Yangshuo

Zondagmorgen kwamen we in alle vroegte in Hong Kong aan. Natuurlijk stond iemand ons al op te wachten. Het hotel lag 500 meter van het Hung Hom treinstation, vanwaar we vanmorgen met de trein naar Guangzhou zouden gaan.
In het vliegtuig was er nog enige consternatie, omdat een beschonken stel, die elkaar pas in het vliegtuig hadden leren kennen, zich had opgesloten op een toilet. Zelfs na herhaaldelijk aandringen, kwamen ze er niet uit. Bij de landing stond de politie al op hen te wachten. Het vervolg moeten we jullie helaas onthouden!
Na het vliegen waren we behoorlijk moe, we hebben een groot deel van de dag én nachrt geslapen. Toen we tussendoor wakker werden, waren we de tijd volledig kwijt. Op alle klokken, mobieltjes en horloges stonden verschillende tijden! We waren dus vergeten welke de juiste was. Gisteravond om half zeven liep er weer iets af en dachten we dat het al maandagmorgen was. Deze keer bleek Christien i.p.v. p.m. a.m. gezet te hebben (of andersom). Het was dus nog zondagavond! Na nog een filmpje en wat koffie hebben we de rest van de nacht door kunnen slapen en waren we vanmorgen al vóór de wekker wakker.
Op het treinstation hebben we wat zoete broodjes gekocht, koffie gedronken en ingecheckt voor de trein. Ook voor de trein moet je anderhalf uur eerder aanwezig zijn en eerst door de douane met al zijn controles (aanstekers enzo). In Guangzhou werden we alweer opgewacht en naar het vliegveld gebracht, dat drie kwartier buiten de stad ligt. Wéér douane, wéér controles, maar we hoefden geen koffers open te maken, dus heb ik nu nog één aansteker en één doosje lucifers! Hoe kan het dat ze die niet ontdekt hebben?
Op het vliegveld van Guilin werden we natuurlijk weer opgewacht en om 17.00 uur zaten we dan eindelijk op het mooiste plekje van deze wereld: Yangshuo!
We zitten in het Yangshuo Mountain Retreat en hebben een kamer met uitzicht op Yulong River en de karstbergen. We typen dit verhaaltje nu op ons balkon en kijken naar de sprookjesachtige omgeving, het is pikdonker, de maan schijnt en er loopt een grote spin over de balkonrand (Janneke!) en Christien gilt niet!
Morgen gaan we fietsen, naar Karst, Pelle en Paulien met ál onze pepernoten (het koffer is nu half leeg). Paulien zou de appeltaart klaar hebben, schreef ze ons! 's Middags gaan we dan naar Julie en Andrew en hun kinderen.
Lieve groetjes, Jan en Christien