Een keizer met 500 vrouwen!

Lieve mensen,
bedankt voor alle lieve wensen en felicitaties. We hebben zojuist ons avondeten gehad. We hebben hier in het hotel gegeten waar we bediend werden door studenten, heel verlegen dus. Christien had een vis besteld, en we hoorden uit de keuken opeens zoveel lawaai, dat we zéker wisten dat hij dood was! Of ze zouden hem gemist moeten hebben, maar het zou óók mijn kip geweest kunnen zijn!
Christien's orange juice werd met de hand geperst, terwijl wij een echte elektrische Philips waterkoker op de kamer hebben. Niet dat je daar sinasappels mee zou kunnen persen, maar tóch!
Na het diner kreeg ik nog een serenade van het personeel dat ons bediend had!
Vanmorgen kreeg ik van onze chauffeur en de gids een bos bloemen en een fles wijn! We worden sowieso door hen verwend, altijd 2 flessen water! Viëtnam is een echt bloemenland, hele mooie kunstige bossen bloemen. Ze kennen Nederland van de bloemen, maar hier kunnen ze er zéker iets van!


Vandaag zijn we in de oude citadel van Hue geweest, een gigantisch complex van de keizerfamilie Nguyen vanaf 1803 tot 1945. Een van deze brave gasten had 500 concubines (bijvrouwen), hij was gelukkig niet getrouwd want daar had hij geen tijd voor!
Vervolgens een boottocht van een uur op de Perfume River, zo genoemd omdat hij inderdaad een lekkere geur heeft! Christien heeft zich op de boot een Viëtnamese dress laten aansmeren (géén pyama hoor Janneke). De mensen leven op deze boten, overdag toeristen en daar waar wij zaten slapen ze 's nachts op de grond. Ze hadden zelfs een keukentje met 2 loslopende kippen! Langs de oevers én op het water zagen we toch wel heel wat armoede.

We begrijpen nu ook waarom de meeste Viëtnamezen zo klein zijn: de bomen worden erg laag gesnoeid, zodat zij er wél onder door kunnen, maar wij steeds onze kop stoten!
Vandaag hadden we onze eerste regendag, vanmorgen was het heel erg warm met veel zon, vanmiddag begon het te regenen terwijl de warmte blééf. Het was dus wéér erg broeierig! Desondanks gingen we in de regen te voet de rivier over, wél over een brug, naar een grote markt aan de overkant. Wat we daar allemaal zagen was een echte beestenboel, wel allemaal dood gelukkig! Het vlees ligt allemaal open en bloot in de buitenlucht, dikke vette varkenspoten, hersenen en een hele boel dat wij (niet) meer kennen! En natuurlijk: véél pyama's! Prachtig om te zien!

Morgen gaan wij hier weer weg, via een hoge bergpas naar Danang en Hoi An. Het zal minstens 5 uur rijden zijn (170 km.), maar het moet een adembenemende tocht worden. Gelukkig is het hier niet druk, ook geen koeien, kamelen en varkens op de weg! Ze mogen niet harder dan 50, dus geen enkel gevaar!?!
Zo genieten we al dagen van alles dat op ons afkomt, en vooral ook van de mensen die hier zo behulpzaam en vriendelijk zijn (niet alleen op je verjaardag hoor!).
Lieve groetjes, Jan en Christien (zwetend zullen we aan jullie denken!) xxx