Van Kumily over de bergen naar Cochin

Christien heeft afgelopen nacht een beroerde nacht gehad, ook vandaag ging het nog niet best. Ze heeft vaak moeten overgeven. Nú gaat het gelukkig weer iets beter.
Vanmorgen om 9 uur vertrokken we vanuit Kumily voor onze laatste dag in India. De weg voerde ons over de bergen van de staat Kerala. Hoge bergen, dus vaak klimmen en dalen, maar vooral véél ijzingwekkende haarspeldbochten.
Nog ijzingwekkender waren de rijkunsten van onze chauffeur. Het was dus niet gek dat Christien moest..........!
Onderweg hebben we kruidentuin bezocht, waar we voor Dimuthu, onze Sri Lankaanse chauffeur, 2 middeltjes hebben gekocht tegen kaalworden! Hij stuurde ons eergisteren een mail met de vraag dit voor hem te kopen. En wij doen dat natuurlijk!
In Alappuzha (Alleppy) hebben we een houseboat gehuurd, eigenlijk een hotelboot, want we hadden op de boot 1 kamer met douche en toilet en op het voordek een eigen, gezellig, zitje. We zijn 3 uur lang gaan varen in de zgn. backwaters. Dit zijn een soort kanalen waarlangs mensen wonen. Je vaart zo dicht langs de oevers dat je goed kunt zien hoe deze mensen wonen en leven. Ze doen alles in het water: wassen, plassen en.......?
Soms stonden de huisjes gewoon in het water, op de oevers lagen smalle paadjes waar de mensen overheen liepen, soms kilometers lang, om op de plaats van bestemming te komen.
Op een erg luxe manier een mooie ervaring om mee te maken en héérlijk ontspannend!

De staat Kerala is overigens heel erg schoon, je zag nauwelijks vuil op en langs de weg. De regering van deze deelstaat ziet hier ws. erg op toe. In het openbaar mag hier ook niet gerookt of gedronken worden. 'Special tea' wordt hier dan ook vaak en veel gedronken.

Het laatste uurtje van onze reis reden we in de schemer. Toeteren en groot licht zijn sterkere wapens in het verkeer dan verkeersregels en fatsoen. Hoe harder je toetert en met het groot licht schijnt hoe meer angst ze de andere weggebruikers willen inboezemen in de hoop dat ze aan de kant gaan. Maar iedereen doet het op deze wijze, dus gaat er niemand aan de kant.
De doorgetrokken middenstreep geeft hier ws., net als in Indonesië, alleen maar aan dat de weg uit een linker en een rechter gedeelte bestaat. Alle verkeer maakt gebruik van beide weghelften, zodat iedereen er zich tussen door wringt. Iedereen wil zo snel mogelijk, doet er niet toe hoe, op zijn plaats van bestemming komen.
Méér dan de helft van het verkeer voert géén verlichting, fietsers al helemaal niet. Je mag blij zijn dat er niet af en toe een koe op de weg ligt of oversteekt.
Het zweet stond ons voortdurend in de handen.
Zélfs een olifant loopt nog op de weg, gelukkig behoort hij tot het zeer langzame verkeer, want anders zou ook hij beslist trompetteren!

Onze chauffeur is nú vertrokken terug naar Chennai, nadat hij al vanaf vanmorgen 9 uur onderweg is. Hij moet nu 800 km. terugrijden en hij meent dit in 12 uur te kunnen klaren. Wij betwijfelen dat!
We hebben hem een goede reis gewenst, maar vooral voorzichtigheid. Wij hopen dat God hem zal beschermen.

Morgenochtend krijgen we om 6 uur ontbijt op de kamer en vertrekken we om 6.30 uur naar het vliegveld. Rond 11 uur zijn we dan op Sri Lanka en daar zullen we ons weer melden.
Liefs,
Jan en Christien