Pokhara
Door: Jan Hermens
Blijf op de hoogte en volg Jan & Christien
25 Oktober 2017 | Nepal, Pokhara
Vanmorgen om half zes zit ik alweer op het balkon, het is erg koud, zestien graden! Elke dag begint hier hetzelfde met vegen en wassen. Binnen een half uur hangen alle lijnen op de grond en op daken vol. De kraaien vliegen weer lustig rond en verdringen elkaar en kleinere vogeltjes van de beste plekjes. Geldt bij vogels óók het recht van de sterkste of de grootste? Of zouden zij ook een soort kastesysteem hanteren? Op hun beurt worden ze weer verjaagd door rondcirkelende arenden.
Als je van boven naar beneden kijkt zie je veel nieuwbouw, vooral hotels, volledig van steen, met daartussen nog oorspronkelijke hutjes en huisjes met golfplaten daken. Diegene die zich de schroeven niet kon veroorloven, heeft dikke keien erop gelegd, keurig in een rijtje!
Ik zie ook een krantenbezorger op de fiets, die de opgerolde en gevouwen krant als een rolletje tegen de deuren aangooit, of zelfs naar binnen als een deur of raam openstaat! Hij gaat geen enkele keer van zijn fiets!
Ons hotel, Sampada Inn, valt achteraf nog wel mee. Misschien speelde de aanvankelijke teleurstelling een te grote rol in mijn bedoordeling. We hebben in onze luxe kamer zelfs een eigen balkon, hoewel dat wel erg veel naar beneden helt! Als je erop zit, krijg je toch een raar gevoel in je maag! Ook hebben wij een raam met uitzicht op de bergen, met nog een groot dakterras voor iedereen. Dat heeft dan weer het nadeel dat iedereen naar binnen kan kijken, want de gordijnen sluiten slecht en zijn bijna doorzichtig. Het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam hoewel ze ook wel eens vergeten dat je heet water besteld hebt en dan moet je weer 46 treden omlaag en weer omhoog!
Het fotograferen van roofvogels begint langzaam een obsessie te worden voor Christien. Vanmorgen bij het ontbijt kwam ze op het lumineuze idee om ze dichterbij te lokken met een sneetje toast met jam! Muizen en ratten zie je hier nauwelijks, maar die zou ze ook niet willen fotograferen.
De drukte in Pokhara is de afgelopen jaren enorm toegenomen zowel door toeristen als door Nepalezen die profiteren en genieten van een beter leven nu! Dit in schril contrast tot de vele bedelaars, zwervers en dronkaards. Neem je in een open restaurant een tafel aan de straatkant dan heb je daar altijd last van! De prijzen van eten en drinken zijn sinds ons eerste bezoek in 2013 bijna verdubbeld, de wisselkoers is overigens gelijk gebleven. Een fles bier kost vijf euro, een grote zak snoep hetzelfde. In Pokhara moet je niet letten op auto's maar op brommertjes. In het centrum staan elke dag duizenden brommers geparkeerd aan één kant van de weg. Vanaf vandaag zijn de prijzen voor gas en benzine weer omhoog gegaan en ook dat zal weer consequenties hebben! Nepal is een duur land geworden, zéker in vergelijking met buurland India.
De afgelopen dagen hebben we vaker aan het meer gegeten of gezeten. Een leuk adres met schaduw, uitzicht, wifi en schappelijke prijzen is Boomerang. Helaas veel kraaien die azen op etensresten en daarbij, zittend op de stoelleuning, eerst hun behoefte doen op de kussens. Kijk dus altijd eerst achter je voordat je gaat zitten!
