Vang Vieng
Door: Jan en Christien
Blijf op de hoogte en volg Jan & Christien
26 Oktober 2014 | Laos, Vangviang
De belangrijkste bezigheden hier, zeker voor de jeugd, zijn het kajakken, het tuben (op een binnenband van een tractor de rivier afzakken) en het feesten in de avond. ’s Avonds is het dorpje dan ook één orgie van harde en dreunende muziek en veel herrie van auto’s, motoren en brommers op straat in combinatie met veel flitsende lichtreclames. In de meeste bars en restaurants heb je dan ook geen stoelen maar lig- of zitmatrassen. Maar een hele avond in kleermakerszit zitten kunnen mijn oude benen niet meer en liggend eten?
Vannacht hebben we heerlijk geslapen, moe maar voldaan gingen we redelijk vroeg naar bed. Het balkon is wederom te heet om ’s avonds nog buiten te gaan zitten. We hebben 4 krukjes en een tafel op het balkon staan, maar zélfs kabouters zouden die nog laag vinden! Er zijn ook hier weer nauwelijks muggen. Trouwens, de kans gebeten te worden in Laos en Thailand is gróter dan de kans gestoken te worden, en dan bedoel ik niet door honden! Het zijn vooral mieren en ander klein, nauwelijks zichtbaar kruipend gedierte dat vooral ’s nachts zijn kans grijpt!
Vanmorgen was ik al om 5.00 uur wakker, Christien sliep nog. De in nevelen gehulde karstbergen waar gisteravond de zon nog achter verdween, kregen nu het prachtige licht van de opkomende zon, langzaam verdwenen de mistflarden. Christien werd een uurtje later wakker maar toen was dit prachtige ochtendritueel al voorbij.
Gisteren hebben we in het dorp nog gekeken naar enige vorm van aanwezigheid van Christenen of een kerk, maar helaas. Ook op internet vonden we niets. Samenkomsten van Christenen die behoren tot de 3 toegestane Christelijke religies (Katholiek, Evangelisch en Zevende-Dags Adventisten) mogen alleen maar plaatsvinden in kerkgebouwen. Thuisgemeentes zijn verboden en worden vervolgd, niet alleen door de staat maar vooral ook door de boeddhisten. Elke Laotiaan is als boeddhist geboren en ze geloven dat het kruis ongeluk en ziekte veroorzaakt.
Na het ontbijt en nadat we hadden afgezien van het plan om te gaan fietsen, het was al weer erg heet, besloten we via een gammele houten wiebelbrug de rivier over te steken en aan de andere kant op goed geluk en vertrouwen door de rijstvelden te gaan wandelen. Over smalle en soms gladde dijkjes tussen de percelen liepen we een eind weg, dan weer links, dan weer rechts en soms ook gewoon rechtdoor. Waar naar toe? Je komt altijd wel weer ergens uit!
In de rijstvelden hard ploeterende mensen en huisjes die aantonen dat er hier wel erg armoedig geleefd wordt. Soms wat kippen , een koe of een poeltje met wat vis, een bed dat nauwelijks die naam mag hebben! Hier is men bezig met de dagelijkse kost en wij noemen dan voor de zoveelste keer dat de bovengrondse stroomdraden je foto’s bederven!
Na enkele uurtjes wandelen kwamen we weer terug in het dorp en liepen we door de buitenste wijkjes waar nauwelijks toeristen komen. Het dagelijks leven van de mensen hier trekt aan je voorbij. Terug in het hotel zijn we, voor het eerst deze vakantie, aan het zwembad gaan liggen, toch wel moe van het lopen én de warmte. Het leek alsof ik 10 kg. lichter was geworden, maar Christien voelde dat niet zo, dus zal ik het me wel verbeeld hebben! In de poolbar aten we een bordje Pad Thai en fried rice en een heerlijke juice erbij. Ik vond het de lekkerste Pad Thai tot nu toe. Op het bord lag aan de zijkant een behoorlijk bergje gedroogde en gemalen chilipepers maar als ik die erbij zou hebben gedaan was het water in het zwembad nog niet genoeg geweest om te blussen! Voor diegene die zich wél aan dit bergje waagt, ernaast ligt een even hoog bergje suiker!
Vanavond hebben we dan toch maar in een matrassen-restaurant gegeten, ze hadden gelukkig ook nog een rij tafels met stoelen. De fruit-shake was er gratis, tenminste als je niet alleen voor die shake kwam! Een fruit-shake is hier erg goedkoop, van 5000 Kippen bij een stalletje aan de weg, tot 15.000 Kippen in een restaurant en dat is dan weer erg duur! Een fruit-shake bestaat uit vers fruit + veel ijs + zoete melk + water dat dan in een mixer gecrushd wordt. Melk is hier altijd zoet, het fruit meestal ook. Wil je de shake minder zoet vraag dan om de melk weg te laten.
