Van Cochin naar de backwaters

Het is 6.00 uur in de ochtend, we worden langzaam wakker. De ventilator boven ons bed waait verkoelend. Christien zegt iets tegen me maar ik kan haar niet verstaan, haar woorden waaien weg. Het is al 24 graden en buiten wordt het al net zo langzaam lichter, we gaan nog niet op het terras zitten, achter de deur wachten de muggen! Ook de kraaien schijnen zich vanmorgen aan de zondagsrust te houden!

We lezen samen de vele leuke reacties die vanuit Nederland geschreven worden. Wat bijzonder ook dat velen met ons meereizen. Ik herinner me nog mijn eerste reis naar Azië in 1990, waarbij ik op het postkantoor in Djakarta een brief van mijn moeder moest ophalen, die brief was toen het enige contact tussen Nederland en Indonesië. Nu hebben we twee mobieltjes en een laptop, we horen en zien elkaar elke dag! Hadassa zingt liedjes en spreekt met oma in het verre India, hoewel zij de afstand natuurlijk niet beseft, oma en opa zijn gewoon op vakantie. Samara en Saanya genieten in Nederland van Dada, opa Arun, en ook hen zien we regelmatig via de mobiel. Zo weten we ook dat het in Nederland nu zomer is!

Tijdens het fietsen gisteren zagen we nog een katholieke kerk, buiten stonden bijna net zoveel kerkgangers als binnen. We mochten vrijelijk opnames maken en werden vaak met een blij gezicht aangesproken. Moeders met schattige kinderen vroegen ons foto's van hun kinderen te maken en vol trots keken ze daarna naar het resultaat. Aan de overkant van de straat stonden nog veel meer mensen, maar dat leken ons geen kerkgangers maar belangstellende hindoes of mogelijk twijfelaars!

In de krant lees ik dat het nu aan de oostkant van India erg slecht weer is met alweer orkanen, veel regen, overstromingen, landverschuivingen en tientallen doden. India en zijn bewoners worden dit jaar wel erg zwaar getroffen door de moesson. De krant vermeldt ook dat in Wayanad, waar we dus niet naar toe konden, veel studenten hun studie hebben moeten beëindigen omdat hun ouders alles verloren tijdens de overstromingen en hun studie niet meer kunnen betalen.

Christien staat op het terras vogeltjes te vangen, niet met de camera! Ze doet ochtendgymnastiek om haar nekspieren los te maken. We hebben allebei wel wat pijn in de nek, overgehouden aan onze fietstocht, maar ik zie geen vogeltjes om te vangen!

Vandaag om 10.00 uur brengt Muthu ons twee uur rijden langs de kust naar het zuiden. We gaan naar Alappuzha (Alleppey) waar we vanmiddag op een houseboat door de backwaters zullen varen. We zullen ook op die boot overnachten, er is een slaapkamer en een douche! We hebben de boot helemaal voor ons alleen, aan boord wordt voor ons gekookt en we kunnen, lui liggend, genieten van het omliggende landschap en het leven daar! De backwaters zijn natuurlijke maar ook gegraven kanalen. Je vaart zo dicht langs de oevers dat je goed kunt zien hoe deze mensen wonen en werken. Ze doen alles in het water: wassen, plassen en....!

Muthu zien we vandaag voor de laatste keer. Nadat hij ons in Alleppey heeft afgezet bij onze luxe boot, rijdt hij weer terug naar Bangalore, een rit van zestien uur om van daaruit met een ander stel onze route wéér te rijden. Chauffeurs hebben het hier niet gemakkelijk, we zullen hem dan ook een flinke fooi geven voor zijn gezin.
Er zijn op dit moment veel minder toeristen in Kerala dan normaal. De negatieve berichtgeving over de overstromingen en aardverschuivingen in augustus hebben veel toeristen doen afzien van een reis door deze prachtige staat. Wij hebben mogen zien en ervaren dat het eigenlijk allemaal wel meeviel, we hebben onderdelen moeten laten vallen, maar de wegen waren goed berijdbaar. Het moment toen was heftig voor de natuur én de mensen, maar nu is alles weer 'normaal'!

Na wederom een heerlijk en uitgebreid ontbijt zitten we nog even op ons terras, over een dik uur vertrekken we weer. Fort House is in alle opzichten een aanrader: prachtige kamers met terras, alle toiletartikelen gratis, vriendelijk personeel, erg lekker eten en een prachtig uitzicht over de zee(haven) en de backwaters. Of we op de boot wifi zullen hebben, betwijfel ik, maar......in India is alles mogelijk!