Over hobbels en door diepe kuilen
Door: Jan & Christien
Blijf op de hoogte en volg Jan & Christien
15 Oktober 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
Lieve lezers,
deze keer troosten we ons met het feit dat het wél de hele dag regent! De boottocht over het Tonle Sap meer zou dus sowieso in de regen gevallen zijn.
De busreis verliep het eerste half uur voorspoedig, toen kraakte er iets en stonden we midden op de weg stil. Na veel gepruts en uitleg kwam er drie kwartier later een vervangende bus, die wel minder luxe was, maar wél een w.c. aan boord, de plaszakjes konden dus weer het raam uit!
Na zeven uur hobbelen, je valt vanzelf in slaap, kwamen we in Phnom Penh aan, waar we meteen overvallen werden door een horde tuk tuk-bezitters. Waar ons reisboek nog sprak over $1 werden er rustig 6 gevraagd. Diegene die ons voor drie dollar meenam, moest bijna rennen voor zijn leven (met ons en de koffers erbij)!
Onderweg veel water! Bij een ramp denken we vaak aan slachtoffers, maar hier is er gewoon sprake van een grote watersnoodramp. Bijna het hele land staat onder water, huizen zijn nauwelijks meer op een normale manier bereikbaar. De meesten hebben tijdelijk een loopbrug of een bootje om bij de weg te komen. De mensen én het vee passen zich ogenschijnlijk makkelijk aan, bijna alles speelt zich af op de weg. Ook het magere vee nestelt zich op de wegen, zélfs in India zagen we er nooit zóveel!
Jammer dat we de bus niet konden laten stoppen om foto's te maken, maar dan had de reis beslist tweemaal zo lang geduurd!
Het overstroomde land wordt ook meteen verdeeld tussen de vissers, maar ook de boeren zie je nu alleen nog maar vissen!
Nergens zagen we ook maar iets dat leek op een afwateringssysteem, hier zijn dat enkel de rivieren en die kunnen hun eigen water al nauwelijks aan, laat staan het vele regenwater. Vanmorgen bij ons hotel in Siem Reap stond de straat in vijf minuten blank, en niet alleen onze straat.
We mochten blij zijn dat de doorgaande wegen iets hoger liggen, anders hadden we niet meer weg gekund.
We zien veel mensen die ledematen missen, vaak een gevolg van ontplofte landmijnen, die nog veel her en der liggen. We worden regelmatig hierop gewezen, zelfs Christien waarschuwt al als ik één stap van het pad afwijk! Langs de kant van de weg een moeder met een kind met een enorm waterhoofd, zo'n kind heeft natuurlijk geen overlevingskans, maar toch geef je iets! Hiervoor wél, maar je ziet ook veel beroeps-bedelaars!
Morgen maken we een citytour, o.a. ook 'The Killing Fields', de zilveren Pagoda en het paleis van de koning.
Morgenavond gaan we dan eten met Mey Mey en Marina. Marina hebben we vandaag al telefonisch gesproken, Maram!
Voor vandaag genoeg, een gezegende zondag en een fijne kerkdienst,
Jan en Christien
deze keer troosten we ons met het feit dat het wél de hele dag regent! De boottocht over het Tonle Sap meer zou dus sowieso in de regen gevallen zijn.
De busreis verliep het eerste half uur voorspoedig, toen kraakte er iets en stonden we midden op de weg stil. Na veel gepruts en uitleg kwam er drie kwartier later een vervangende bus, die wel minder luxe was, maar wél een w.c. aan boord, de plaszakjes konden dus weer het raam uit!
Na zeven uur hobbelen, je valt vanzelf in slaap, kwamen we in Phnom Penh aan, waar we meteen overvallen werden door een horde tuk tuk-bezitters. Waar ons reisboek nog sprak over $1 werden er rustig 6 gevraagd. Diegene die ons voor drie dollar meenam, moest bijna rennen voor zijn leven (met ons en de koffers erbij)!
Onderweg veel water! Bij een ramp denken we vaak aan slachtoffers, maar hier is er gewoon sprake van een grote watersnoodramp. Bijna het hele land staat onder water, huizen zijn nauwelijks meer op een normale manier bereikbaar. De meesten hebben tijdelijk een loopbrug of een bootje om bij de weg te komen. De mensen én het vee passen zich ogenschijnlijk makkelijk aan, bijna alles speelt zich af op de weg. Ook het magere vee nestelt zich op de wegen, zélfs in India zagen we er nooit zóveel!
