Onze laatste dag in India

Na een onrustige nacht met lichte buikklachten, word ik om 7.00 uur wakker, Christien slaapt nog. Of het nu het eten was of het hectische van deze stad, we konden gisteravond moeilijk in slaap komen en hadden allebei last van onze maag. Ons lichaam moet weer herstellen, van binnen en van buiten, van de inspanningen en ervaringen de afgelopen drie weken, maar zéker ook van het Indiase eten!

Vandaag is onze laatste dag in Delhi, vannacht om 24.00 uur worden we naar het vliegveld gebracht waar we om 3.45 uur zullen vertrekken naar Nederland. Om 8.35 uur landen we op Schiphol, Hadassa (en Rico) haalt ons op! Of het ons zal lukken tijdens het Woord in de dienst van De Open Hof te zijn? We zijn benieuwd, we zullen wel geen zondagse kleren aan hebben en we staan gelukkig niet (meer) op het koffierooster!

Na een licht ontbijtje gaan we eerst douchen, soms moet je de volgorde hier gewoon omdraaien! Ondanks de vele regenbuien en overstromingen, vooral in het zuiden en noordoosten van het India, is er in een derde van het land een groot gebrek aan water. Ook het water is hier niet eerlijk verdeeld!

Het grootste nieuws in The Times of India vandaag is dat de overheid heeft ingegrepen bij een prijsverhoging van twee cent per kilo uien! Verder heeft de hoofdpriester van de tempel in Sabarimala besloten de tempel te zullen sluiten als vrouwen erin slagen de tempel te bereiken! Het is overigens nog geen enkele vrouw gelukt bij het allerheiligste te komen, gisteren zijn drie vrouwen, begeleid door 80 politieagenten, op 500 meter ervan tegen gehouden! De laatste 18 trappen naar dit allerheiligste zijn eveneens heilig en daar zal men geen enkele vrouw toelaten! Hier in Delhi is een meisje van 16, dat gedwongen werd voor niets in de huishouding te werken, nadat ze gezegd had betaald te willen worden, vervolgens in stukken gehakt, door een....vrouw!

Het was gisteren nog lang onrustig in de straten van de wijk, veel gejuich, harde muziek en luidruchtig vuurwerk. In Amritsar was de hitte van de aangestoken poppen dermate hoog dat de menigte achteruit deinsde en daarbij op het spoor terecht kwam waar op dat moment de sneltrein aan kwam. Het geluid van het vuurwerk was harder dan dat van de aanstormende trein! In minder dan een minuut waren er 58 doden en 72 zwaargewonden! Onvoorstelbaar dat het werd toegestaan zo dicht bij het spoor een verbranding met vuurwerk te organiseren. Veiligheid komt in India niet op de eerste plaats! Jammer dat de Nederlandse berichtgeving schrijft dat de trein op de menigte inreed, maar in feite was het andersom!

In de staat Assam gaat men een nieuwe brug over de rivier Brahmaputra bouwen, 19.3 km. lang. De veerboten die nu de afstand van oever tot oever afleggen, doen er tweeënhalf uur over! Men kan er slechts zes maanden per jaar werken, omdat de andere maanden de rivier té hoog staat!

Ne het douchen lopen we nog even Karol Bagh in, natuurlijk op zoek naar een lap stof voor Nel, enkele Indiase broeken en rokken, én een rolletje mentos en ander snoep. Vooral dat laatste is hier lastig, er zijn nauwelijks supermarkten. Ook nu, maar dat wisten we eigenlijk gisteren al, is stof om kussens mee te bekleden ontzettend duur. Katoenen lappen stof in de vorm van een groot beddenlaken en twee slopen zijn dan weer erg goedkoop. We besluiten gewoon zo'n laken te kopen en kijken wel of Nel er iets mee kan! En wat is het weer druk op straat, opnieuw weer veel bedelaars, armoedige vrouwtjes zittend op de grond en bedelende kinderen met een kind onder hun arm! Armoedig geklede mensen en rijker geklede mensen, het klasseverschil is duidelijk zicht- en merkbaar. De rijkeren zullen nooit opzij gaan, ook al lopen ze aan de verkeerde kant! Oók bij het wandelen is er dus de invloed van afkomst (kaste)! Bedelaars met door lepra aangetaste ledematen, kunnen al helemaal niets verwachten! Ze mogen al blij zijn dat ze niet worden weggejaagd! Iets onreiners dan mensen met lepra bestaat er in India eigenlijk niet, behalve onreine vrouwen dan!

Nog iets opmerkelijks: het aantal verkrachtingen neemt in India gigantisch toe. Justitie is tegenwoordig hard voor de daders, maar laat de slachtoffers in de steek. Veel meisjes worden door de gemeenschap, zélfs door hun familie, verstoten. Het aantal zelfmoorden neemt enorm toe! Vrouwen worden door veel hindoes nog steeds gezien als minderwaardige wezens. In hindoefamilies ligt de vrouw aan de voeten van haar man.

Vanmiddag hebben we nog een aantal pogingen gedaan om te slapen, in het vliegtuig lukt dat meestal niet. Maar ook nu kwamen we niet verder dan één aaneengesloten uurtje. Misschien straks nog een poging, en ons dan verslapen? We hangen en liggen wat voor de t.v., de Titanic en Karate Kid komen voorbij, onderbroken door reclames, nog vaker dan in Nederland. Ik vind de reclames bij ons vaak vrouwonvriendelijk, vooral die met wasmiddelen, maar hier maken de mannen zich belachelijk! Ik vraag me trouwens sowieso af voor wie deze reclames bedoeld zijn. Negentig procent van de bevolking kan zich geen enkel aangeboden product permitteren!

Op het vliegveld moet je er altijd rekening mee houden dat je vóór de douane nog in rupees en tegen lagere prijzen kunt betalen. Maar koop geen flesjes water of frisdrank of drink ze uit, want die worden je weer afgenomen! Na de douane alleen nog maar in dollars en euro's en tegen westerse prijzen! Maar misschien is alles wel weer veranderd, in India is alles mogelijk!