Stadstour Bhuj

The Bhuj House is al 125 jaar eigendom van de Parsi familie Bhujwala. In 2013 werd begonnen met een restauratie en in 2015 werd het als homestay geopend. Er zijn slechts vier ruime kamers! Het enige nadeel is dat aan de achterkant een moskee ligt. Elke ochtend om 5.30 uur gooien de luidsprekers het ochtendgebed de wereld in!

De Parsi's zijn vanaf de 8ste eeuw gevlucht uit Perzië en vestigden zich in Gujarat. Hun religie is gebaseerd op goede woorden, goede daden en goede gedachten. Kenmerkend ook zijn hun luchtbegrafenissen. De overledene wordt op een hoge toren gelegd. Nadat gieren het lichaam hebben ontdaan van alle vlees, worden de botten gebroken en in een opening van de toren naar beneden gegooid. Deze torens heten Torens van Stilte. In 2007 zagen we zo'n toren vanaf afstand in Mumbay. Voor ons bekende Parsi's zijn Zarathustra en Freddy Mercury.

De stad Bhuj is in 2001 zwaar getroffen door een aardbeving. Een groot deel van de prachtige historische binnenstad is daarbij verwoest. In deze regio, Kutch, vielen 20.000 slachtoffers. De stad is de afgelopen jaren weer opgebouwd maar heeft nu wel minder sfeer dan voor de aardbeving. De prachtige omgeving met de vele kleine dorpjes maakt dit echter ruimschoots goed. Het district Kutch (Katchchh) heeft nauwelijks een toeristische infrastructuur. Er wonen diverse gemeenschappen van halfnomaden, veelal veehoeders. Ze dragen rijk versierde,kleurige kleding, de vrouwen houden van een overdaad aan sieraden.

Bhuj is een ommuurde stad. We lopen eerst door een oude stadspoort. In de oude stad zijn de straten en steegjes erg smal, ze vormen een ingewikkeld patroon dat naar het paleiscomplex leidt, dat wordt omringd door stevige muren en hoge hekken. In de omgeving van de stad liggen tientallen kleinere dorpjes met evenveel verschillende minderheden, stammen. Ze zijn herkenbaar aan hun bijzondere kleding en sieraden. De Rabari nomaden lopen met hun kudden schapen en geiten, de vrouwen zijn geheel in zwart gekleed met veel zilver om hun hals, armen en enkels. De mannen lopen in witte kleding met grote witte tulbanden op het hoofd, haren en grote snor zijn vaak ook wit! Onderweg naar Bhuj zagen we er al, morgen op weg naar Hodka zullen we er nog meer zien.

We willen eerst het Prag Mahal Paleis bezoeken maar dat gaat pas om 9.30 uur open. Het is ontworpen door een Schotse architect. Dan maar naar het vlakbij gelegen Aina Mahal Paleis, het oude spiegelpaleis van de Maharao van Kutch. De schoenen moeten uit, de entree bedraagt INR 20 p.p. en 50 per camera. Christien doet haar camera in mijn rugtas. In de diverse zalen staat bij haast elk voorwerp 'don't touch' en 'keep silence'. Je mag wel fotograferen maar niet flitsen. Dit laatste zag ik helaas pas bij de uitgang. Ik meende mijn mobieltje vrij te kunnen gebruiken maar ik werd dus betrapt! Er zat geen 'betaald'-sticker op mijn mobiel en dat staat een boete op van INR 500. Die hoefde ik gelukkig niet te betalen en ik mocht zélfs één foto met de mobiel maken! In een van de gangen hangen foto's c.q. prenten van Oranje Nassau vorsten. Het bezoek aan het Prag Mahal Paleis was minder interessant, vooral veel kleding en vloerkleden, het werd vanaf 1865 gebouwd. De entree bedraagt hier INR 100 (voor Indiërs 40) en 100 voor de camera. Een derde en oudste paleis binnen de muren van het Darbargadh complex was helaas bij de aardbeving bijna volledig verwoest.
Ook het bezoek aan het Kutch museum viel enigszins tegen. Veel stenen en inscripties. De entree bedraagt INR 50 (voor Indiërs 5) en alweer 100 voor de camera.

Na een bezoek aan de Swaminirayan tempel en een kort bezoekje aan de Royal Chhatardis met tempeltjes en monumenten voor de overledenen en gecremeerden van de Maharao-familie gaan we weer terug naar onze homestay, het is intussen bijna twaalf uur en 37 graden. Trouwens, bij deze plek met veel oude en nieuwe tombes is aan de achterzijde bij een plas water de crematieplaats voor Hindoes. Er liggen bij het water en in het gras kleine kruikjes met as, apart!

Om 17.00 uur brengt Wikram ons naar de oude stad voor een stadswandeling en een bezoek aan enkele marktjes. Vandaag zijn veel winkeltjes en markten de hele dag of vroeg gesloten, het is zondag! Wikram geeft ons als advies mee dat we kunnen afdingen tot 20% onder de gevraagde prijs. Op de markten erg veel koeien die overal proberen van de kramen appels weg te snoepen. We zijn op een moslimmarkt, er wordt dus meteen een lange stok tevoorschijn gehaald en.....ze meppen behoorlijk! In deze wijk, waar ook onze homestay ligt, is 90% moslim, in de hele stad bedraagt hun aantal 50%. De koeien worden door de eigenaren na het melken vrij gelaten en komen weer terug als ze opnieuw gemolken moeten worden. Ze sjokken op hun gemak door en langs alle verkeer, maar staan meestal in de weg!

Morgenvroeg om 9.00 uur rijden we weer verder, naar Hodka. We gaan dieper het district Kutch in, naar het noorden richting Pakistaanse grens. De Kutch is droog, dor met soms wat groene struikjes vol stekels. Als het asfalt ophoudt, wordt het erg stoffig en als we uit de auto stappen, worden we heel erg vies.
In Hodka zullen we kennis maken met de Meghwal stam. De vrouwen dragen grote sieraden in het gezicht en neusringen van soms wel 10 cm. Ergens onderweg passeren we ook de Kreeftskeerkring!