Helaas hebben we Arjun en Asha niet kunnen ontmoeten. Op de dag dat wij vanuit Chitwan naar Pokhara gingen, reden zij diezelfde weg maar dan andersom. Ze gingen een symposium bezoeken in Chitwan. We hadden elkaar onderweg kunnen ontmoeten, maar dat was met de slechte wegen toch lastig voor ons en onze chauffeur. We zouden dan mogelijk uren op elkaar hebben moeten wachten! Ze zijn hun kinderhuis in Pokhara aan het verbouwen tot guesthouse omdat hun vergunning een kinderhuis te runnen door de overheid is ingetrokken! De laatste kinderen hebben het tehuis in 2015 verlaten. Mogelijk hebben zij met hetzelfde van doen gehad als het kinderhuis waar we gisteren waren. Ze worden daarbij op dit moment enorm geholpen door Nederlandse vrijwilligers.
Morgen om acht uur vertrekken we weer uit Pokhara en gaan op weg naar Kathmandu. We zijn benieuwd hoelang we erover zullen doen, want nu rijden we door het gebied waar de aardbevingen in 2015 hard hebben toegeslagen, veel wegen zijn nog niet hersteld zoniet nog slechter geworden.
Voordat de zon ondergaat zien we plots drie Himalaya bergen vol in het laatste zonlicht. Dit is voor het eerst in vier dagen, het was steeds mistig en bewolkt in de bergen. Een van de drie is de meest heilige berg in Nepal, Mount Fishtail, een berg die niet beklommen mag worden.
Als je van boven naar beneden kijkt zie je veel nieuwbouw, vooral hotels, volledig van steen, met daartussen nog oorspronkelijke hutjes en huisjes met golfplaten daken. Diegene die zich de schroeven niet kon veroorloven, heeft dikke keien erop gelegd, keurig in een rijtje!
Ik zie ook een krantenbezorger op de fiets, die de opgerolde en gevouwen krant als een rolletje tegen de deuren aangooit, of zelfs naar binnen als een deur of raam openstaat! Hij gaat geen enkele keer van zijn fiets!
Ons hotel, Sampada Inn, valt achteraf nog wel mee. Misschien speelde de aanvankelijke teleurstelling een te grote rol in mijn bedoordeling. We hebben in onze luxe kamer zelfs een eigen balkon, hoewel dat wel erg veel naar beneden helt! Als je erop zit, krijg je toch een raar gevoel in je maag! Ook hebben wij een raam met uitzicht op de bergen, met nog een groot dakterras voor iedereen. Dat heeft dan weer het nadeel dat iedereen naar binnen kan kijken, want de gordijnen sluiten slecht en zijn bijna doorzichtig. Het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam hoewel ze ook wel eens vergeten dat je heet water besteld hebt en dan moet je weer 46 treden omlaag en weer omhoog!
Het fotograferen van roofvogels begint langzaam een obsessie te worden voor Christien. Vanmorgen bij het ontbijt kwam ze op het lumineuze idee om ze dichterbij te lokken met een sneetje toast met jam! Muizen en ratten zie je hier nauwelijks, maar die zou ze ook niet willen fotograferen.
De drukte in Pokhara is de afgelopen jaren enorm toegenomen zowel door toeristen als door Nepalezen die profiteren en genieten van een beter leven nu! Dit in schril contrast tot de vele bedelaars, zwervers en dronkaards. Neem je in een open restaurant een tafel aan de straatkant dan heb je daar altijd last van! De prijzen van eten en drinken zijn sinds ons eerste bezoek in 2013 bijna verdubbeld, de wisselkoers is overigens gelijk gebleven. Een fles bier kost vijf euro, een grote zak snoep hetzelfde. In Pokhara moet je niet letten op auto's maar op brommertjes. In het centrum staan elke dag duizenden brommers geparkeerd aan één kant van de weg. Vanaf vandaag zijn de prijzen voor gas en benzine weer omhoog gegaan en ook dat zal weer consequenties hebben! Nepal is een duur land geworden, zéker in vergelijking met buurland India.