Jammer dat we de bus niet konden laten stoppen om foto's te maken, maar dan had de reis beslist tweemaal zo lang geduurd!
Het overstroomde land wordt ook meteen verdeeld tussen de vissers, maar ook de boeren zie je nu alleen nog maar vissen!
Nergens zagen we ook maar iets dat leek op een afwateringssysteem, hier zijn dat enkel de rivieren en die kunnen hun eigen water al nauwelijks aan, laat staan het vele regenwater. Vanmorgen bij ons hotel in Siem Reap stond de straat in vijf minuten blank, en niet alleen onze straat.
We mochten blij zijn dat de doorgaande wegen iets hoger liggen, anders hadden we niet meer weg gekund.
We zien veel mensen die ledematen missen, vaak een gevolg van ontplofte landmijnen, die nog veel her en der liggen. We worden regelmatig hierop gewezen, zelfs Christien waarschuwt al als ik één stap van het pad afwijk! Langs de kant van de weg een moeder met een kind met een enorm waterhoofd, zo'n kind heeft natuurlijk geen overlevingskans, maar toch geef je iets! Hiervoor wél, maar je ziet ook veel beroeps-bedelaars!
Morgen maken we een citytour, o.a. ook 'The Killing Fields', de zilveren Pagoda en het paleis van de koning.
Morgenavond gaan we dan eten met Mey Mey en Marina. Marina hebben we vandaag al telefonisch gesproken, Maram!
Voor vandaag genoeg, een gezegende zondag en een fijne kerkdienst,
Jan en Christien
-
15 Oktober 2011 - 15:52
Carola:
Hallo,
Het is nog zaterdag :-) vreselijk zo'n busreis. Was je niet misselijk mam? Gelukkig weinig slachtoffers dus. Vaak hoor je in het nieuws alleen maar de ellende en niet het totaalplaatje. Fijne citytour! We horen wel hoe het etentje was.
Groetjes
Ps. Altijd mooi om te lezen hoe jullie proberen iets voor een ander te betekenen. Een druppel op de gloeiende plaat vaak, maar beter een druppel dan een oververhitte plaat. -
15 Oktober 2011 - 18:49
Joyce:
Hallo,
Wat is het toch heerlijk om mee te mogen lezen met jullie reisverslag!
Bijzonder wat jullie allemaal mee maken.
Geniet ervan ( ondanks alle regen)!
Groeten,
Joyce -
15 Oktober 2011 - 19:31
Janneke:
Och, wat zielig voor die mensen daar. Wat leven die mensen toch anders dan wij. Ik kan het me bijna niet voorstellen.
Jan, netjes op het pad blijven. Mama wil graag een man met 2 armen, zodat ze lekker geknuffeld kan worden ;-) -
15 Oktober 2011 - 19:33
Janneke Aan Carola:
Een druppel op een gloeiende plaat?!
Die mensen daar hebben hun buik vol van druppels!
Dit is toch echt de druppel die de emmer doet overlopen!
Op deze manier van je van de regen in de drup!! -
15 Oktober 2011 - 22:13
Adrie:
En zo druppelt gestaag de informatie binnen...(woordgrapje, ingaand op Janneke en Carola)
Idd een heel andere cultuur he. Wat hebben wij het hier dan goed.
Het is hier al akelig koud, maar heerlijk met de kachel aan en warme chocomel is het toch prima te harden.Waninka inmiddels tonnetje rond.....is net weg. Gezellig hoor, nog 6 weekjes en dan hopen we Opa en Oma te zijn.
Nou, ikhoop dat jullie een heel fijn en opbouwend bezoek hebben bij M en M. En dat het toch iets droger wordt....
Doeg -
16 Oktober 2011 - 13:06
Nico, Janet En Cor.:
Ook wij wensen jullie nog een goede verdere reis toe! Hopelijk zijn er in ZO-Azie ook nog wat droge plekken te vinden...
Doe voorzichtig en alvast een behouden thuiskomst toegewenst!
Groetjes van Janet, Nico en Cor. -
14 November 2011 - 21:47
Gert H.:
Ik kon er niet zo goed tegen om zoveel mensen te zien die getroffen waren door landmijnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
