar ach hoer ook veel regen.
Maar jullie maken wel weer veel mee, heerlijk om een klein beetje mee te mogen!
Kijk al weer uit naar het verslag van de volgende dag -
15 Oktober 2013 - 16:46
Joyce :
Hoer is hier maar dat hadden jullie vast al door;-) -
15 Oktober 2013 - 21:19
Gert Hagens:
Ik ben het met Margo eens dat jullie volgend jaar beter wat later kunnen gaan ,wij hebben nog nooit één druppel regen gehad ! Dat moet ik natuurlijk niet té hard zeggen ...........
Ik hoop voor jullie dat jullie je toch evengoed amuseren .
Groetjes Gert. -
16 Oktober 2013 - 16:39
Freek En Marianne:
Wat een mooi huis waar jullie in zitten zeg.
Daar voelen jullie je vast thuis ,het lijkt wel op jullie kamer in Barneveld. :-)
is het nu koud daar door die regen?
We genieten van de fotos en verhalen Groetjes -
16 Oktober 2013 - 17:51
Carola:
Wat jammer van die regen hea? Ik mis al een verslag van vandaag. Dus of jullie zijn vandaag toch weg geweest of jullie hebben zo weinig gedaan dat er niks te melden valt. Vreemd dat het land meer met import bezig is dan export. Zeg er eens wat van. Wat die lage balken betreft. Jullie noemen dat ik mijn hoofd stoot, maar ik ben lang niet de langste van de familie. Chris of Tom zijn veel langer. Of ben ik misschien lomper?? Anyway, fijn dat jullie aan me denken.
Groetjes -
19 Oktober 2013 - 10:49
Janneke:
Mooie foto's met die plu's
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
