Een fictief bericht vanuit Peking

Lieve mensen,
als we afgelopen zondag in Canton (Guangzhou) op het laatste moment niet nog een hotel hadden gevonden met wél een computer met internetaansluiting, dan hadden we de laatste berichten vanuit China allemaal thuis moeten schrijven en plaatsen. We vonden wel nog een internetbar, maar daar waren alle computers in het Chinees en de links met google.com en google.nl waren geblokkeerd. De bediening daar sprak sowieso alleen maar Chinees voor ons, dus veel wijzer van het hoe en waarom werden we ook niet!
In het hotel werden we angstvallig in de gaten gehouden, alsof we hen mogelijk in gevaar zouden kunnen brengen. En, dat we wél moesten betalen natuurlijk, dat konden ze ons wel duidelijk maken.
Het blijft vreemd allemaal, maar we konden gelukkig op internet. Dat ook nog een dubbeltje overheidsbelasting werd berekend, vonden we dan ook niet meer erg. Daar kunnen ze dan weer een stukje snelweg van aanleggen!

Maandagochtend in alle vroegte, 05.30 uur, werden we wakker om aan onze laatste reisdag naar huis te beginnen. Bij jullie is het dan pas zondagavond 22.30 uur! Een uurtje later zaten we al in een taxi op weg naar het vliegveld, dat ook in Canton 30 km. buiten de stad ligt. Je moet dus altijd rekening houden met minimaal een uur taxirit en onderweg naar het vliegveld alweer een tolpoort, waarvan de tol rustig aan je wordt doorberekend!
Op het vliegveld is alles nog rustig, de meeste winkels en wisselkantoren zijn nog gesloten. Je kunt overal nog in Yuan betalen, dus de laatste centjes kun je hier altijd nog uitgeven. Oók hier was de koffie erg duur, die dronken we dus maar niet, een slof sigaretten was goedkoper!
De souveniers die je nog kunt kopen, zijn de bekende Chinese prullaria en erg kitcherige dingen, een mini pistooltje of stengun, schreeuwerige action-figures en chopsticks (alsof we die niet al genoeg hebben!).

Na een tussenlanding en vertraging van een dik uur in Beijing, kwamen we gisteravond om 18.30 uur op Schiphol aan. De hele terugreis, vlucht KL 3810, werd uitgevoerd door China Southern en daar kunnen we alleen maar positief over zijn, wat een beenruimte. We vlogen dan wel Premium Economy Class (??) maar hadden 94 cm. beenruimte, terwijl 79 normaal zijn in de economy class. Tijdens een eerdere binnenlandse vlucht viel ons ook al op dat de beenruimte in de Chinese vliegtuigen, ondanks de kortere beentjes van Chinezen, extra ruim is.
Dit in tegenstelling tot de wc-brillen, die wél aangepast zijn aan hun grootte!

We schrijven hierna nog één bericht ter afsluiting waarin we terugkijken op deze drie weken in vier verschillende landen met vier verschillende valuta en ook vier verschillende culturen en mensen. Vietnam en Yangshuo blijven er echter bovenuit steken!
Lieve groetjes, Jan en Christien