Varanasi

Vanmorgen om 5.00 uur stonden we al op het balkon van ons hotel. Onder ons is het begin van de ´Asi Ghat´ waar de kappers, zittend op een steen, al begonnen zijn met het scheren van de hoofden van Brahmanen en van oudste zonen die het vuur bij de brandstapels moeten aansteken. Opeens valt de straatverlichting uit, het scheren gaat gewoon door! Brahmanen, de hoogste kaste in India, komen elk jaar eenmaal naar Varanasi om hun hoofd kaal te laten scheren.
Verderop aan de Ganges vindt elke morgen bij zonsopkomst een ceremonie plaats, de ´Ganga Aarti´. Een mix van dans, zang, muziek en verering van het licht.
De Ganges is de heiligste van zeven heilige rivieren in India. Hoog in de Himalaya ontspringt de Ganges als een klein stroompje. Hij is heilig omdat hij zo dicht bij de hemel ontspringt. De verontreiniging van de Ganges overschrijdt tienmaal de toegestane norm. Deze vervuiling ontstaat door chemische resten van kunstmest die op de velden gebruikt worden, door industrieel afval, door afwatering van rioolwater uit de steden en door de lijken die erin worden gegooid, slecht verbrand door houtschaarste, en door alle uitwerpselen die niet gezuiverd worden.
Na deze ceremonie gaan we in een houten bootje de rivier op, we hebben het bootje voor ons alleen. We gaan vandaag de zon zien opkomen vanuit de grootste badkamer ter wereld. Terwijl we langzaam langs de oever roeien, althans diegene waarvan het bootje is, vertelt onze gids aan een stuk door over wat er op de oever gebeurt en te zien is. Dit zal hij de rest van de morgen blijven doen. We willen wel luisteren maar moeten daardoor niet vergeten ook foto´s te maken! Gelukkig kan Christien hem toch niet duidelijk verstaan en ben ik degene die dan luistert!
We zien veel mensen zich wassen in de rivier, ook zien we delen van heilige koeien voorbij drijven, als voer voor de vogels. Ook dode koeien worden rechtstreeks in de rivier gegooid.
De oevers zijn volgebouwd met fantastische paleizen van Maharaja's, want ook zij wilden hun laatste dagen aan de oevers van de Ganges doorbrengen. Ook zij wilden door het baden hun schulden afwassen! De paleizen zijn nu leeg en verlaten maar worden door de stadsregering verkocht aan hotelketens met de voorwaarde de panden te restaureren en te onderhouden!
Hij vertelt ons ook dat Varanasi de oudst levende stad ter wereld is, op één na: Jeruzalem! In een van de mooiere huizen aan de oever woont de op een na rijkste man van de stad, maar hij komt helaas uit de laagste kaste en heeft daardoor geen aanzien! Iets verderop zien we een crematorium met hoge schoorstenen. Hier worden de armen gecremeerd die geen geld hebben of die als onbekende ergens in de stad gestorven zijn.
Er zijn vijf groepen mensen die niet gecremeerd mogen worden:
1. Mensen die aan een cobrabeet gestorven zijn;
2. Kinderen jonger dan 12 jaar;
3. Homoseksuelen;
4. Zwangere vrouwen;
5. Heilige mannen.
Hun overleden lichamen worden rechtstreeks in de toch al ernstig vervuilde Ganges geworpen. En langs deze rivier zijn meer dan honderd plaatsen waar mannen en vrouwen de hele dag door een bad nemen, bidden, drinken, wassen en kruiken vullen met heilig Gangeswater! Oók uit onze douchekop komt Gangeswater, maar dat is enigszins gezuiverd.
Overal, ook in de stad, zie je sadhu's. Ze wijden hun leven aan studie en meditatie om zo het innerlijke licht te vinden. Daarbij moeten ze alle aardse banden verbreken en als kluizenaar leven. Het hindoeisme kent vele stromingen door de vrijheid van individuele geloofsbeleving. Ook de sadhu's zijn onder te verdelen in groepen, maar dan op basis van kaste. De aanhangers van de god 'Shiva' hebben drie horizontale strepen op hun voorhoofd en armen, die van "Vishnu' een gele 'U' tussen hun wenkbrauwen met een rode streep in het midden. Neem nooit ongevraagd een foto van een sadhu. Maar als je het vraagt, zeggen ze toch nee of willen eerst geld!
Aan het einde van de boottocht gingen we aan wal bij de 'Darbhanga Ghat'. we konden rustig even rondlopen. Onze gids waarschuwde ons al voor de vele bedelaars, andere gidsen en de vele verkopers. Ze blijven klitten, volgen en vervolgens oplichten als je op hun voorstellen ingaat! De Gouden Tempel en alle plekken waar de doden worden verbrand zijn taboe voor niet-hindoes. Tegen betaling mag je vanuit omliggende gebouwen kijken, niet fotograferen, naar de brandstapels, de houtstapels en de weegschalen waarop het hout voor elke brandstapel wordt afgewogen. In witte doeken gewikkeld worden de lichamen naar de brandstapels gebracht. Vrouwen worden in rode doeken gewikkeld. De 'dom's', de brandmeesters nemen tegen betaling de lichamen over. Aan hen vallen ook de gouden ringen en tanden toe! De kaalgeschoren oudste zoon steekt de brandstapel aan, anders zal het de ziel van de dode niet mogelijk zijn naar het Nirwana af te reizen. Later wordt de as in de rivier gestrooid. Vandaar dat het voor hindoes van cruciaal belang is een zoon te hebben. Vrouwen zijn bij dit gedeelte van de crematie niet aanwezig omdat vrouwen te emotioneel zijn en veel huilen. Als er gehuild wordt bij de de ceremonie, kan de ziel niet vrij opstijgen.
