Het best bewaarde geheim van Malta

Over de eilandengroep Malta wordt wel gesproken en geschreven als het best bewaarde geheim van de Middellandse Zee. Malta kent vele verborgen en zelden bezochte natuurlijke schatten. Het landschap ziet er vaak hetzelfde uit, rotsig en droog, maar de variatie in landschapselementen is uniek. Hiervoor moet je wel van de gebaande paden af gaan en al wandelend en klauterend dit landschap verkennen.
Vooral ‘Gozo’ heeft veel van deze verrassende plekjes en elk plekje is weer anders. Een bezoek aan ‘Dwefra Point’ met zijn ‘Azure Window’ is niet alleen een must maar ook bijzonder. De scheiding tussen water en land is vooral hier indrukwekkend. De zoutpannen bij ‘Qbajjar’ stammen nog uit de Romeinse tijd en zijn dus daarom al uniek. Een uitstapje naar ‘Mgarr-Ix-Xini’ brengt je weer in aanraking met een gigantische kloof in het landschap. De variatie in het landschap op Gozo is enorm.

Een bezoek aan het stadje ´Mdina´ op Malta is ook zo´n unieke en onverwachte kennismaking met een nog geheel oorspronkelijke Middeleeuwse stad. Behalve elektrisch licht en stromend water is er niets moderns in deze stad. Dit stadje heeft als bijnaam ´De Stille Stad´ en dat ligt niet aan het feit dat er nog slechts 400 mensen wonen.
De stad werd en is versterkt met muren en bastions die geen enkele vijand ooit heeft weten te overwinnen.

Direct buiten de muren en de gigantisch brede gracht van ´Mdina´ , overigens tegenwoordig zonder water, begint de stad ´Rabat´. Beide steden hebben een St. Paulus Kerk en bijbehorende catacomben. En ook beide kerken beroepen zich op het feit dat de apostel Paulus in deze grotten geleefd heeft gedurende zijn 3 maanden op Malta. Van andere grotten op het eiland wordt dit eveneens gezegd. Is een bezoek aan deze grotten de moeite waard? Dat weet je natuurlijk pas als je er in geweest bent. Diverse pausen hebben deze grot bezocht en dit zou daarom de enige echte kunnen zijn!?! Een bezoek aan de Paulus Grot in Rabat kost € 5 maar daarvoor mag je dan ook naar het gangenstelsel dat gedurende WO II dienst deed als schuilplaats en tijdelijke woonplaats tijdens bombardementen. In deze catacomben lagen ooit 1400 overledenen begraven, de plaatsen waar de lijken gelegen hebben zijn duidelijk herkenbaar.
Mogelijk is dit wel het best bewaarde geheim van Malta. Waar is Paulus nu werkelijk geweest tijdens zijn periode op Malta? Feit is wel dat Paulus de bevolking van Malta tot het Christendom heeft bekeerd, dat hij leefde in grotten zoals bijna iedereen toendertijd en dat de vele catacomben de oudste Christelijke gebedsplaatsen op het eiland waren. Tevens werden de overledenen begraven in deze catacomben. Zélfs nu zijn er maar weinig begraafplaatsen boven de grond.
Malta is dan ook bijna geheel katholiek (4000.000 inwoners), getuige de vele kerken overal in het land. Er is voor elke dag een kerk en elk huis draagt wel een aan de Bijbel gerelateerde naam vaak met een beeld of afbeelding.

Malta kent een nationaal gerecht: ‘fenek’ (konijn). Het konijn wordt in rode wijn met veel knoflook en laurierbladeren gemarineerd en vervolgens in de oven gestoofd. Vooral de ‘rabit stew’ is er een om je vingers bij af te likken (letterlijk!).
Door de eeuwen heen is het wilde konijn op Malta door de jacht uitgeroeid. Ze worden tegenwoordig speciaal gefokt. Desondanks kun je elke morgen in alle vroegte de knallen van de jachtgeweren horen en vind je overal in het landschap lege hulzen. Waar jaagt men dan op? Waarschijnlijk is dit ook één der geheimen van Malta of zouden er intussen veel konijnen ontsnapt zijn om er weer jacht op te kunnen maken?

Na ‘Mdina’ en ‘Rabat’ bezochten we gisteren nog de hoofdstad ‘Valetta’ waar we ook hebben gegeten. ‘Valetta’ is de eerste stad in Europa die volgens een van tevoren bedacht plan gebouwd is.
De variatie in het landschap vind je ook in de dorpen en de steden, ook hier unieke en verrassende gebouwen met elk hun eigen verhaal en historie.
Je over het eiland met een huurauto verplaatsen in het donker bleek nog een lastig karwei te zijn. Er staan maar weinig richtingaanwijzers en als je ze dan al ziet, ben je ze al voorbij. Via een omweg kwamen we kort voordat hij om 21.15 uur zou vertrekken bij de ferry aan. Rij na rij verdween in de buik van de veerboot, maar er stonden zoveel auto’s dat, toen onze rij aan de beurt was, de boot vol zat. Een tweede boot was er niet en we moesten wachten op de volgende en die kwam pas om 22.30 uur.
Tijdens het wachten zagen we de rijen al weer langer worden en bijna kregen we medelijden met al die mensen die misschien pas om 00.15 uur zouden kunnen inschepen. Gelukkig vaart de ferry wel de hele nacht door.
Al met al een prachtige dag met unieke ontmoetingen met het land Malta.