Van Vientiane via Nong Khai met de nachttrein naar

Gistermorgen waren we weer vroeg wakker, het Laotiaanse leven is dan toch al een paar uur aan de gang. Tussen 5.00 en 6.00 uur wordt het hier licht. Een vroeg ontbijtje dus en daarna nog een korte wandeling door de stad voordat het weer te heet wordt. We namen twee Eppo-tasjes mee vol met kleren en schoenen. De juiste persoon hiervoor zouden we beslist wel tegen komen! Aan de Mekong was nog weinig te doen, maar een mannetje die toch al bezig was de resten van de nachtmarkt bij elkaar te vegen, was erg blij met onze spullen. Hij wilde maar wat graag op de foto, stralend van oor tot oor met de tasjes van Eppo hoog voor zich! Vervolgens bracht hij ze snel ‘ergens’ naar toe om te voorkomen dat ze zouden verdwijnen tussen al dat straatvuil op zijn karretje!

Het personeel in ‘Vayakorn Inn’ is erg ongemotiveerd, ik schreef het eerder al. Ze zitten de hele dag in de lobby te spelen met de computer en met hun mobieltjes. Dit laatste geldt trouwens voor bijna iedereen hier in het land, zélfs tijdens het eten en op de brommer! Het personeel kijkt je nauwelijks aan en elke keer als we om heet water voor een kopje koffie vragen, kost het veel tijd en moeite om daarvoor te zorgen! Om pas om 15.00 uur te mogen uitchecken, het tijdstip waarop we worden opgehaald om naar de grens te gaan, vragen ze een volledige nachtprijs, t.w. € 35. De normale uitchecktijd is 12.00 uur. Nee, ‘Vayakorn Inn’ krijgt van ons een dikke onvoldoende!

Zoals we verwacht hadden was de chauffeur die ons zou komen ophalen, niet op tijd. We wilden net Khiri Travel bellen toen er een auto voor de deur stilhield. Hij was inmiddels een half uur te laat! Over het algemeen, uitzonderingen daar gelaten, komen gidsen en chauffeurs in Laos altijd te laat!

De reis naar ´Nong Khai´ in Thailand, de plaats waar de nachttrein om 18.20 uur zou vertrekken, ging vlot. ´Vientiane´ ligt 20 km. van de grens en de immigratiediensten van Laos en Thailand zitten aan het begin en aan het eind van de brug over de Mekong. De rit over de brug tussen beide grenskantoren maak je met een gammele bus tegen betaling uiteraard. De Thaise douane deed wel nog even erg vervelend. We hadden op de formulieren niet ingevuld naar welk hotel we zouden gaan en wat hun telefoonnummer was. We konden dus weer achter in de rij aansluiten! Uiteindelijk hebben we maar het nummer van Khiri Travel ingevuld! Na de nodige stempels in ons paspoort konden we vervolgens met een tuk tuk voor 100 Baht naar het treinstation om er daar achter te komen dat we geen enkel wisselkantoor gezien hadden en we hadden nog ongeveer 150.000 Kippen over! Nou ja, die nemen we dan maar mee naar Barneveld, hoewel dit in Laos strafbaar is, je mag geen valuta ontvreemden! Er zal nog wel eens iemand naar Laos gaan en onze Kippen willen meenemen, hoewel dat dan ook weer strafbaar is, je mag nl. geen Kippen invoeren!

We waren om 16.30 uur op het station, veel te vroeg dus! Maar gelukkig was er gratis wifi! De trein kwam binnen op perron 2 en er werd simpel een loopbrug over het spoor van perron 1 gelegd, hier kun je gewoon alles verwachten! We hadden een gereserveerde plek en om precies 18.20 uur vertrok de trein. Toen we de koffers een plek hadden gegeven kwam al iemand met de menukaart voor het avondeten. Nadat we beiden gekozen hadden, zaten we een half uurtje later lekker te eten voor 240 Baht per persoon, alle menu´s hebben dezelfde prijs. Intussen werden bij anderen de slaapplaatsen al klaargemaakt. Na 2 uurtjes werden onze bedjes opgemaakt en geleidelijk aan gingen alle gordijntjes dicht. Het werd een nacht van slapen, wakker worden en weer slapen! Uit eerdere ervaringen wisten we al dat de airco steenkoud zou zijn, vooral in het bovenste bed. Zou dat misschien de reden zijn waarom de onderste bedden duurder zijn dan de bovenste?

Om precies 6.10 uur kwam de trein in Bangkok aan. Hoe krijgen ze het op die afstanden (680 km.) en met dat materieel toch klaar om tot op de minuut op tijd te rijden?
Bij aankomst helaas de zoveelste tegenvaller: er stond niemand op ons te wachten, geen bord of papiertje met mijn of Christiens naam er op! Dan wij maar op zoek naar iemand die het zou kunnen zijn, maar dan blijkt al snel dat dat er heel veel zijn! Iedereen wil je wel ergens naar toe brengen! Bij het toeristenbureau op het station waren ze zo vriendelijk om Khiri Travel te bellen. Helaas wist de aanwezige persoon van niets, wél werd gezegd dat we om 9.00 uur zouden worden opgehaald bij KFC bij de hoofdingang van het station. Wat een afknapper om tot die tijd te moeten wachten, we konden niet eens samen gaan ontbijten ergens, bijna alles was nog gesloten tot 7.00 uur.

Tot onze verbazing zagen we opeens iemand met mijn naam op een vel papier (JOHANNES) en het was pas 6.45 uur. Dus dat kan óók! Misschien liep er om 9.00 uur alsnog iemand naar ons te zoeken? Om 8.00 uur maakten we gelukkig een tussenstop en konden we snel aan de kant van de weg een ontbijtje nemen! Het eerste deel van deze rit ging over goede wegen, tolwegen, maar daarna werd het wegdek steeds slechter. Onderweg veel plantagesmet rubberbomen, suikerriet, bananen en oliepalmen, hetzelfde beeld als in Maleisië. Deze monocultuur maakt het landschap er niet fraaier op, eerder saaier! Om 10.15 uur nog een tweede tussenstop en om 11.15 uur kwamen we aan bij de pier in ‘Laem Ngop’ waar de veerboot naar ‘Koh Chang’ zou vertrekken. We werden door onze chauffeur helemaal naar ons resort op het eiland gebracht. De wegen zijn er goed, dus ook hier véél verkeer! De veerboot is eigenlijk een verroeste bak die je in 30 minuten overzet. Op het bovendek waait een lekker en warm windje.
Na aankomst in ‘Dan Kao’ werden we in 20 minuten naar ‘Centara Tropicana Resort’ gebracht aan de westkant van het eiland. Er lopen alleen wegen rond het eiland, dus we moesten helemaal om de noordpunt heen naar ‘Klong Prao Beach’. Gezien de hellingen en afdalingen gaan we hier beslist niet fietsen!