Vang Vieng

De belangrijkste bezigheden hier, zeker voor de jeugd, zijn het kajakken, het tuben (op een binnenband van een tractor de rivier afzakken) en het feesten in de avond. ’s Avonds is het dorpje dan ook één orgie van harde en dreunende muziek en veel herrie van auto’s, motoren en brommers op straat in combinatie met veel flitsende lichtreclames. In de meeste bars en restaurants heb je dan ook geen stoelen maar lig- of zitmatrassen. Maar een hele avond in kleermakerszit zitten kunnen mijn oude benen niet meer en liggend eten?

Vannacht hebben we heerlijk geslapen, moe maar voldaan gingen we redelijk vroeg naar bed. Het balkon is wederom te heet om ’s avonds nog buiten te gaan zitten. We hebben 4 krukjes en een tafel op het balkon staan, maar zélfs kabouters zouden die nog laag vinden! Er zijn ook hier weer nauwelijks muggen. Trouwens, de kans gebeten te worden in Laos en Thailand is gróter dan de kans gestoken te worden, en dan bedoel ik niet door honden! Het zijn vooral mieren en ander klein, nauwelijks zichtbaar kruipend gedierte dat vooral ’s nachts zijn kans grijpt!

Vanmorgen was ik al om 5.00 uur wakker, Christien sliep nog. De in nevelen gehulde karstbergen waar gisteravond de zon nog achter verdween, kregen nu het prachtige licht van de opkomende zon, langzaam verdwenen de mistflarden. Christien werd een uurtje later wakker maar toen was dit prachtige ochtendritueel al voorbij.
Gisteren hebben we in het dorp nog gekeken naar enige vorm van aanwezigheid van Christenen of een kerk, maar helaas. Ook op internet vonden we niets. Samenkomsten van Christenen die behoren tot de 3 toegestane Christelijke religies (Katholiek, Evangelisch en Zevende-Dags Adventisten) mogen alleen maar plaatsvinden in kerkgebouwen. Thuisgemeentes zijn verboden en worden vervolgd, niet alleen door de staat maar vooral ook door de boeddhisten. Elke Laotiaan is als boeddhist geboren en ze geloven dat het kruis ongeluk en ziekte veroorzaakt.

Na het ontbijt en nadat we hadden afgezien van het plan om te gaan fietsen, het was al weer erg heet, besloten we via een gammele houten wiebelbrug de rivier over te steken en aan de andere kant op goed geluk en vertrouwen door de rijstvelden te gaan wandelen. Over smalle en soms gladde dijkjes tussen de percelen liepen we een eind weg, dan weer links, dan weer rechts en soms ook gewoon rechtdoor. Waar naar toe? Je komt altijd wel weer ergens uit!
In de rijstvelden hard ploeterende mensen en huisjes die aantonen dat er hier wel erg armoedig geleefd wordt. Soms wat kippen , een koe of een poeltje met wat vis, een bed dat nauwelijks die naam mag hebben! Hier is men bezig met de dagelijkse kost en wij noemen dan voor de zoveelste keer dat de bovengrondse stroomdraden je foto’s bederven!
Na enkele uurtjes wandelen kwamen we weer terug in het dorp en liepen we door de buitenste wijkjes waar nauwelijks toeristen komen. Het dagelijks leven van de mensen hier trekt aan je voorbij. Terug in het hotel zijn we, voor het eerst deze vakantie, aan het zwembad gaan liggen, toch wel moe van het lopen én de warmte. Het leek alsof ik 10 kg. lichter was geworden, maar Christien voelde dat niet zo, dus zal ik het me wel verbeeld hebben! In de poolbar aten we een bordje Pad Thai en fried rice en een heerlijke juice erbij. Ik vond het de lekkerste Pad Thai tot nu toe. Op het bord lag aan de zijkant een behoorlijk bergje gedroogde en gemalen chilipepers maar als ik die erbij zou hebben gedaan was het water in het zwembad nog niet genoeg geweest om te blussen! Voor diegene die zich wél aan dit bergje waagt, ernaast ligt een even hoog bergje suiker!

Vanavond hebben we dan toch maar in een matrassen-restaurant gegeten, ze hadden gelukkig ook nog een rij tafels met stoelen. De fruit-shake was er gratis, tenminste als je niet alleen voor die shake kwam! Een fruit-shake is hier erg goedkoop, van 5000 Kippen bij een stalletje aan de weg, tot 15.000 Kippen in een restaurant en dat is dan weer erg duur! Een fruit-shake bestaat uit vers fruit + veel ijs + zoete melk + water dat dan in een mixer gecrushd wordt. Melk is hier altijd zoet, het fruit meestal ook. Wil je de shake minder zoet vraag dan om de melk weg te laten.
Op het terrein van de ‘Wat That’ staat een erg oude, hoge en dikke boom waar bij zonsondergang een bepaald soort vogel vanuit de verre omtrek naar toe gevlogen komt. Het is in die boom dan zo druk dat je de bladeren niet meer van de vogels kunt onderscheiden, alles beweegt en al die vogels zingen hun lied! Er komen altijd veel mensen naar kijken!

Het is nu 19.00 uur, Christien ligt in bed maar slaapt nog niet. De dag was weer erg bijzonder, vooral Christien over een brug te zien lopen waarvan zij zich afvraagt of de brug ons wel kan dragen, terwijl ik er gewoon overheen huppel als een jonge bok! Maar dat dacht ze bij het wandelen over de smalle en modderige richels in de rijstvelden ook! Waarschijnlijk zag ze zichzelf al in die prut liggen!

Morgenvroeg gaan we met de auto weer verder op weg naar Vientiane, de hoofdstad, waar we nog 2 nachten blijven waarna ons Laos-deel van de reis er al weer op zit. Het gaat nu snel naar het einde van onze vakantie............