Voor de koffieliefhebbers...........

....voer een wezel flink wat koffiebonen, laat deze lang genoeg in zijn maag fermeteren en als hij ze weer uitpoept, schijnt de koffie die je er dan van kunt maken, de lekkerste in Vietnam te zijn!
Jammergenoeg hebben we geen wezel thuis!

Vanmorgen zaten we al om zes uur in een bootje op de rivier om naar de drijvende markt in Cai Rang te gaan. Helaas is deze markt niet meer wat hij in 2008 nog was: er zijn meer grotere boten en de markt is veel kleiner dan toen. Toch blijft het interessant, zeker 's morgens zo vroeg als er nog weinig toeristen zijn. Ook om deze laatste moesten we trouwens erg lachen, de echte toeristen! Tot aan hun nek in het reddingsvest en het leek wel alsof ze zelfs een opblaasbroek aan hadden!

Na het bezoek aan de markt bracht onze gids ons naar een andere markt, we begrepen niet waarom, maar.....hij wist een zwarthandelaar die onze Cambodjaanse Riels tegen een iets lagere koers alsnog wilde kopen. Geweldig van hem!

Tussen Can Tho en Saigon liggen tegenwoordig grote stukken snelweg en gigantische bruggen over de verschillende armen van de Mekong. Ze kunnen hier echter nog steeds geen weg laten aansluiten op de bruggen (of andersom misschien), je schokt omhoog en aan de andere kant van de weg omlaag. En een weg is nooit plat, altijd golvend, in de lengte en in de breedte. En altijd weer die ......... brommertjes die je aan alle kanten voorbij vliegen, maar dat doen ze overal, ook hier in Saigon. Het blijft hier een avontuur om de weg over te steken, zelfs als je met groen over een zebrapad loopt. Ze hebben dus toch weinig betekenis!
Bij een kruispunt vroeg een agent ons waar we heen wilden. Hij dacht dat wij het er waarschijnlijk niet levend vanaf zouden brengen. Hij bracht ons dus, al fluitende en daarmee het verkeer stil leggende, over vier zebrapaden naar de andere kant!
Vietnamezen houden over het algemeen niet van Duitsers, Chinezen en Jappen, ze haten Amerikanen! De reden is dat deze volkeren zich in de geschiedenis vaak beestachtig hebben gedragen.

We zitten nu in Saigon in hotel Mifuki, een schitterend hotel met alle luxe. We hebben een vierpersoonsbed en als ik mij vijf keer omrol, lig ik nog niet naast Christien! Een nadeel: de luxe badkamer is wat klein, je kunt alleen maar dwars op de w.c. gaan zitten. Al naar gelang de behoefte, valt er dus wel iets op de grond op deze manier!

Voor diegene die ooit naar Vietnam gaat: koop op een treinstation nooit een kip als je in de trein zit en de verkoper buiten staat. Ze vragen veel te veel en op het moment dat de trein gaat rijden, zeggen ze snel oke, jij betaalt vervolgens ook snel (want je hebt waarschijnlijk honger) en de verkoper reikt je daarna de kip aan. Als je die lekkere kip bij zijn kop pakt, breekt deze opeens af! Je bent erin getrapt!
Let bij het eten trouwens goed op of de lepel of de tanden van de vork er nog zijn, het bestek is hier erg dun!

Morgen hebben we een vrije dag hier en gaan we lekker slenteren door de stad en naar leuke marktjes. Overmorgen moeten we al om drie uur in de morgen opstaan, we vertrekken om half vier naar het vliegveld om naar China te vliegen.
Zojuist hadden we nog een vreselijke onweersbui, we zaten net in een restaurant, waar we heerlijk gegeten hebben (crispy noodles). Nu nog een lekkere kop koffie en dan slapen.
Voor jullie komt de koffie straks pas!
Lieve groetjes, Jan en Christien