Bank of China armlastig

Lieve mensen,
we gingen dus naar de enige bank die buitenlands geld mag/wil wisselen, de Bank of China. We wilden 1100 euro wisselen, inklusief het geld voor Andrew, Julie en hun kinderen, en dan blijkt dat ze niet zoveel Chinees geld in huis hebben. De Bank of China en dan geen geld? We konden slechts 740 euro gewisseld krijgen!

's Morgens is het hier lekker fris, we hadden zelfs een trui aan. Maar toen de zon ging schijnen werd het al gauw 30 graden. Ze kennen hier ook een winter en die kan van het ene op het andere moment toeslaan. Volgende week dinsdag is het hier nog maar 17 graden! Vreemd genoeg heeft het hier weinig geregend de afgelopen week, de grond is dan ook erg droog. Wel prachtige rijstvelden die nog geoogst moeten worden, katoenstruiken, pomelobomen, mango en sinaasappelbomen. En wat zijn de ju'tjes heerlijk hier!
In Vietnam was vooral oude muziek erg populair, Scorpions en er direct achteraan het Ave Maria, we konden dus hard meezingen. Ook hier zijn de Scorpions erg populair! Net zoals Duvel, Maredsous en Liefmans, voor de kenners!
Het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam, ze worden in hun werk begeleid door een Veenendaaler (Margo!) die hier al drie jaar woont, een leuke man, gebleven na een vakantie hier!
Vanmorgen zijn we gaan fietsen onder begeleiding van een Chinese dame op leeftijd, die ons de oren van de kop tetterde en we konden het desondanks maar half verstaan. Ze denken vaak dat ze erg goed Engels spreken! Na een tochtje over de Yulong rivier met een bamboovlot stonden we weer aan de voet van Moon Hill, een verschrikkelijke bult! Meer dan 800 treden omhoog, maar we hebben het weer gehaald, Grietje! Gek genoeg leek de terugweg langer te zijn, maar daardoor kregen we wel des te meer bewondering voor onze prestatie. De dames die met ons mee omhoog liepen om ons koelte toe te wuiven in de hoop ons een fles water te kunnen verkopen, deden dit simpelweg op slippers en schenen niet moe te worden. Wij hadden zelfs moeite met onze strakke schoenen!

Vanmiddag zijn we naar de stad Yangshuo gefietst, onderweg veel bekijks. Veel mannen riepen 'mooie vrouw' (maar dan in het Engels of Chinees), zelfs terwijl ik er bij was!?!
Morgenvroeg fietsen we rond kwart voor elf hier weg op weg naar de Giggling Tree, het guesthouse van Paulien en Karst. Daarna naar de kinderen!
Chinezen zijn trouwens mooie mensen om te fotograferen, ze hebben vaak zo'n sprekend gezicht. Over het algemeen zijn ze ook erg vriendelijk.

Voor morgen voor wie naar de kerk gaan, een gezegende dienst, en doe iedereen maar de hartelijke groeten van ons. Voor alle anderen een fijne zondag, Jan en Christien
xxx

P.S. Sameer, heb je je paspoort al terug gevonden?