We dwalen verder door de nauwe steegjes van de oude stad en plotseling verspert een koe ons de weg. De koeien snuffelen altijd tussen het afval dat de mensen op straat gooien. Helaas krijgen ze hierdoor veel plastic binnen!. De traditie is dat de heilige koeien de eerste 'chapati' van de dag krijgen en het is dan ook niet verwonderlijk als er 's morgens vroeg opeens een koe in de keuken staat! De koe is heilig in India en het is dan ook een groot contrast, heiligheid en reinheid enerzijds en de eindeloze smerigheid anderzijds. Elke morgen gooit men het afval gewoon op straat, de koeien komen langs en eten wat hun past, dan komen de kraaien en daarna de voddenmannen. Als laatste komen de straatvegers en die schuiven de resten op een hoop. Alleen de koeienstront blijft liggen, je moet tijdens de wandeling dan ook voortdurend naar de grond voor je kijken! Dit wordt overigens ergens op de dag opgehaald nadat het gedroogd is. Vervolgens wordt er blokken van gemaakt die gebruikt worden om te dienen als brandstof in de keuken. Het zou een extra dimensie aan de smaak van gerechten geven!
Koeien zijn dan wel heilige dieren, er wordt hier nogal gesjoemeld met de uitvoer van buffelvlees. Het duurdere buffelvlees wordt vaak vervangen door koeienvlees! In Nederland werden bedrijven die sjoemelden met paardenvlees diezelfde dag nog gesloten! Hier wordt een onderzoek ingesteld, er zal echter nooit meer te achterhalen zijn waar het vlees vandaan kwam!
Af en toe loop er een stier door de steegjes, je ziet meteen zijn kracht en we wachten dan ook graag totdat hij ons voorbij is. Bij het passeren van een stier raken hindoes zijn staart aan. Men gelooft dat de kracht van het beest in jezelf over gaat!
We komen ook bij een badplaats voor vrouwen die moeilijk zwanger kunnen worden of alleen maar dochters hebben. Een bad zal de goden gunstig stemmen en men kan er bidden voor de geboorte van een zoon. Het water in deze badplaats komt zéker niet uit de Ganges, maar men kan de herkomst ervan niet vaststellen, vandaar de heilige kracht ervan!
We zien, eigenlijk voor het eerst, ook toiletten voor vrouwen. Voor mannen waren ze er al óf die hadden genoeg aan een boom of een muur! Van vrouwen werd waarschijnlijk gedacht dat ze die behoefte niet hadden of maar thuis naar het toilet moesten gaan! Tegenwoordig wordt door echtparen vóór en in het huwelijk steeds meer onderhandeld over het bouwen van een toilet voor vrouwen. Er zijn vrouwen die na lang wachten hun man tijdelijk verlaten totdat hij zijn belofte is nagekomen!
Vrouwen worden sowieso assertiever hier: als er thuis over politiek of sport gepraat wordt, sturen ze hun mannen naar een theehuis!
In deze nauwe steegjes moet je altijd oppassen en opletten op jouw spullen. Er wordt gewaarschuwd voor vier mogelijke valkuilen: de welig tierende prostitutie, koeien die onverwacht om de hoek komen, de vele trappen en treden, en de vele sadhu's.
In de oude stad mag geen alcohol geschonken worden, ook in onze minibar ligt geen bier. Maar onze kamer-boy had ons meteen al stilletjes ingefluisterd dat hij óók dat kon regelen!
Maagproblemen komen veel voor in Varanasi, onze gids liet onze enkele betrouwbare theehuizen en restaurants zien, waar men de kopjes en de borden NIET wast in Gangeswater!
Om 9.00 uur waren we weer terug in ons hotel en konden we heerlijk ontbijten. Na een heerlijke douche zijn we nog wat gaan rusten. Inmiddels is het 13.00 uur, het is weer erg warm. We denken erover om te gaan zwemmen, maar dáár heb je hier alleen de Ganges voor! Daarom zijn we nog een stuk gaan wandelen door de wijk, op het heetste moment van de dag en het voelt zelfs nog warmer dan gisteren!
In het overdekte buitenrestaurant van ons hotel hebben we nog een sandwich gegeten. Met de ventilator boven ons hoofd was het er aangenaam, hij blies koel en hard, maar dat weerhield de vliegen er toch niet van om aan deze maaltijd deel te nemen. Het restaurant heeft ook een huismus: een eekhoorntje dat hier elke dag rondrent, schril fluitend naar een duif of een ander eekhoorntje. Opvallend, er staat hier geen enkele boom! Voor diegenen onder ons die niet zo van Indiaas eten houden vanwege de kruiden of de koriander, ze hebben óók drie Italiaanse gerechten op het menu staan: spaghetti, spaghetti en pasta!
Lieve en warme groetjes vans ons beiden en willen jullie voor ons bidden dat we zonder problemen morgen de grens over kunnen gaan.