Killing Fields

Allereerst bedankt voor de erg leuke reacties en woordspelingen!
In Bangkok tijdens de fietstour zagen we een Nederlands meisje erg verbaasd kijken naar een oudere blanke man en een erg jong Thais meisje.Ze vond het maar een 'vieze oude snoeperd' (censuur: ze gebruikte een ander woord). Het eten viel haar niet in de smaak, deze vakantie zal haar nog erg zwaar vallen!
Hier in Cambodja zie je zowaar nog veel meer 'mannetjes'. Maar wat zo mogelijk nog heftiger is, is dat Cambodjaanse vrouwen hier soms baby's huren om vervolgens te gaan bedelen. Dit is dus een echt beroep hier! Ook veel 'loslopende' jonge kinderen, soms bloot, die bedelen en naar hun mond wijzen in de hoop iets te krijgen. Ze worden door criminelen gedwongen dit te doen en moeten natuurlijk alles afstaan.

Vandaag een erg indrukwekkende dag. Het Cambodjaanse recente verleden (Pol Pot en zijn bende) kwam dicht naar ons toe door allerlei beelden en vertellingen. De gruwelen die dit regiem hun eigen bevolking hebben aangedaan zijn mogelijk nog erger dan wat er in W.O.II is gebeurd. De Joden werden snel omgebracht, hier was sprake van gruwelijke martelpraktijken. Onze gids, in die tijd een kind van negen, heeft vele familieleden verloren en raakte niet uitgepraat. We hebben de hele geschiedenis van Cambodja nu in ons hoofd zitten, maar de beelden zullen niet meer verdwijnen. Elke gevangene werd eerst nog op de foto gezet voordat hij/zij gemarteld werd. De foto's met de vele duizenden schedels kunnen/willen we straks misschien niet eens laten zien. De details van de martelingen zijn te afschuwelijk om er over te schrijven. Het is wel erg interessant om hierover te lezen!
Hoe ziek kan een mens of een regering zijn!?!

Onze gids bleef maar aan het ratelen, ze moeten hun verhaaltje precies zo vertellen als ze uit het hoofd geleerd hebben. Een vraag tussendoor past daar dan niet in. Die beantwoordde hij dan later op de dag. Elke tweede zin was een vraag, die we niet hoefden te beantwoorden, dat deed hijzelf. Zijn tweede (van de drie) beroep was luitenant-colonel in het leger, en daar hoef je vragen natuurlijk ook niet te beantwoorden! Toen onze gids 15 was ging hij naar de eerste klas. Ten tijde van het regiem ging (mocht) niemand naar school, intelligente mensen waren een gevaar voor het regiem en zijn dan ook allen vermoord. Het meest blije waren de mensen na dit regiem (1979) echter met hun eigen keuken, dit mocht weer! Het regiem had bepaald dat niemand een keuken mocht hebben.

Inmiddels heeft Mey Mey ook gebeld en we zien hen om 19.00 uur. Nu gaan we weer terug naar ons hotel, we proberen over de stoep terug te lopen, maar een stoep is hier duidelijk niet voor voetgangers, maar voor auto's en brommers!
Morgen varen we richting Vietnam, morgenavond zijn we dan in Chau Doc in Vietnam. We zullen dan beslist een vrolijker stuk schrijven, hoewel?
Het water van de Mekong stroomt wel erg hard!
Vandaag was het schitterend weer, nog geen regen maar wel klam.
Tot morgen en lieve groetjes,
Jan en Christien