Fietsen op het platteland t.o.v. Chiang Mai
Door: Jan en Christien
Blijf op de hoogte en volg Jan & Christien
19 Oktober 2014 | Thailand, Chiang Mai
Gistermorgen om 8.30 uur werden we opgehaald om te gaan fietsen. We hadden dit al in Nederland geboekt bij ´Fietsen in Thailand´, heel eenvoudig te regelen. Na een half uurtje rijden kwamen we bij het startpunt buiten de stad. Het accent ligt op het landelijke Thailand met zijn prachtige rijstvelden en de landbouw. We fietsten over rustige wegen en afwisselend langs rijstvelden, kanalen, boomgaarden en akkers met een grote variatie aan landbouwgewassen. In sommige dorpjes lijkt de tijd stilgestaan te hebben en wordt er nog op traditionele wijze landbouw bedreven, met buffels en de hand dus. Onderweg bezochten we een lokaal volkenkundig museum waar de historie van de omgeving bewaard wordt. Erg interessant met al zijn voorwerpen waaronder veel Philips radio’s uit de jaren 50 en buiten het gebouw een auto waarop menig verzamelaar jaloers zou zijn. Het merk kon ik helaas niet ontdekken. Een Philips radio uit 1952 had 80 batterijen nodig (110 Volt) om te spelen. Zou het Philips museum zo’n exemplaar hebben?
Het was een ontspannende fietstocht, overwegend vlak en 27 km. lang. Wij kregen van onze vrouwelijke gids en haar zus, die als stagiaire mee ging, nog een compliment over onze conditie. Waar deze route normaal in 5 uur gefietst wordt, deden wij er slechts 4 uur over. Wat waren wij trots! Maar ja, wij hadden in China dan ook behoorlijk wat conditie opgedaan, toch Paulien? Het verkoelingsdoekje om Christiens hals doet het goed, Wilma! Ondanks dat het al fietsende alle geuren van het land en de straat in zich opneemt!
De fietsen worden van tevoren afgesteld in een versnelling die uiteraard voor ons te licht was! Bij vertrek kregen we een fles water en rond 12.00 uur een lichte lunch. We konden kiezen uit 3 gerechten, ik koos uiteraard weer Pad Thai, en kregen een fles fanta. Als dessert gebakken banaan en zelfs nog een hele tros bananen. Deze laatste was door onze gids vers gehaald, een mierennest was nog bezig een andere bestemming te zoeken!
Onze gids vertelde ons dat zij gemiddeld 15.000 Baht per maand verdient als ze 5 dagen per week toeristen rondfietst. Daar komt de fooi dan nog bovenop. In een maand waarin ze geen toeristen heeft, verdient ze 5.000 Baht. Bij de overheid heb je een maandinkomen van 15.000 en in de bouw 7.000 Baht. De toeristensector verdient over het algemeen het beste omdat daar fooien gebruikelijk zijn. Onze gids vertelde dat daar ook veel misbruik van gemaakt wordt. Er zijn organisaties die vooral bij groepen geld ophalen waarvan ze zeggen dat dat onderweg gegeven zal worden aan lokale projecten en mensen die bezocht worden. Op deze wijze halen ze grote bedragen op, maar steken die dan in eigen zak en de gids die de groep begeleidt wordt dan ook nog eens afgescheept met een fooitje!
In de late middag, het is dan iets koeler, zijn we weer een wandeling gaan maken door de oude binnenstad, het oorspronkelijke Chiang Mai. De oude stad was helemaal ommuurd en omgeven door een brede gracht. Van de stadsmuur zijn alleen nog de vijf gerestaureerde poorten over. De oude binnenstad kent vele tempels, waarvan we er toch eentje willen noemen. ‘Wat Chedi Luang Wora Wihara’, de meest vereerde tempel van Chiang Mai, heeft binnen zijn muren de oudste chedi, gebouwd in 1411. Hij was oorspronkelijk 85 meter hoog, maar bij een aardbeving werd hij gedeeltelijk verwoest waardoor hij nu nog maar 60 meter hoog is. In dit tempelcomplex wonen ook nog monniken, die maar al te graag met je willen praten. En dan hebben ze aan Christien een goeie! Veel Boeddhistische kinderen gaan 3 jaar het klooster in omdat ze daar, in hun ouders ogen, een goede opleiding krijgen, maar aan de ogen van vele jonge monniken zie je dat ze zich ongelukkig voelen. Het kloosterleven is hard en zwaar voor deze kinderen! Christien sprak nog met een Laotiaanse jonge monnik die zijn land en familie ontzettend miste.
Christien wordt ook altijd aangetrokken door vlinders en vogels, ook al zitten ze zelden stil, ze wil ze toch altijd op de foto zetten! In de stad zijn zelfs de duiven (!) niet veilig voor haar!
’s Avonds hebben we voor tweede keer een Indiaas restaurantje bezocht, Bombay Bus Stop, het ligt in dezelfde straat als ons hotel, Suriyawong Road. De eigenaar is hier geboren maar zijn vader kwam uit Bombay. Pad Thai is uiteraard erg lekker, maar als we de kans krijgen Indiaas te eten! Behalve erg lekker is het ook nog eens stukken goedkoper.
