Sapana Village Lodge Sauraha Chitwan

vandaag is het 'Bhai Tika', de vijfde en laatste dag van het Tihar-festival. Hadden we de afgelopen dagen bij de lunch en het diner een beperkte keuze, vandaag hebben we géén keuze en wordt ons gewoon 'een bord vol' voorgezet!
Deze dag staat in het teken van de relatie tussen broer en zus, waarbij tóch ook even aangetipt wordt dat jongens belangrijker zijn dan meisjes, want alleen de jongens krijgen een tika, een stip op hun voorhoofd. Gelukkig wisselen ze wel samen geschenken uit.
Het kastesysteem in Nepal is wettelijk afgeschaft, in de praktijk is het echter nog springlevend, het zit diep in de denkwijze en houding van de mensen. De laagste kaste, de Soedra's, aanvaarden het als vanzelfsprekend dat ze als een minder soort behandeld worden. Ze zijn geboren als knechten en weten niet beter. Ze vormen het grootste deel van de bevolking. Het kastestelsel begint licht te vervagen. Als men vooruit wil komen in het leven, is het niet meer mogelijk zich aan alle kasteregels en religieuze voorschriften te houden.
De afgelopen dagen hebben we in de vroege ochtend en de late middag veel gefietst en gewandeld. Onderweg zie je de meest wonderlijke, soms onbekende dingen. Géén koeien op de weg, maar wel veel overstekende eenden en geiten. Bij een stop langs de weg drinken we thee en verse jus d'orange. Natuurlijk hadden ze die, en vervolgens sprong hij op de fiets om verse sinasappels te halen! Er wordt hier door de lokale mannen veel bier gedronken, vroeg op de ochtend al, om half tien werd de eerste fles al verkocht en uitgedronken en even later zagen we hem wéér op zijn fiets stappen! Zou het bier op zijn?
Overal zagen we olifanten, lopend over de weg of vastgelegd aan een ketting bij mensen achterom. Als de regering niet kiest voor de verbetering van de levensstandaard van al zijn burgers, hoe kunnen wij dan veroordelen dat arme mensen met een olifant in hun bestaan en dagelijkse behoeften voorzien! De olifanten hier bij Sapaana hebben een goed leven, maar toch, ook zij liggen aan een ketting!
Na betaald te hebben sprongen ook wij weer op onze fiets, tegen tienen begint het behoorlijk warm te worden. Het is hier het hele jaar door wel boven de dertig graden. Tegen elven krijg je de trappers bijna niet meer rond en schieten je benen vol vermoeidheid! Overal hangt altijd was buiten, met zoveel stof zal die wél droog maar alweer smerig worden tijdens het drogen!
We hebben trouwens niet kunnen ontdekken waar de godin Lakshmi het komend jaar zal wonen, er zijn zovéél prachtige tekeningen bij de voordeuren, wij denken dat ze geen keuze kan maken.
In Sapana Village Lodge krijg je de hele dag door gratis water, koffie en thee. Zélfs de duizenden vliegen en muggen krijg je er gratis bij. Er zijn hier vlakbij nog teveel poelen en akkers met stilstaand water, ideaal voor deze dieren, voor ons erg vervelend! Datzelfde geldt als ze na zonsondergang de lampen op ons balkon aanmaken, wij maken ze dus elke keer weer uit!
Twee jaar geleden werd Lumbini door opstandige burgers geblokkeerd en konden we deze stad en ons hotel niet in. Er werd toen snel door Riksja Travel en Royal Mountain Travel een ander hotel voor ons gevonden. Deze keer schijnen we geluk gehad te hebben. De dag ná ons vertrek bezocht de koning van Thailand Lumbini en werd de 'inner circle' van de stad inclusief alle hotels tot verboden gebied verklaard. Toeristen die al vooraf een hotel gereserveerd hadden, moesten plotsklaps iets anders zoeken!
Morgen vertrekken we hier weer en rijden naar Pokhara. De weg ernaartoe heeft veel schade ondervonden van de overstromingen. De voorspelde vijf uur rijden zullen er beslist méér worden!