Op het terrein van de ‘Wat That’ staat een erg oude, hoge en dikke boom waar bij zonsondergang een bepaald soort vogel vanuit de verre omtrek naar toe gevlogen komt. Het is in die boom dan zo druk dat je de bladeren niet meer van de vogels kunt onderscheiden, alles beweegt en al die vogels zingen hun lied! Er komen altijd veel mensen naar kijken!
Het is nu 19.00 uur, Christien ligt in bed maar slaapt nog niet. De dag was weer erg bijzonder, vooral Christien over een brug te zien lopen waarvan zij zich afvraagt of de brug ons wel kan dragen, terwijl ik er gewoon overheen huppel als een jonge bok! Maar dat dacht ze bij het wandelen over de smalle en modderige richels in de rijstvelden ook! Waarschijnlijk zag ze zichzelf al in die prut liggen!
Morgenvroeg gaan we met de auto weer verder op weg naar Vientiane, de hoofdstad, waar we nog 2 nachten blijven waarna ons Laos-deel van de reis er al weer op zit. Het gaat nu snel naar het einde van onze vakantie............
Vannacht hebben we heerlijk geslapen, moe maar voldaan gingen we redelijk vroeg naar bed. Het balkon is wederom te heet om ’s avonds nog buiten te gaan zitten. We hebben 4 krukjes en een tafel op het balkon staan, maar zélfs kabouters zouden die nog laag vinden! Er zijn ook hier weer nauwelijks muggen. Trouwens, de kans gebeten te worden in Laos en Thailand is gróter dan de kans gestoken te worden, en dan bedoel ik niet door honden! Het zijn vooral mieren en ander klein, nauwelijks zichtbaar kruipend gedierte dat vooral ’s nachts zijn kans grijpt!
Vanmorgen was ik al om 5.00 uur wakker, Christien sliep nog. De in nevelen gehulde karstbergen waar gisteravond de zon nog achter verdween, kregen nu het prachtige licht van de opkomende zon, langzaam verdwenen de mistflarden. Christien werd een uurtje later wakker maar toen was dit prachtige ochtendritueel al voorbij.
Gisteren hebben we in het dorp nog gekeken naar enige vorm van aanwezigheid van Christenen of een kerk, maar helaas. Ook op internet vonden we niets. Samenkomsten van Christenen die behoren tot de 3 toegestane Christelijke religies (Katholiek, Evangelisch en Zevende-Dags Adventisten) mogen alleen maar plaatsvinden in kerkgebouwen. Thuisgemeentes zijn verboden en worden vervolgd, niet alleen door de staat maar vooral ook door de boeddhisten. Elke Laotiaan is als boeddhist geboren en ze geloven dat het kruis ongeluk en ziekte veroorzaakt.
Na het ontbijt en nadat we hadden afgezien van het plan om te gaan fietsen, het was al weer erg heet, besloten we via een gammele houten wiebelbrug de rivier over te steken en aan de andere kant op goed geluk en vertrouwen door de rijstvelden te gaan wandelen. Over smalle en soms gladde dijkjes tussen de percelen liepen we een eind weg, dan weer links, dan weer rechts en soms ook gewoon rechtdoor. Waar naar toe? Je komt altijd wel weer ergens uit!
In de rijstvelden hard ploeterende mensen en huisjes die aantonen dat er hier wel erg armoedig geleefd wordt. Soms wat kippen , een koe of een poeltje met wat vis, een bed dat nauwelijks die naam mag hebben! Hier is men bezig met de dagelijkse kost en wij noemen dan voor de zoveelste keer dat de bovengrondse stroomdraden je foto’s bederven!
Na enkele uurtjes wandelen kwamen we weer terug in het dorp en liepen we door de buitenste wijkjes waar nauwelijks toeristen komen. Het dagelijks leven van de mensen hier trekt aan je voorbij. Terug in het hotel zijn we, voor het eerst deze vakantie, aan het zwembad gaan liggen, toch wel moe van het lopen én de warmte. Het leek alsof ik 10 kg. lichter was geworden, maar Christien voelde dat niet zo, dus zal ik het me wel verbeeld hebben! In de poolbar aten we een bordje Pad Thai en fried rice en een heerlijke juice erbij. Ik vond het de lekkerste Pad Thai tot nu toe. Op het bord lag aan de zijkant een behoorlijk bergje gedroogde en gemalen chilipepers maar als ik die erbij zou hebben gedaan was het water in het zwembad nog niet genoeg geweest om te blussen! Voor diegene die zich wél aan dit bergje waagt, ernaast ligt een even hoog bergje suiker!
Vanavond hebben we dan toch maar in een matrassen-restaurant gegeten, ze hadden gelukkig ook nog een rij tafels met stoelen. De fruit-shake was er gratis, tenminste als je niet alleen voor die shake kwam! Een fruit-shake is hier erg goedkoop, van 5000 Kippen bij een stalletje aan de weg, tot 15.000 Kippen in een restaurant en dat is dan weer erg duur! Een fruit-shake bestaat uit vers fruit + veel ijs + zoete melk + water dat dan in een mixer gecrushd wordt. Melk is hier altijd zoet, het fruit meestal ook. Wil je de shake minder zoet vraag dan om de melk weg te laten.