Terwijl we eten, zien we een oud en krom, westers mannetje op de straat. Hij loopt met een stok en aan zijn andere arm een jong Thais meisje. De eigenaar van het restaurant schudt zijn hoofd……!
De brede straat rondom de gracht van de binnenstad is altijd erg druk. Bij het oversteken ervan krijg je 10 sec. groen licht en dat is net genoeg voor onze jonge benen. Dat oude mannetje zal beslist hiervoor niet dat jonge meisje bij zich hebben!
Vandaag hebben we een luierdag, we doen rustig aan. Onze gedachten gaan hierbij uit naar onze buurman, wiens vrouw eergisteren is overleden. We wensen hem heel veel sterkte en kracht toe bij het dragen van dit grote verlies.
Morgenvroeg beginnen we aan onze rondreis door het noorden richting de grens met Myanmar en Laos (drielandenpunt). We gaan straks nog een keer de stad in voor een koekje en een snoepje voor onderweg. Opvallend is dat deze producten hier zo duur zijn, een broek is goedkoper!
Het was een ontspannende fietstocht, overwegend vlak en 27 km. lang. Wij kregen van onze vrouwelijke gids en haar zus, die als stagiaire mee ging, nog een compliment over onze conditie. Waar deze route normaal in 5 uur gefietst wordt, deden wij er slechts 4 uur over. Wat waren wij trots! Maar ja, wij hadden in China dan ook behoorlijk wat conditie opgedaan, toch Paulien? Het verkoelingsdoekje om Christiens hals doet het goed, Wilma! Ondanks dat het al fietsende alle geuren van het land en de straat in zich opneemt!
De fietsen worden van tevoren afgesteld in een versnelling die uiteraard voor ons te licht was! Bij vertrek kregen we een fles water en rond 12.00 uur een lichte lunch. We konden kiezen uit 3 gerechten, ik koos uiteraard weer Pad Thai, en kregen een fles fanta. Als dessert gebakken banaan en zelfs nog een hele tros bananen. Deze laatste was door onze gids vers gehaald, een mierennest was nog bezig een andere bestemming te zoeken!
Onze gids vertelde ons dat zij gemiddeld 15.000 Baht per maand verdient als ze 5 dagen per week toeristen rondfietst. Daar komt de fooi dan nog bovenop. In een maand waarin ze geen toeristen heeft, verdient ze 5.000 Baht. Bij de overheid heb je een maandinkomen van 15.000 en in de bouw 7.000 Baht. De toeristensector verdient over het algemeen het beste omdat daar fooien gebruikelijk zijn. Onze gids vertelde dat daar ook veel misbruik van gemaakt wordt. Er zijn organisaties die vooral bij groepen geld ophalen waarvan ze zeggen dat dat onderweg gegeven zal worden aan lokale projecten en mensen die bezocht worden. Op deze wijze halen ze grote bedragen op, maar steken die dan in eigen zak en de gids die de groep begeleidt wordt dan ook nog eens afgescheept met een fooitje!
In de late middag, het is dan iets koeler, zijn we weer een wandeling gaan maken door de oude binnenstad, het oorspronkelijke Chiang Mai. De oude stad was helemaal ommuurd en omgeven door een brede gracht. Van de stadsmuur zijn alleen nog de vijf gerestaureerde poorten over. De oude binnenstad kent vele tempels, waarvan we er toch eentje willen noemen. ‘Wat Chedi Luang Wora Wihara’, de meest vereerde tempel van Chiang Mai, heeft binnen zijn muren de oudste chedi, gebouwd in 1411. Hij was oorspronkelijk 85 meter hoog, maar bij een aardbeving werd hij gedeeltelijk verwoest waardoor hij nu nog maar 60 meter hoog is. In dit tempelcomplex wonen ook nog monniken, die maar al te graag met je willen praten. En dan hebben ze aan Christien een goeie! Veel Boeddhistische kinderen gaan 3 jaar het klooster in omdat ze daar, in hun ouders ogen, een goede opleiding krijgen, maar aan de ogen van vele jonge monniken zie je dat ze zich ongelukkig voelen. Het kloosterleven is hard en zwaar voor deze kinderen! Christien sprak nog met een Laotiaanse jonge monnik die zijn land en familie ontzettend miste.
Christien wordt ook altijd aangetrokken door vlinders en vogels, ook al zitten ze zelden stil, ze wil ze toch altijd op de foto zetten! In de stad zijn zelfs de duiven (!) niet veilig voor haar!
’s Avonds hebben we voor tweede keer een Indiaas restaurantje bezocht, Bombay Bus Stop, het ligt in dezelfde straat als ons hotel, Suriyawong Road. De eigenaar is hier geboren maar zijn vader kwam uit Bombay. Pad Thai is uiteraard erg lekker, maar als we de kans krijgen Indiaas te eten! Behalve erg lekker is het ook nog eens stukken goedkoper.
Terwijl we eten, zien we een oud en krom, westers mannetje op de straat. Hij loopt met een stok en aan zijn andere arm een jong Thais meisje. De eigenaar van het restaurant schudt zijn hoofd……!
