Van Jaipur naar Bangalore

Het is donderdag vijf uur in de morgen, alléén de kraaien zijn al druk bezig. Het is nog donker, het straatleven moet nog op gang komen. Na een frisse douche eten we onze ontbijtbox op, tenminste wat er in zit: een kleffe boterham met smaakloze kaas, een banaan en een flesje 'Pure Fruits Drink'. 'Pure' betekent in dit geval 3% sap, de rest water en suiker!
Om zes uur komt de taxi om ons naar het vliegveld te brengen, een rit van ongeveer een uur. De nachtwaker ziet ons zitten en komt meteen de krant brengen, hij brengt onze koffers keurig naar de taxi.

De duisternis wordt al minder, we zien veel vuilnisverzamelaars die allemaal iets zoeken tussen het vele vuilnis, de een plastik, de ander papier. Een oud vrouwtjes schijnt nog iets eetbaars gevonden te hebben. Het verkeer wordt al iets drukker, op kruispunten loopt alles vaak door elkaar, maar het loopt wel allemaal, zélfs de voetgangers! Een doorgetrokken witte streep midden op de weg, zelfs een dubbele, heeft hier geen enkele betekenis, misschien zijn ze getrokken voor de koeien want die lopen of liggen altijd midden op de weg!
We zijn al in een half uur bij het vliegveld, veel te vroeg dus! We moeten nog inchecken én ook nog door de security, maar dit ging nog sneller! De vlucht vertrekt om 9.05 uur en het is nog géén zeven uur. Bij de KLM krijg je tegenwoordig geen krant meer mee, hier zelfs twee. De wachtruimte is heerlijk koel, de w.c. is vlakbij en voor een sigaretje hoef ik ook niet ver!

Het nieuws van de dag is dat koeien hier méér moeten gaan boeren en minder scheten moeten laten door speciaal voedsel en daardoor CO2-vermindering. Maar hoe krijg je al die loslopende koeien hier dat aan het verstand gebracht? Een ander hoofdartikel noemt dat drie artsen veroordeeld zijn tot een boete vanwege hun onleesbare handschrift! Vervolgens wordt nog vermeld dat de koers van de rupee lager is dan ooit, maar daar hebben wij geen bezwaar tegen!

We vliegen met IndiGo (Airbus 320), een maatschappij waarbij je in het vliegtuig alles moet betalen, zélfs een glaasje water. Ik heb gelukkig nog een fles uit ons hotel en een pakje koekjes uit de ontbijtbox, want ik ben zuinig! We hebben wél koffie genomen met een cakeje erbij. Cor en Don vliegen trouwens ook op Jaipur, geen idee waar vandaan!

We zijn om 11.20 uur in Bangalore, ook al weer eerder! Wat gaat tot nu toe toch alles voortvarend! Maar dan........

Onze koffers lopen als eerste van de band, we staan dus al om 11.30 uur buiten en......zien geen bordje met onze naam erop! En ook al heb je je op alles goed voorbereid, heb je alle telefoonnummers bij de hand, je staat wél op een onbekende plek waar je nog niet eerder was en de persoon die je zou komen afhalen, is er niet!
Na een half uur wachten, loop ik naar een afhaler, die er wél staat maar dan voor iemand anders, en vraag hem of hij onze reisagent in India zou willen bellen, wat hij ook meteen doet. Ik heb hem al uitgelegd wat er aan de hand is. Na veel heen en weer gebel, krijgt hij te horen dat ze ons komen halen, we wachten dus verder! Na een uur zien we hem toevallig weer, hij roept ons en zegt dat hij een taxi gaat regelen die ons naar het hotel zal brengen. Onze reisagent had hem weer gebeld en gevraagd of hij dit wou doen! We hebben hem hartelijk bedankt en de fooi sloeg hij allervriendelijkst af!

Het vliegveld ligt 36 km. buiten Bangalore, het is dus nog een uur rijden. Onderweg begint het te regenen, het valt er met bakken uit, alle auto's zetten hun knipperlichten aan! Onze taxi-chauffeur zit bijna de hele tijd te appen en te telefoneren, zijn mobiel geeft ook de te rijden route aan!
We zitten nu in Casa Piccola Cottage, een monumentaal pand uit 1915. De kamer heeft een traditioneel Indiase inrichting, voorzien van antiek meubilair. We hebben een groot terras aan de tuin waar we 's morgens heerlijk kunnen ontbijten. We zijn dus in Bangalore, de hoofdstad van de staat Karnataka, met een relatief koel klimaat. De stad ligt op 900 meter hoogte. Er wonen nu 6 miljoen mensen, maar de infrastructuur heeft helaas geen gelijke groei meegemaakt, het verkeer staat vaak muurvast en dat hebben we op weg naar Casa Piccola al mogen ondervinden.

Bij Ina in huis is het erg stil, ze mist ons nu al!