De afgelopen dagen hebben we vaker aan het meer gegeten of gezeten. Een leuk adres met schaduw, uitzicht, wifi en schappelijke prijzen is Boomerang. Helaas veel kraaien die azen op etensresten en daarbij, zittend op de stoelleuning, eerst hun behoefte doen op de kussens. Kijk dus altijd eerst achter je voordat je gaat zitten!
Helaas hebben we Arjun en Asha niet kunnen ontmoeten. Op de dag dat wij vanuit Chitwan naar Pokhara gingen, reden zij diezelfde weg maar dan andersom. Ze gingen een symposium bezoeken in Chitwan. We hadden elkaar onderweg kunnen ontmoeten, maar dat was met de slechte wegen toch lastig voor ons en onze chauffeur. We zouden dan mogelijk uren op elkaar hebben moeten wachten! Ze zijn hun kinderhuis in Pokhara aan het verbouwen tot guesthouse omdat hun vergunning een kinderhuis te runnen door de overheid is ingetrokken! De laatste kinderen hebben het tehuis in 2015 verlaten. Mogelijk hebben zij met hetzelfde van doen gehad als het kinderhuis waar we gisteren waren. Ze worden daarbij op dit moment enorm geholpen door Nederlandse vrijwilligers.
Morgen om acht uur vertrekken we weer uit Pokhara en gaan op weg naar Kathmandu. We zijn benieuwd hoelang we erover zullen doen, want nu rijden we door het gebied waar de aardbevingen in 2015 hard hebben toegeslagen, veel wegen zijn nog niet hersteld zoniet nog slechter geworden.
Voordat de zon ondergaat zien we plots drie Himalaya bergen vol in het laatste zonlicht. Dit is voor het eerst in vier dagen, het was steeds mistig en bewolkt in de bergen. Een van de drie is de meest heilige berg in Nepal, Mount Fishtail, een berg die niet beklommen mag worden.
-
25 Oktober 2017 - 19:04
Carly:
Hoihoi,
Sjonge, wat een teloorgang, zeg....
Jammer dat jullie Arjun en Asha niet ontmoetten.
Ennuh.... ik zou maar oppassen met dat balkon, eerlijk gezegd...
Herkenbaar, die "obsessie" van Christien, haha.
Schitterend, de foto's van de Himalaya!
Hug! -
25 Oktober 2017 - 22:04
Janneke:
Haha! Wat ben je toch vroeg op elke keer, Jan. Ik denk steeds bij de eerste zin: "Dit heb ik al gelezen." Maar het is toch een ander bericht.
Mooi beeldend geschreven. Ik ben niet zo'n beelddenker, maar ik zie jou daar wel zitten; terwijl je opgaat in je eigengeschreven verhaal. Heerlijk om op zo'n manier je vakantie te verwerken.
Mama zie ik ook al voor me met de camera omhoog gericht naar de arenden; waarschijnlijk met een lied in haar hoofd en in gedachten een nieuw compliment van Carly over de fotografie. :)
xxx -
27 Oktober 2017 - 08:37
Carly:
Hahaha, dat heb ik ook steeds bij de balkon-scene-zin! :-)
De arenden zijn me dierbaar, vanwege mijn dooptekst Jesaja 40:31, die al oppopt bij een prachtig zwevende buizerd in het vlakke Holland... ;-)
Liefs en geniet nog even, doe voorzichtig! -
27 Oktober 2017 - 11:42
Jacqueline:
Hoi Jan en Christine
Ik lees regelmatig jullie mooie ervaringen van daar
Super om zo mee te mogen beleven
Mooi de arend
Denk ik aan
Dan zweef ik door de wind, gedragen door u geest ..................
Dit lied heeft een herinnering voor ons aan Henk
Fijne tijd nog
Tot wanneer zij. Jullie daar ?
Liefs -
28 Oktober 2017 - 19:49
Carola:
Wat schattig die foto in die trein. Bizar dat contrast van rijk en arm, zo extreem kennen we dat niet in Nederland. Jammer dat ook een tweede kindertehuis met alle goede bedoelingen zo triest eindigt..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