Op het terrein van de ‘Wat That’ staat een erg oude, hoge en dikke boom waar bij zonsondergang een bepaald soort vogel vanuit de verre omtrek naar toe gevlogen komt. Het is in die boom dan zo druk dat je de bladeren niet meer van de vogels kunt onderscheiden, alles beweegt en al die vogels zingen hun lied! Er komen altijd veel mensen naar kijken!
Het is nu 19.00 uur, Christien ligt in bed maar slaapt nog niet. De dag was weer erg bijzonder, vooral Christien over een brug te zien lopen waarvan zij zich afvraagt of de brug ons wel kan dragen, terwijl ik er gewoon overheen huppel als een jonge bok! Maar dat dacht ze bij het wandelen over de smalle en modderige richels in de rijstvelden ook! Waarschijnlijk zag ze zichzelf al in die prut liggen!
Morgenvroeg gaan we met de auto weer verder op weg naar Vientiane, de hoofdstad, waar we nog 2 nachten blijven waarna ons Laos-deel van de reis er al weer op zit. Het gaat nu snel naar het einde van onze vakantie............
-
26 Oktober 2014 - 14:29
Carly:
Ha Jan, had je Christien niet even wakker moeten maken dan??
Wat erg dat ze denken dat het kruis ongeluk en ziekte veroorzaakt!!
Wij hadden vanochtend een bijzonder mooie dienst, weer extra dankbaar voor zijn dus, GENADE!!
Mooie foto 's weer, er komen er steeds meer bij, het laden duurt dus ff.
Geniet er weer van en lieve Wildforsterse groetjes!
Arie en Carly. -
26 Oktober 2014 - 14:58
Bert En Ans:
Jullie maken wel wat mee zeg, en dan die hitte. Hoe hebben jullie al die kippen mee gekregen om te betalen. Nou, nog een paar verslagen en het zit er al weer op. Blijven jullie nog maar even genieten. Wij horen wel weer hoe het verder gaat.
Groeten, Bert en Ans -
26 Oktober 2014 - 16:17
Tilly:
Jullie maken wat mee zeg!
En oh die hitte, kan je er wel tegen?
Geniet nog met volle teugen van de ontzettend mooie omgeving!
Wat ook zo mooi is dat jullie ook op niet toeristische plekken komen.
heel bijzonder, dan zie je hoe de bevolking echt woont en werkt en leeft.
Geniet van jullie welverdiende vakantie!
liefs Tilly -
26 Oktober 2014 - 23:30
Carola:
Dat klinkt al een stuk moderner (omgeving, eten, verblijf), behalve de intolerantie voor andere religies. Die foto met die poes is lief, poesjah! -
27 Oktober 2014 - 00:44
Margo Veldhuizen:
Sja jullie zitten in het land van de Boeddha en daar is toch niets mis mee. Geniet lekker van dit geweldige land het gaat toch om het reizen en ervaren? Ik geniet van je verhalen Jan je schrijft zo leuk. heel veel plezier in de hoofdstad, wij zijn toen op onze roze Kitty fietsen verdwaald en kwamen bij de Franse ambassade uit maar zoals jullie komen ook wij altijd weer thuis.
Lieve groetjes, Margo -
27 Oktober 2014 - 12:10
Ed En Nel:
Het zijn weer mooie en indrukwekkende verslagen,die bijzonder mooi geschreven zijn Jan!
Wij genieten er opnieuw weer enorm van en kijken uit naar de laatsten van deze reis.Het schiet inderdaad alweer op ,maar geniet nog maar even van deze laatste dagen.
De foto's zijn prachtig en zo kunnen wij opnieuw weer met jullie meereizen.
groetjes van ons .Ed en Nel -
27 Oktober 2014 - 23:30
Gert Hagens:
Heerlijk zo'n ochtend wandeling door de rijstvelden maar denken jullie nou echt dat dit minder warm is dan fietsen ??? ( ha , ha ) Wij hebben Vang Vieng toen overgeslagen omdat wij gelezen hadden dat het een plaats was waar heel veel toeristische jongeren rondhingen . Goeie reis naar Vientiane. -
28 Oktober 2014 - 07:32
Joyce:
Prachtige foto's en mooie verhalen!
-
28 Oktober 2014 - 09:27
Teus:
Dag, Jan en Christien.
Die foto (van Jan) bewaren we.
Groetjes, goeie reis, Teus en Lieneke. -
29 Oktober 2014 - 09:14
Janneke:
POESJE! -
29 Oktober 2014 - 14:32
Paulien:
Mooi hoor... Ik wil ook weer op reis.
Ik zie dat Christien nog steeds haar verkoelende doekje draagt. Werkt goed zeker!
Blijf genieten.
Karst & Paulien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