De brede straat rondom de gracht van de binnenstad is altijd erg druk. Bij het oversteken ervan krijg je 10 sec. groen licht en dat is net genoeg voor onze jonge benen. Dat oude mannetje zal beslist hiervoor niet dat jonge meisje bij zich hebben!
Vandaag hebben we een luierdag, we doen rustig aan. Onze gedachten gaan hierbij uit naar onze buurman, wiens vrouw eergisteren is overleden. We wensen hem heel veel sterkte en kracht toe bij het dragen van dit grote verlies.
Morgenvroeg beginnen we aan onze rondreis door het noorden richting de grens met Myanmar en Laos (drielandenpunt). We gaan straks nog een keer de stad in voor een koekje en een snoepje voor onderweg. Opvallend is dat deze producten hier zo duur zijn, een broek is goedkoper!
-
19 Oktober 2014 - 08:23
Carly:
Hey vakantiegangers,
Wat bijzonder dat jullie weer gefietst hebben!
Mooi verslag weer, de volgende keer wel ff op je hurkjes voor zo'n duif, Christien! ;-)
Dat automerk moet toch te achterhalen zijn, volgens mij zie 'k wel een embleem... Anders Volvo misschien...?
Lieve groetjes weer en verder genieten!
Arie en Carly. -
19 Oktober 2014 - 10:28
Margo:
Lekker hoor zo'n grote fles fanta. Geniet nog maar lekker in het lieve Thailand!!
Groetjes, Margo -
19 Oktober 2014 - 11:01
Gea Veldhuizen:
Leuk om weer jullie uitgebreide verslag te lezen. Wat een indrukken ! we genieten met jullie mee.
Gr, Gea -
19 Oktober 2014 - 11:47
Marian:
Wat heerlijk om jullie verhaal weer te lezen, een beetje jaloersmakend is het wel..........De lachende monniken beeldjes laten dus niet de werkelijkheid zien, zeer te begrijpen dat de jonge kinderen heimwee hebben, maar de ouders hebben vaak weinig keus denk ik.
De foto's zijn ook weer van te smullen, wij wachten weer op de volgende serie, tot dan veel plezier op jullie reis! -
19 Oktober 2014 - 13:50
Gert Hagens:
Klinkt allemaal bekend , hebben jullie toevallig gefietst met click and travel ? Veel plezier bij jullie volgende etappe. -
19 Oktober 2014 - 14:35
Bert En Ans:
Dag Jan en Christien,
Wat een mooie verslagen iedere keer. Je moet er even destijds voor nemen,maar dan heb je ook wat. De fietstocht was wel lang, ondanks dat jullie er snel over gedaan hebben.
Wij zien uit naar jullie volgend verslag, met weer mooie verhalen.
Gr, Bert en Ans -
19 Oktober 2014 - 20:23
Inge :
Hoi,
Leuke verhalen en ook mooie foto's zeg! Ben heel benieuwd naar jullie boottrip naar Laos, staat ook nog op ons reis lijstje!
Geniet nog heerlijk van de vakantie, hier gaat het nu echt herfst worden.
Gr. Inge Stigter -
20 Oktober 2014 - 00:48
Rianne:
lieve Christien en Jan,
wow prachtig licht met foto's maken. Als ik de B beelden zie b ik altijd dat ze Het Licht mogen ondekken en Zijn alom vattende vrede. Ik zong vandaag uit het nieuwe liedboek en er was een regel die mij raakte laten we de wereld laten zien en in actie komen en naar de plekken toe gaan die niet worden doordrengt van Zijn liefde. Moest aan jullie denken en nu weer een mooi verslag. Ik geniet zo om met jullie op reis te gaan. Fijn te horen dat de emails aan komen...eindelijk. ik heb veel email problemen gehad dus goed dat jullie het zeiden. Genoot van jullie email contact en voor nu trusten en hartelijk dank voor deze prachtige serie verhalen en foto's. Mooi om te zien hoe G jullie leven leidt en prachtig te lezen dat jullie zo een bemoediging zijn.
Tot snel horens...we kijken er naar uit
liefs rianne
-
20 Oktober 2014 - 02:40
Paulien:
Schitterende foto's en prachtige radio!!!
Die auto lijkt wel een Oost Duitse trabbant. Die zou ik ook wel willen.
Lekker blijven genieten!
Karst & Paulien -
20 Oktober 2014 - 10:50
Dirk En Corianne:
Heel leuk om alles te lezen. En mooie foto's hoor! Geniet ervan!
-
21 Oktober 2014 - 20:32
Carola:
Klinkt als een mooie fietstocht en veel cultuur. Bijzonder om te zien denk ik. Jammer dat sommige kinderen niet genieten van het kloosterleven, kunnen ze dan niet terug? -
21 Oktober 2014 - 20:33
Carola:
O ja en ik ben trots op jullie conditie :-D -
26 Oktober 2014 - 08:02
Tilly:
wat triest he zo n meidje met die westerse vent....
wat een ellende toch allemaal he!
Jullie maken erg veel mee.
wat is het over het algemeen dan veel beter in nederland he.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
