Bezoek aan Inn Wa en weer U Bein bridge

Lieve mensen,
het verslag dat we gisteren plaatsten, had eigenlijk eergisteren geplaatst moeten worden. Nadat we het verhaal helemaal geschreven hadden, viel internet ineens uit. Niet alleen de stroomvoorziening wordt hier door hogerhand geregeld, ook de tv-zenders en internet dus!
Jullie moeten het dus lezen alsof het eergisteren geplaatst zou zijn.

Gisteren zijn we naar Inn Wa gereden met een blauwe taxi, een korte auto met een open laadbak eraaan vast! Deze keer geen problemen onderweg, we hoefden hem dus niet af en toe aan te duwen!
In Inn Wa stapten we over op een paardentaxi, het weer was overigens super! Eigenlijk te heet, maar dan lijken we weer die altijd mopperende Hollanders: het weer is nooit goed!
Ook vandaag is het geweldig heet, 31 graden maar het voelt als 40!
De mensen in Inn Wa wonen in erg eenvoudige huisjes, maar wel altijd met een of meerdere koeien, paarden en varkens erbij. Het bezit van een zo'n beest is hier al een enorme rijkdom. De mensen waren erg vriendelijk en wilden graag op de foto. We werden zelfs bedankt voor het maken ervan nadat ze hem gezien hadden.
Toch waren er wel al veel kinderen die om een balpen vroegen, maar ze waren ook al tevreden met een nat doekje!
De tocht met de paardentaxi voerde langs vele tempels, stoepa's en pagode's, de meesten bestonden alleen nog maar uit ruines, ze dateren al vanaf 800 n.C. Overal natuurlijk verkopers die je, als je niets kocht, vervolgens op de fiets achtervolgden!
Normaal kom je in Inn Wa via een pontje over de rivier, maar vanwege de hoge waterstand waren deze uit de vaart genomen. We moesten dus omrijden om er vervolgens achter te komen dat zelfs de weg langs de rivier was weggespoeld. We konden nog net langs het randje bij een restaurant komen, waar we heerlijk gegeten hebben.
Er liep wel iemand met ons mee, omdat zelfs dat randje al aan het afbrokkelen was!

Voordat we naar Inn Wa reden, zijn we in een klooster geweest, Maha Gandayon Kyaung, waar om 11.00 uur 1200 monnikken van jong tot oud gingen eten. We mochten daarvan opnames maken, maar het voelde wel dubbel, een beetje beschamend!

Rond 16.00 uur kwamen we voor de tweede keer bij de U Bein brug, stralend weer! Dit keer zijn we de hele teakhouten brug over gelopen, er zijn 2 stukken van beton, maar het beton was rotter dan het hout!
Aan de overkant zijn we het dorpje Taunghaman in gewandeld. Ook hier weer eenvoudige huisjes en het leven van alle dag op en aan straat!
We huurden een roeiboot (met roeier!) voor de terugweg. Je komt hier tenslotte vanweg de prachtige opnames bij zonsondergang (of -opgang). We vonden de zon al zo vroeg ondergaan, maar dat komt doordat hier de klok een half uur achter loopt t.o.v. de omliggende landen. De tijd in Myanmar staat niet alleen stil, maar loopt zelfs achter!
De zon ging dus al om 17.30 uur onder, helaas was het toen weer bewolkt, maar niettemin prachtig! De roeiers weten precies waar en hoe en wanneer ze langs de brug roeien. Ze doen dit fantastisch!
Onderweg over het meer moest hij wel af en toe met een bakje water uit de boot scheppen. Zouden ze hier zo ook een brand blussen, (regen)water genoeg in de straten!

Vandaag doen we het rustig aan, morgen vliegen we naar Bagan. We mogen de kamer tot 13.00 uur gebruiken, dat is weer prachtig!
Gisteravond hebben we India's gegeten, eigenlijk per ongeluk omdat het weer hard begon te regenen. "Not spicy", maar o wat was het heet! Christien zei nog "dit keer heb ik niet mijn billen verbrand, maar wel mijn lippen!". Sameer, wat betekent eigenlijk "not spicy?"

Internetten in dit hotel is dan wel iets duurder (1000 per uur), maar het gaat wel redelijk snel.
Lieve groetjes weer en tot mails,
Jan en Christien